Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Йытӑ сăмах пирĕн базăра пур.
Йытӑ (тĕпĕ: йытӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йытӑ ман умӑмра сиккелерӗ-пӗтӗрӗнкелерӗ те, шӑппӑн нӑйкӑшса илсе, каллех тӗттӗмре куҫран ҫухалчӗ.

Собака с минуту повертелась около меня, тихонько повизжала и снова скрылась в темноте.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Кӑштах кӗтсе тӑнӑ хыҫҫӑн вара хам та йытӑ чупнӑ еннелле утрӑм.

Простояв немного, я пошел в ту сторону, куда побежала собака.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Манӑн йытӑ вара самантрах куҫран ҫухалчӗ.

Она побежала вперед и тотчас скрылась во тьме.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Йытӑ ман хыҫҫӑн лӑпӑстатса пырать.

Собака покорно поплелась сзади.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Хӑнана йытӑ ертсе кайма юрамасть.

С собаками в гости не ходят.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Эс, йытӑ, ӑна хӑваласа ҫитрӗн.

а ты его догнал и назад воротил.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗшле йытӑ эс!

А за то, что ты — цепная собака!

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ун ҫийӗнчи сӑхманӗ йытӑ вӗрнипе ҫурӑлас пек, чӑн та.

На нем в самом деле надет сохман, на который дунь — и он разлетится в прах.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йытӑ ун тавра хӑвӑрт-хӑвӑрт сиксе ҫаврӑнчӗ, ҫуланчӗ, йынӑшрӗ, пуҫне ҫӗрелле пӗксе, мӑйне тӑсса вӑльттӑ-вальттӑ сиккелесе чупрӗ, татах Тухтар патне пырса, малти уриссмпе уртӑнчӗ.

А собака закрутилась вокруг хозяина, радостно визжа, не зная что делать и куда деваться от восторга, наконец вспрыгнула передними лапами Тухтару на грудь, лизнула парня в щеку.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Килкартинчен тахӑш вӑхӑтра усӑк хӑлхаллӑ хӑмӑр йытӑ чупса тухрӗ.

Со двора — и не заметил, в какое время — выбежала коричневая вислоухая собака.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чаппанӗ ку йытӑ вӗрнипе ҫӗтӗлекен йышши те, ҫапах ҫарамас мар…

Конечно, одежка не ахти какая, а все ж не нагишом…

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗри ӑна тӗрме ҫулне кӑтартса ячӗ, теприсем патӗнче хаяр йытӑ туласа тӑкатчӗ.

Один указал дорогу к тюрьме, у другого чуть не разорвала на куски злая собака…

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук йытӑ ҫури пек йӗпенсе пӗтрӗ.

Тимрук вымок как бездомный пес.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йытӑ ҫаплах чарӑна пӗлмесӗр хӑрӑлтатать.

Собака по-прежнему отчаянно лаяла.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл алӑка уҫрӗ кана — шалтан кашкӑр пысӑкӑш йытӑ сиксе тухрӗ.

Но едва открыл дверь, как откуда ни возьмись выскочила огромная собака.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пӗлнӗ пул эс те, картишне йытӑ та ан кӗрейтӗр, сӗкӗнсе пӑхать пулсан, аллу йывӑрӑшпе сыхлан тенӗ сана.

— Знай: собака не должна во двор прошмыгнуть, а будут нахальничать — рука у тебя тяжелая, небось скумекаешь, что делать.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Касмӑкри йытӑ ҫаплах вӗркелесе илчӗ.

Цепная собака встретила его, как и раньше, громким лаем.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ара ун умӗнче йытӑ марччӗ-ҫке, ҫын тӑратчӗ, мӗншӗн ҫапла каларӗ эппин?

И тотчас устыдился: ведь перед ним какой-никакой, а все же человек, не собака, зачем же он его так?

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Усал йытӑ та хӗрачана пула текех вӗрмерӗ, вӑл касмӑкра, унран хӑрамалли те ҫук иккен.

Злая собака при виде девушки больше не лаяла, да к тому же она была на цепи, зря ее испугался.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗҫӗн алӑкне уҫма кӑна тӑчӗ — ӑна хирӗҫ кашкӑр пек пысӑк йытӑ хӑрлатса вӗре те пуҫларӗ.

Едва приоткрыл калитку, как на него отчаянно залаяла огромная, как волк, собака.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех