Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑмӑллӑ сăмах пирĕн базăра пур.

кӑмӑллӑ (тĕпĕ: кӑмӑллӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ду пуҫне ҫӗклерӗ, йӗри-тавра пӑхса ҫаврӑннӑ май, хӑй сӑнне ҫав тери кӑмӑллӑ ҫын пичӗ пек тума тӑрӑшрӗ.
Ду поднял голову и, поведя заплывшими глазками, постарался изобразить на лице одну из своих самых добродушных улыбок,

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пурте ҫаврӑнса пӑхрӗҫ те Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду килнине курчӗҫ.
Все оглянулись и увидели Добряка Ду.

— Ку Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду арӑмӗ.
— Это жена Добряка Ду.

Го Цюань-хай ушкӑнӗ Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду килӗ патне ҫитрӗ.
Когда группа Го Цюань-хая подошла к усадьбе Добряка Ду,

Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду вӑл пынӑ чух хаҫат вуласа выртнӑ.
Добряк Ду был занят чтением газеты.

Парнесем пама хӗрхенмен Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду помещика вӑл уйрӑмах хисепленӗ.
К Добряку Ду, который был очень щедр на подарки, он особо благоволил.

Унӑн ашшӗ Сяо Ду ятлӑ ҫынна, Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду тӑванне, кивҫене кӗрсе кайнӑ.
Ее отец задолжал некоему Сяо Ду, родственнику Добряка Ду.

Го Цюань-хай хӑй ушкӑнӗпе Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду патне кайрӗ.
Го Цюань-хай со своей группой направился к усадьбе Добряка Ду.

Ку ырӑ кӑмӑллӑ Ду тӑванӗ.
Это двоюродный брат Добряка Ду.

Вӗсем кунта хуҫаланса ларнӑ чух Ыра Кӑмӑллӑ Дупа Хырса Пухакан Тан та хресченсен союзне ҫӳремелли ҫула лайӑх пӗлетчӗҫ.
Когда они тут хозяйничали, Добряк Ду и Тан Загребала дорогу в крестьянский союз хорошо знали.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпӗ ҫапла шутлатӑп: Хань Лао-лю чееччӗ, Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду унран чылай чеерех.
Я так считаю: Хань Лао-лю был хитер, а Добряк Ду куда хитрее.

Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду тултан пӑхма ҫеҫ турра ӗненекен лӑпкӑ ҫын пек туйӑнать.
Добряк Ду только с виду смирен и богомолен.

— Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду пирки мӗн шутлатӑн?
— А у Добряка Ду?

— Ырӑ Кӑмӑллӑ Дупа Хырса Пухакан Тана ҫаплах тӗкӗнмерӗр-и?
— Добряка Ду и Тана Загребалу так и не тронули?

Ҫынсемпе ан вӑрҫ, ан хирӗҫ, хуть мӗнле ӗҫ ҫинчен те кӑмӑллӑ калаҫса татӑл.
С людьми ни в коем случае не затевай ссоры, о любом деле договаривайся по-хорошему.

III // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Вӑл ытла та ырӑ кӑмӑллӑ.
— Уж такая она добрая.

Чжао арӑмӗ, ӗҫленӗ май, пуҫне тата аялалла усрӗ, Ли арӑмӗ кӑмӑллӑ сасӑпа малалла пуҫларӗ:
Вдова Чжао еще ниже склонила голову над работой, а вдова Ли задушевным тоном сказала:

Вӑл амӑшӗ ытла та ырӑ кӑмӑллӑ пулнине, ӑна нимӗн те туманнине пӗлет, ҫавӑнпа икӗ аллипе те Сяо Сян мӑйне ҫавӑрса тытрӗ.
Он знал, что мать слишком добра, чтобы наказать его, и крепко охватил руками шею Сяо Сяна.

Вӑл йӗрӗнчӗклӗн Ырӑ Кӑмӑллӑ Дупа Хырса Пухакан Тан помещиксем сывлӑхӗ ҫинчен ыйтса пӗлчӗ.
Он насмешливо осведомился о здоровье помещиков Добряка Ду и Тана Загребалы.

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӑш-пӗрисем, ырӑ кӑмӑллӑ пуланҫи пулса, ӑс пама тӑрӑшнӑ:
Некоторые, притворяясь благожелателями, советовали:

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика