Шырав

Шырав ĕçĕ:

ури (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Иванков учӗ кайри ури ҫине тӑчӗ, хуҫине ҫӗре туртса ӳкерчӗ.
Лошадь Иванкова стала в дыбки, повалила хозяина.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл чупса каякан Крючков ури сассине илтсе юлчӗ.
Он слышал топот бежавшего Крючкова.

Ҫурҫӗр тӗлӗнче Иванков местечкӑ урамӗ тӑрӑх ут ури сассисем кӗптӗртетнине илтрӗ.
Около полуночи Иванков услышал конский топот по улице местечка.

Вӑл, пӗтӗмпе тӑртанса, хӗремесленсе кайнӑскер, ури ҫине тӑчӗ.
Он поднялся, опухший, красный.

Казакӑн ури йӗнер йӑранине хирӗнсе ларнӑ та, лаша ҫав лутӑрканса, таткаланса пӗтнӗ кӗлеткене чулсем тӑрӑх ҫапкалантарса пырать.
Нога казака застряла в стремени, и лошадь несла, мотая избитое оголенное тело по камням.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Австриец, аллисене ури шуса кайнӑ чухнехи пек сарса пӑрахса, ҫӗре тӗшӗрӗлсе анчӗ; чул сарнӑ ҫул ҫине пуҫ купташки пайӗсем хӳнтлетсе ӳкрӗҫ.
Австриец упал, топыря руки, словно поскользнувшись; глухо стукнули о камень мостовой половинки черепной коробки.

Сотньӑн ут ури таканӗ пек авӑнчӑк речӗ тӳрленсе тӑчӗ.
Сотня выравнивала подкову построения.

Вӑл утне ӑмӑртура чупнӑ чухнехи пек сиккипе ячӗ те, пӗр ҫӳллӗ хӳме умне ҫитсе тӑрса, утне ик ури чӗввӗн тӑратрӗ, унтан ҫӑмӑллӑн кӑна леш еннелле сиксе каҫса кайрӗ.
Он, как на скачках, повел коня бешеным намётом, у высокого забора поднял его на дыбы и ловко перемахнул на ту сторону.

Пӗр самантран Франя тайкаланса ури ҫине тӑчӗ те, тӑрмаланса пӗтсе пачах та палламан ют ҫын пек пулса кайнӑскер, вите чӳречисем ҫине нумайччен-нумайччен пӑхса тӑчӗ.
Качаясь, Франя поднялась на ноги и, растрепанная, чужая и незнакомая, обвела окошки долгим-долгим взглядом.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий ури айӗнче лаша ҫине пӗрре те хурса курман ҫӗнӗ ут ҫитти выртать, ун ҫине йӗрки-йӗркипе симӗс сӑрпа сӑрланӑ, тимӗрпе тыттарнӑ куптакаллӑ, мала та, хыҫала та сумкӑсем тунӑ йӗнерне, икӗ шинель, икӗ шӑлавар, мундир, икӗ мӑшӑр сӑран атӑ, кӗпе-йӗм, пӗр кӗрепенкӗ те 54 золотник сухари, пӗр банка консерва, кӗрпе тата юланутлӑ ҫынна кирлӗ таран хисеппе ытти хатӗр-хӗтӗрсем майлаштарса хунӑ.
Под ногами Григория лежала ненадеванная попона, на ней порядком разложены седло с окованным, крашенным в зеленое ленчиком, с саквами и задними сумами, две шинели, двое шаровар, мундир, две пары сапог, белье, фунт и пятьдесят четыре золотника сухарей, банка консервов, крупа и прочая, в полагаемом для всадника количестве, снедь.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ури ыратнипе асапланса пурӑнать.
Хворает ногами.

— Хӑҫан тухса каймалла? — тесе ыйтрӗ Пантелей Прокофьевич, ури ҫине тӑрса.
— Когда выступать? — полюбопытствовал Пантелей Прокофьевич, вставая.

Акӑ старик, йӗнер пӗкечи ҫине аллипе таянса, ури ҫине тӑчӗ, унӑн ҫурӑмӗ ҫинче казак пиҫиххийӗпе туртса ҫыхнӑ кӑвак тумтирӗ пӗркеленсе илчӗ.
Припадая к луке, он привстал на стременах, и на спине его синё морщинилась перетянутая казачьим поясом поддевка.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий утланнӑ тӑватӑ ҫулхи ӑйӑр, пуҫне сар автан пек авса хурса, ури ҫинче ташлакаласа, хӑяккӑн тапранса кайрӗ.
Под Григорием взыграл и пошел боком, по-кочетиному неся голову, четырехлеток-жеребец.

Григорий, нимӗн ыратнине те туймасӑр, ури ҫине сиксе тӑчӗ; унӑн ҫан-ҫурӑмне, чӑтма ҫук вӗри чустапа витнӗ евӗр, сивӗ вӗтелентерме пуҫларӗ.
Не чувствуя боли, Григорий вскочил на ноги; холод облепил его, будто нестерпимо горячим тестом.

Григорий ури айнелле чалпашланса пӑхрӗ: ҫуна ӳречисем ҫумӗнче шыв тӑкӑлтатать.
Григорий искоса глянул под ноги: вода клехтала у грядушки саней.

Иван Алексеевич киле кайма ури ҫине тӑчӗ.
Иван Алексеевич поднялся идти.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вите стенисем ҫинче ҫӳлте тӗрлӗ-тӗрлӗ ҫулҫӑллӑ типӗтнӗ курӑксем ҫакӑнса тӑнӑ: ҫырути — лаша мурӗнчен, ҫӗленкуҫ курӑкӗ — хура ҫӗлен сӑхнинчен, хура хупах — ут ури пӑсӑлнинчен, кӳлӗ хӗррисенче ҫӳҫесем кутӗнче ӳсекен шур курӑк — лашасем халтан кайнинчен, тата ытти чир-чӗрсенчен сыватмалли тӗслӗрен-тӗслӗ курӑксем те темӗн чухлех.
Высоко на стенках конюшни висели сушеные пучки разнолистной травы: яровик — от запала, змеиное око — от укуса гадюки, чернолист — от порчи ног, неприметная белая травка, растущая в левадах у корней верб, — от надрыва, и много других неведомых трав от разных лошадиных недугов и хвори.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья, пӗтӗм ҫунса чӗтренсе тӑраканскер, алӑк ҫине пӑхкаласа, пуҫне пӑркалать, пӗр ури ҫинчен тепри ҫине тайӑна-тайӑна кӑна тӑрать.
Аксинья, вся в огне и дрожи, вертела головой, поглядывая на двери, переступая с ноги на ногу.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Унӑн ури мӑкӑлтаннӑ иккен.
— У него, как оказалось, вывих.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика