Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

самантра (тĕпĕ: самант) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Малтанах вӑл савӑнӑҫлине, чи савӑнӑҫлине ярасшӑн пулчӗ, анчах юлашки самантра вӑл пырӗнче кӳренӳ куҫҫулӗсем капланнине туйса, хӑйне хӗрхенсе, урӑххине суйларӗ.

Сначала она хотела запустить веселую, самую веселую, но в последний в момент к горлу подступил комок, пожалев себя, выбрала другую.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Анчах шӑпах ҫак самантра никам та кӗтмен япала пулса тухрӗ.

Но в эту минуту случилось то, чего никто не ожидал.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫак самантра американецсен артиллерийӗ хӑватлӑн персе ячӗ.

В эту минуту американская артиллерия дала мощный залп.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫак самантра артиллери кӗрлеме тытӑнчӗ.

В эту минуту загрохотала артиллерия.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫак самантра унӑн темӗн татӑлса кайрӗ те, вӑл, хӑйне хӑй те астумасӑр, наҫилккасем ҫинелле сиксе ӳкрӗ, вӗсем умне чӗркуҫленсе ларчӗ, тӑнне ҫухатнӑ Базыкина ыталаса илчӗ.

Но тут в нем взорвалось что-то, и он не помня себя кинулся к носилкам, упал перед ними на колени и судорожно обнял потерявшего сознание Базыкина.

8 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тапранса каяс умӗн юлашки самантра пристань ҫине темӗнле ҫар ҫынни чупса кӗчӗ.

В последнюю минуту перед отплытием на пристань прибежал какой-то военный.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫак самантра Шура Николая сывӑ хӑварассишӗн, ӑна ан вӗлерччӗр тесе кӑна ӑраскала кӗлтурӗ.

И в эту минуту Шурочка только об одном молила судьбу, чтобы Николай остался жив, чтобы его не убили.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫак самантра тупӑсем патне батарея командирӗ Саклин пырса тухрӗ.

В эту минуту возле орудий показался батарейный командир Саклин.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Настя ӑна лайӑх пӗлнӗ, халӗ те Василий мӗн ҫинчен шухӑшланине тавҫӑрса илчӗ — ҫак самантра Василий ун ҫинчен, Ефимкин ҫинчен шухӑшламан: хӗрлӗ тӑм, пӗчӗк кӗтес пек первомаецсем патне тухакан, «Всходы» колхозӑн ҫӗрӗ ҫине нумай тарӑн кӗрекен тӑм, тӑнӑ Василий куҫӗ умӗнче.

Знавшая его лучше других Настя была близка к истине— не о ней и не о Ефимкине думал Василий в эту минуту: красноватые глины, те самые глины, залежи которых узким углом выходили к первомайцам, а глубоким массивом уходили на земли колхоза «Всходы», стояли перед глазами Василия.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Веялкӑсем кӗрленинчен хӑраса, курак ушкӑнӗ, уйран ҫӗкленсе, вӗҫсе кайрӗ, вара, кайӑк ҫунаттисем вӗлтлетнипе, вӗсем ҫине тӑрсах хӗвӗшнипе, ҫурхи ӑшӑ вӗресе тӑнипе, ҫывӑхра ларакан йывӑҫсем пӗр самантра чӗрӗлчӗҫ.

Испуганные стрекотом веялок, грачи стаей поднялись с поля, и ближние деревья вмиг ожили, наполнились мельканием крыльев, хлопотливой птичьей суетней, черным весенним кипеньем.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Йывӑр самантра эсӗ улталас ҫуккине эпӗ яланах пӗлнӗ!»

Я же всегда знал, что ты не подкачаешь в трудный час!»

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Высоцкипе Прохарченко тавлашни ҫинчен вӑл хавхаланса каласа пачӗ; вӑл самантра улшӑнса кайнинчен тӗлӗннӗ Валентина, сӗтел хушшинчен тӑрса, ӑна ыталаса илессинчен, хӑй унра вӑратакан, анчах вӑл ҫак минутра нимӗн чухлӗ те шутламан туйӑмсем ҫинчен калассинчен аран-аран тытанса тӑчӗ.

Он с увлечением рассказывал о споре Высоцкого и Прохарченко, а Валентина, покоренная его мгновенным преображением, с трудом сдерживала желание встать из-за стола, обнять его, говорить ему о чувствах, которые он будил в ней и о которых сам нимало не помышлял в эту минуту.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫавӑн пек те пулнӑ: Валентина каҫхине, ӗҫрен аран-аран пушанса, ун патне шӑпах унӑн васкавлӑ тухса каймалла самантра пынӑ.

Бывало и так, что Валентина, с великим трудом освободив вечер, приезжала к нему как раз в ту минуту, когда ему срочно необходимо было уехать.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Вӗсем мана лайӑх ҫын вырӑнне хурса илеҫҫӗ, анчах эпӗ ҫав самантра пӑши ҫинчен шухӑшласа тӑрӑп, суйӑп та, куҫсене те пытарӑп!

«Они же будут меня принимать, как хорошего, а я буду в ту минуту стоять и думать о лосе, и врать буду, и глаза прятать буду!

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Авдотья шӑпах Андрей унӑн ятне каланӑ самантра алӑка уҫрӗ.

Авдотья показалась в дверях как раз в ту минуту, когда Андрей назвал ее имя.

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫак самантра ӑна хӑй каютӑра мар, «Желябов» ҫинче те мар, тӑван ялӗнче, асламӑшӗпе аслашшӗн ҫуртӗнче пек туйӑнчӗ.

В эту минуту ему казалось, что он не в каюте, не на «Желябове», а в родном селе, в избе у бабки и деда.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫак самантра унӑн ҫӑмламас куҫхарши айӗнчи куҫӗсем ӑшшӑн та чеен йӑлтӑртатса илчӗҫ.

Глаза Нестерова при этом добродушно и лукаво блеснули из-под нависших мохнатых бровей.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Оленин Ларские хӑваласа ҫитме те пуҫланӑччӗ, винтовка купчекӗпе сулса янӑччӗ, анчах шӑпах ҫав самантра такӑнса ӳкрӗ.

Оленин уже догнал Ларского, замахнулся прикладом, но споткнулся и упал.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Батарея ӑна хирӗҫ икӗ тупӑран кӑна пеме пултарчӗ, ытти тупӑсене юлашки самантра такам пӑсса хунӑ.

Батарея могла отвечать лишь двумя орудиями, другие были кем-то в последнюю минуту выведены из строя.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫак самантра каллех шывра ишекен кӗсменсен сасси илтӗнчӗ.

В эту минуту до него опять донесся звук шлепающих по воде весел.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех