Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӗне (тĕпĕ: мӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сана паллӑ вӗт, политрук юлташ, вӑрҫӑра пӗр минут мӗне пӗлтерни!

А ведь тебе известно, товарищ политрук, что значит даже одна минута на войне!

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Мӗне пула ҫапла вӑл, кала-ха?

Отчего это, а?

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Мӗне пӗлтереҫҫӗ вӗсем?

Что они означают?

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Акӑ мӗне пӗлтерет ку, Шошин тусӑм!

Вот что это значит, дружище Шошин!

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийка Степан Бояркинӑн сасси кӗтмен ҫӗртен темле янӑранине илтрӗ, ку мӗне пӗлтернине чухлаймасӑр тата ытларах аптраса ӳкрӗ.

Неожиданно Марийка уловила в голосе Степана Егорыча непривычные, взволнованные тона и, не понимая, что означают они, растерялась еще больше.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Унта пӗлӗн ку мӗне пӗлтернине!

Там ты узнаешь, что это такое!

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ӑнланатӑн-и эсӗ ку мӗне пӗлтернине?

— Ты понимаешь, что это значит?

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Эпир кирек мӗне те туртса илетпӗр!

Мы что хочешь сегодня возьмем!

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Сергее пӗтӗмпех тӗрӗссине каласа памалла-ши, е мӗне те пулин пытарса хӑварас, тесе шухӑшланӑ пек, Кондратьев чӗнмесӗр тӑчӗ; пирус ҫинчи кӗле майӗпен чӗрнипе тасатрӗ, унтан пирус ҫине те, чӗрне ҫине те вӗрсе илчӗ.

Кондратьев помолчал, думая, надо ли Сергею сказать всю правду, или что-нибудь спрятать; он не спеша почистил от золы кончик папиросы ногтем, а потом подул и на папиросу, и на ногти.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах мана, руководителе, идейӑлӑх кирлӗ ҫынна, кала-ха, электричествӑпа пуҫа тултарса лартни мӗне кирлӗ-ха?

Ну, а мне, как руководителю, от которого требуется идейность, скажи — мне для чего забивать голову электричеством?

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Паян эпир мӗн турӑмӑр-ха, мӗне вӗренсе илтӗмӗр?

Что мы сделали сегодня и что мы узнали?

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ку мӗне пӗлтерет-ха?

Что же это означает?

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эпӗ хирӗҫ мар, анчах илсе каятпӑр тени мӗне пӗлтерет-ха вӑл?

— Я не против, но что значит утащить?

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Павел Павлович, ку ӗҫ мӗне юрӑхлӑ-ха!..

— Павел Павлович, ну куда это годится!

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ун чухне эпӗ мӗне те пулсан ӑнланма пултарнӑ-и вара?

— Разве тогда что-нибудь соображал?

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Апла сана мӗне ӑнлантарса памалла вара? —

— Тогда что же тебе еще пояснять? —

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тӳпере пур еннелле те ҫинҫе-ҫинҫе ҫипсем ярӑна-ярӑна иртеҫҫӗ, вӗсем хӑйсен ҫулӗ ҫинче мӗне тӗл пулаҫҫӗ, пурин ҫумне те ҫыпҫӑнаҫҫӗ; унта, ҫул ҫывӑхӗнче, вӗсем ҫӳллӗ татарнике сырса илнӗ те вӑл парашютпа пӗркенӗ пек; унта, авӑ, эрешмен картисем утӑ капанне сырса илнӗ — инҫетрен пас тытнӑ пек курӑнать; унта, авӑ, ҫӗр ҫийӗнчех ула курак вӗҫсе иртрӗ, унӑн хӳри патнелле тӑсса хунӑ шупка-тӗксӗм урисем ҫинче шурӑ лентӑсем явӑнса пыраҫҫӗ; унта, авӑ, ҫӗрелле ерипен вӗҫсе анса, эрешмен карти лаша ҫилхисене, тачанка ларчӑкне, ҫитменнине тата Дорофей хӑлхи ҫумне те ҫыпҫӑннӑ…

Тончайшие нити летели во все стороны, исписав все небо, цеплялись ко всему, что встречалось им на пути; близ дороги они опутали высоченный, старый и сухой татарник, и он белел, точно укрытый парашютом; паутинки облепили копну сена, — издали казалось, что она осыпана инеем; низко над землей пролетела ворона, и на ее прижатых к хвосту матово-черных лапках развевались белые ленточки; паутина опускалась на землю, садилась на козырек тачанки, цеплялась лошадям за гривы и даже Дорофею за ухо…

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Калӑпӑр, пӗр кӗрхи калчах мӗне тӑрать!

Скажем — одни лишьт озимые ростки чего стоят!

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Стансоветӑн ҫакӑ маттур кучерне Дорофея пӗлекенсем Савва каланӑ пӗтӗм сӑмахӗсем мар, икӗ сӑмахӗ: кӳл те кай, тени Дорофейшӑн мӗне пӗлтернине эпир ӑнлантарса памасӑрах туйса илеҫҫӗ пулӗ…

Кто хотя бы немного знает Дорофея, этого молодцеватого стансоветского кучера, тот, разумеется, и без наших пояснений поймет, что означала для него даже не вся фраза, сказанная Саввой, а только два слова «запрягай» и «отвези»…

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ку мӗне пӗлтерет-ха вара?

— А что ж из этого?

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех