Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.

ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Акӑ Комо ҫумӑр пӗлӗтӗнчен те ҫӳле хӑпарнӑ, ҫапах та чӑн-чӑн пӗлӗт патне ҫитесси инҫе пулнӑ-ха.
Вот Комо поднялся выше дождевого облака, но до настоящего облака еще было далеко.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫапах та ҫынсем хӗпӗртенӗ: вӗсене ҫумӑр йӗпетмен, вӗсем ҫине юр ӳкмен.
Но люди были довольны уже и тем, что защищены от дождя и снега.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Каллех ҫумӑр ҫума пуҫларӗ.
А тут снова дождь пошел.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ман телее, ҫумӑр пӗлӗчӗсем саланчӗҫ те, Алтӑр ҫӑлтӑрпа ҫурҫӗр ҫӑлтӑрӗсем курӑнса кайрӗҫ.
К счастью, тучи разошлись, увидел Большую Медведицу и Полярную звезду.

— Юрлӑ ҫумӑр ҫума пуҫларӗ, тӗттӗм пулчӗ.
— Прошел дождь со снегом, стемнело.

Ҫӗр сӗм теттӗм, ҫумӑр ҫӑвать, тусем ҫинчен шыв шавласа юхать; аялалла аннӑ чух аманасса кӗтсех пыр.
Стояла жуткая темень, хлестал дождь, шумели ручьи с гор; при спуске легко можно было искалечиться.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ҫумӑр ҫӑвать те ҫӑвать, сивӗ, никама хӗрхенмен ҫумӑр.
Дождь все продолжался, холодный, безжалостный.

— Вӑрманта услови япӑх, ҫӗр ҫинче, ҫумӑр айӗнче выртса пурӑнма тивет.
— Условия в лесу тяжелые, спать придется на земле и под дождем.

Кунӗ пӗлӗтлӗччӗ, вӗтӗ ҫумӑр ҫӑватчӗ.
Было пасмурно, моросил дождь.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Пӗр сас-чӗвсӗр, лӑпкӑ, пушӑ уй-хир ҫине хӑмӑр-кӑвак ҫумӑр пӗлӗчӗсем капланчӗҫ.
Могильные бугры отбрасывали темно-фиолетовые тени, и над пустынной тихой степью нависли серо-синие дождевые тучи.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫумӑр хыҫҫӑн лапӑртанса пӗтнӗ урайӗнчен нӳрӗ пӑс хӑпарать.
От грязного после дождя пола поднимались влажные испарения.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хресченӗн ҫара пуҫӗнчи кӑвак ҫӳҫӗнчен, ҫумӑр ҫунипе, шыв тумлать.
Обнаженная седая голова была мокрая от дождя, с седых волос и бороды капала вода.

Ҫумӑр, епле пуҫланнӑ, ҫаплах тӑпах чарӑнчӗ.
Внезапно дождь затих.

Ҫумӑр темиҫе сехет хушши чӗреслетсе ҫунипе пӗтӗм уҫланкӑ пӑтранчӑк шывпа лапӑртанчӗ.
Несколько часов непрерывно падала вода, затопив поляну грязной мутью.

Ирхине питӗ вӑйлӑ ҫумӑр чашлаттарса ячӗ.
С утра пошел проливной дождь.

Вӗсем окопран площадка ҫине чупса тухсанах, пульӑсем ҫумӑр пекех ҫума тытӑнчӗҫ.
Когда они выбежали из-за траверса на открытую площадку, пули посыпались буквально как град.

25 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Чӳречене ҫумӑр шакканӑ пекех пӑшалтан пени илтӗнсе кайрӗ.
Ветер донес звуки ружейной, частой, как дождь бьет по окнам, перестрелки.

24 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Вӑйлӑ ҫунаттисемпе шыва ҫапаҫҫӗ те тавралӑхра ҫумӑр ҫума пуҫлать, ҫӳллӗрен те ҫӳллӗ тирексем кашлама тытӑнаҫҫӗ, тӳпери пӗлӗтсем васкаса чупаҫҫӗ…
Могучие крылья расплескаются, по округе дождик пройдет, расшумятся тополя высокие, в небе облака быстрей побегут…

Ӑмӑрткайӑк ҫӑлкуҫӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Чижик тӗлӗк курчӗ: уй, шӑрӑх кун, ӗшнере хыр кӑмписем, — сасартӑк аслатиллӗ ҫумӑр пуҫланчӗ, вӑл ун пуҫӗ тӗлӗнче кӗмсӗртетрӗ, пӳрт тӑррине пӑр шакӑртатса ӳкме тытӑнчӗ.
Тане снились поле, и жаркое лето, и рыжики на поляне, — и вдруг разразилась гроза, и гром загремел над ее головой, и град застучал по крыше.

Хӑрушӑ каҫ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫавнашкал ҫумӑр витӗр шкул участокӗнче купӑста касрӗҫ.
Под таким дождиком срубали капусту на школьном участке.

Йывӑр кунсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика