Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫыннӑн вӑй-халӗ — пӗр япала, кӑмӑл ҫирӗплӗхӗ — тепӗр япала…

Тут физическая сила — одно, а сила воли — другое…

2 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Тепӗр минутран алӑксем яриех уҫӑлса кайрӗҫ.

Через минуту двери широко раскрылись.

1 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Залӑн тепӗр вӗҫӗнче тӑракан ачасен ушкӑнӗнчен пӗр ача уйрӑлчӗ те вӗсем патне пычӗ.

От группы ребят из другого конца зала отделился мальчик и подошел к товарищам.

1 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Лиденброк профессор та тӗрӗс шутланӑ пулӗччӗ, ҫапла вара Жюль Верн малтанах генилле пӗлсе ҫырни тата тепӗр енӗпе тӗрӗсе тухнӑ пулӗччӗ.

Ведь прав оказался бы и профессор Лиденброк, а дар гениального предвидения Ж. Верна получил бы еще одно подтверждение.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Анчах эпир ҫӗр чӑмӑрӗ мӗнле япаласенчен пулса тӑнине геологи ӑслӑлӑхӗ тӑрӑх тепӗр хут сӑнаса пӑхар-ха.

Но вернемся еще к геологическим данным о составе земного тела.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Вунултӑ ҫул иртсен ҫӗр тепӗр хут тата вӑйлӑрах чӗтренӗ, вара ҫакӑн хыҫҫӑн часах, халиччен лӑпкӑ тӑракан Везуви тӑрринчен, темӗн пек хӑрушӑ вут-хӗм сирпӗнсе кӗрлесе тухнӑ, кун ҫинчен Рим ученӑйӗ Плиний пит аван ҫырса хӑварнӑ.

Через шестнадцать лет оно повторилось с большей силой, а вскоре произошло ужасное извержение из вершины до того мирной горы Везувия, отлично описанное римским ученым Плинием.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ҫав Липар утравӗсен ушкӑнӗнчех, тепӗр вӗҫӗнче ҫурҫӗр енче Стромболи ятлӑ вулкан пур (Жюль Верн романӗнчи геройсен ҫулҫӳревӗ ҫакӑнта пӗтнӗ), ҫав вулкан тӳрех тинӗсрен тухса 900 метр ҫӳлелле хӑпарса тӑрать.

В той же группе Липарских островов, на противоположном северном краю ее, находится вулкан Строиболи (где кончилось путешествие героев романа Жуля Верна), поднимающийся конусом прямо из моря на высоту в 900 метров.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

— Ҫапла, — тесе кӑшкӑрса ячӗ вӑл, тепӗр хут калаҫма пултарнӑ хыҫҫӑн, — эпир «Сакнуссем сӑмсахӗ» патне пырса тухнӑ хыҫҫӑн ку хӑямат йӗппи ҫурҫӗр вырӑнне кӑнтӑр еннелле кӑтартса аташтарнӑ иккен?

— Итак, — воскликнул он, когда снова мог заговорить, — со времени нашего прибытия к мысу Сакнуссема проклятая стрелка показывала на юг вместо севера?

XLV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир гагарӑсем хыҫҫӑн ҫӳренӗ ҫак паттӑр сунарҫа пӗтӗм чӗреренех юратса хӑнӑхрӑмӑр; вилӗмрен те темиҫе хутчен ҫӑлса хӑварнӑ ҫынсем ӑна яланах юратса асӑнӗҫ, паллах, эпӗ хам та ӑна тепӗр хут курмасӑр вилеп тесе ӗмӗтленетӗп.

Мы очень привязались к нашему смелому охотнику за гагарами; люди, обязанные ему своей жизнью, будут всегда вспоминать его с любовью; и, конечно, я не умру, не повидавшись с ним.

XLV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫӗр айне пӗр вулкан витӗр анса кайса, эпир тепӗр вулкан витӗр каялла, ҫӗр ҫине, тухнӑ; тепӗр вулканӗ вара Снеффельсран тӗнче хӗрринче тӑракан пуш-хирлӗ Исландирен 5000 километр ытла инҫетре!

Спустившись через жерло одного вулкана в недра Земли, мы вышли на поверхность через жерло другого, и этот другой находился более чем на тысячу двести лье от Снейфедльс, от пустынной Исландии, где-то там, на краю мира!

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫӳренӗ ҫулта темӗн чухлӗ кӗтменлӗхсем курнӑ хыҫҫӑн, пирӗн тепӗр тӗлӗнмелле япала курмалла пулнӑ.

После бесчисленных неожиданностей этого путешествия нам предстоял новый сюрприз.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Тепӗр аллипе вӑл пиччене тытса тӑнӑ.

Другой рукой он поддерживал дядюшку.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Профессор ҫакна каласа, хӑй пӗрмаях хронометр ҫине пӑхса асӑрхарӗ, вӑл малтанах пӗлсе калани тепӗр хут тӳрре тухрӗ.

Профессор, говоря это, все время следил за хронометром «и еще раз оказался правым в своих предсказаниях.

XLIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Компас стрелки пӗр полюсран тепӗр полюс патнелле хӑвӑрт сиккелесе, ҫаврашка ҫинчи пур паллӑсем урлӑ та каҫса, пуҫӗ ҫавӑрӑннӑ пек, каллех малтанхи вырӑна ҫавӑрӑнса пырать.

Стрелка прыгала от одного полюса к другому резкими скачками, пробегала по всем делениям круга и затем возвращалась обратно, как будто с ней приключилось головокружение.

XLIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Тата тепӗр сехет иртрӗ.

Прошел еще час.

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Анчах вӗҫекенсемшӗн ҫӳлелле улӑхнӑҫемӗн сивӗрен те сивӗ сывлӑш тӗл пулать пулсан, пире тепӗр тӗрлӗ ӑшӑран та ӑшӑ ӳссе пыни палӑрать.

Но если аэронавтам, по мере того как они поднимаются в высшие слои воздуха, приходится испытывать все больший холод, то нам приходилось испытывать как раз обратное.

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Нимӗн те улшӑнмарӗ, анчах пирӗн умра тата тепӗр хӑрушлӑх палӑрса тӑчӗ.

Положение не изменялось, но одно обстоятельство еще более ухудшило его.

XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫапла пӗр сехет иртрӗ, тепӗр сехет — анчах миҫе сехет иртсе кайнине пӗлместӗп…

Прошел час, два часа, не знаю, сколько именно!

XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Тепӗр кун, августӑн 27-мӗшӗ, пирӗн ҫӗр айӗнчи ҫулҫӳревшӗн калама ҫук паллӑ вырӑн йышӑнса тӑчӗ.

Следующий день, четверг 27 августа, стал знаменательной датой этого внутриземного путешествия.

XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпӗ ку таранччен иртсе килнӗ ҫулӑн хӑрушлӑхӗсемпе каялла тавӑрӑнмалли ҫул йывӑрлӑхӗсем ҫинчен те пӗтӗмпех манса кайрӑм: тепӗр ҫын тунӑ ӗҫе эпӗ те тӑвасшӑн пултӑм, этем тума пултарнӑ ӗҫе эпӗ хам та тума пултарассӑн туйӑнать.

Пафос его речи поднял мой упавший дух, я забыл все опасности путешествия и рискованность обратного пути, Я хотел совершить то же, что совершил другой, и ничто человеческое не казалось мне невозможным!

XL сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.