Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗлне (тĕпĕ: тӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ялта шыв кӗрӗвӗ пуррине пӗлсен, ют ялсем пӗр-пӗр тӑвӑллӑ каҫ, Утламӑша вӑрттӑн килсе, хамӑра вут тӗртсе ҫунтарӗҫ, ял варри тӗлне кӑмрӑкран юпа лартса хӑварӗҫ.

Из мести они могут и деревню спалить, где жених-то живет, а посредине ее выложат из угольев столб — и вся недолга.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпселемпе ывӑлӗ Кантюксен тӗлне ҫитрӗҫ.

Эпселем с сыном дошли до дома Кандюка.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӑкланнӑ кункӑра, уйӑх ҫути тӗлне пулсан, шупка симӗсӗн курӑнать.

Замшелая деревянная посудина в свете луны кажется изумрудно-зеленой…

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халь кунта мӗскӗн сӑвӑрсем кӑна, тарӑн шӑтӑк чава-чава, ҫын куҫ тӗлне пуласран шикленсе пытанса пурӑнаҫҫӗ.

Сейчас же тут властвуют пугливые сурки, без отдыха роющие свои глубокие ходы в земле, завидев человека, они тотчас прячутся.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗвел тӗлне пулакан мӑнтӑр пӗлӗт кӑтрисене куҫа йӑмӑхтармалла хӗретнӗ.

Окрасило кудри лежащих близко к солнцу густых облаков.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Хӑтаҫӑм, ырӑ хӑта, — аллине кӑкӑрӗ тӗлне тытса хуҫлатрӗ Алиме, — хӑвах пӗлетӗн, ырӑ ята ял ҫине мӑшкӑла хӑварас килмест, пирӗн Нямаҫ халь кӑна таврӑнчӗ те ертсе килме хистесе ячӗ…

— Ах, сватушка ты мой, сватушка, — Алиме скрестила руки на груди, — сам понимаешь, как нам не хочется, чтоб наше доброе имя замарали, Нямась только что вернулся и сразу нас сюда прогнал, мол, верните мне Селиме тотчас же…

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑрман енчен сулхӑн ҫил кассӑн-кассӑн килет те, хураман тӗксӗм ҫулҫи, пӗр-пӗринпе сӑмахласа пӗр кавара килес пек, харӑс-харӑссӑн шӑпӑлтатать: ҫурла уйӑх, Тукасри йывӑҫ тӗлне пулса, пӗр пытанать, унтан каллех хӑюсӑр ҫутатса илет.

Со стороны леса задувает легкий прохладный ветерок, бередя тополиные листья и заставляя их о чем-то лопотать меж собой; ущербный месяц поднялся высоко и завис над самым могучим деревом на Верхней улице; набегающие облака то застилают его, то снова открывают дорогу его свету.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӑнтӑрла ниҫта апат тӗлне пулаймарӗ, каҫ енне килне ытла выҫӑхса таврӑнчӗ.

Обедать тоже не приезжал, а к вечеру вернулся очень голодный.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑпах какай тӗлне килсе кӗтӗн.

Как раз в кон угодила — куриным мясцом тебя попотчую!

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей тӗлне ҫитсе чарӑнчӗ.

Остановился напротив Шерккея.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑнкӑрав сасси вӗҫӗмсӗр тенӗ пек пӗр евӗр чӑнкӑртатакан пулнӑччӗ, каҫ тӗлне сайралчӗ.

Безудержно звеневшие днем колокольца поутихли, а к ночи замолкли вовсе.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пурине шӑпах ҫӑварни тӗлне пураса пӗтерчӗҫ, хӑмисене саваласа якатрӗҫ, ӗнтӗ мӑкласа хӑпартсан, витсен, мачча-урай сарсан, кӑмака кӑларасси те чӳрече лартасси кӑна юлать.

Сруб закончили как раз к масленице, остругали и доски — скорее бы поставить его на мох, потом покрыть крышу, настелить полы-потолки, а там останется только печь сложить да окна вставить.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӑварни тӗлне те пулин ҫанталӑк кӑштах ҫемҫетессе кӗтетчӗҫ, — тата ытларах сивӗтсе пӑрахрӗ.

Ждали, что хоть к масленице помягчеет, наоборот, морозы завернули еще круче.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтара куҫ тӗлне ан пул тесе пӗрре каланӑ, — халь уншӑн ӳкӗнме те кирлӗ мар.

Коль сказал Тухтару не показываться больше на глаза, так тому и быть, и нечего по этому поводу сокрушаться.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каҫ тӗлне, ӗҫ ӑнса пынине пула, Шерккей, вӑрман хӗрринчи ялти хупаха ҫитсе, пӗр пулӑштух эрех те илсе килчӗ.

А к вечеру Шерккей сбегал в кабачок, что располагался на опушке леса, и купил полштофа водки — отметить удачное начало дела.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Яла кӗрсен, Ӑҫтиҫук урамнелле пӑрӑнчӗҫ те Тухтар тӗлне ҫитсе чарӑнчӗҫ.

Прямо у околицы свернули на бедняцкую улицу Тухтара и направились к его домику.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫын тем калӗ, ют куҫ тӗлне пулма вӑтанатӑп.

Не знай чего люди скажут, на глаза стыдно показаться…

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урампа иртен-ҫӳренсем, Шерккей тӗлне ҫитсен, тек чарӑнаҫҫӗ.

Проходящие по улице люди все, как один, останавливаются возле дома Шерккея.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ун картине хӗвел ылтӑнпа ҫуса пӗветнӗ те, шӑпах ҫавӑн тӗлне щӑна ҫакланнӑ.

И в его сети угодила незадачливая муха.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Больницӑри тум ӑна питех те урӑхла сӑн панӑ, анчах, ун тӗлне ҫитсен, Стёпка хӑйне тепӗр хут тӗрӗслерӗ те, хӑй йӑнӑшманнине кура, шнурокне ҫыхма пӗшкӗнчӗ.

Больничная одежда сильно изменила ее, но, поравнявшись с койкой, мальчик проверил себя и, убедившись окончательно, нагнулся перевязать шнурок.

24. Кӗрешӳ тата вӑрӑма пырать-ха // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех