Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗлне (тĕпĕ: тӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑнасене 19 — 20 сехетсем тӗлне чӗнеҫҫӗ, 24 сехетчен, ҫур ҫӗр ҫитиччен, саланаҫҫӗ.

Гостей зовут к 19-20 часам, а расходятся не позже 24 часов.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пысӑк персика сулахай алла илсе вӑрри тӗлне ҫити касаҫҫӗ те, алӑпа тытса хуҫаҫҫӗ.

Большой персик берут в левую руку и надрезают по кругу до косточки, затем разламывают.

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ирхи апата, явкай тӗлне, юлашки вӑхӑтра кӑнтӑрлахи е каҫхи апат тӗлне те, лакпа витнӗ сӗтел ҫине пӗчӗк шурӑ е чӑпар салфеткӑсем (кашни ҫынна пӗрер) хурса тухаҫҫӗ.

К завтраку, послеобеденному кофе или чаю, а в последнее время к обеду и к ужину, можно красивую поверхность стола покрыть маленькими белыми или цветными салфетками с учетом каждого сидящего за столом.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫын сӗтел ури тӗлне ан лартӑр, ӑна тепӗр ҫын чавси лекмелле ан пултӑр.

И ему не мешала ножка стола или локти соседей.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ваҫилей тӳрех Пикмӑрса тӗлне ертсе ҫитерчӗ, ҫырмари пӗренесем ҫине урамранах пӳрнипе тӑсса кӑтартрӗ.

Васьлей указал дорогу к дому Бикмурзы, увидав бревна еще издали, он торжествующе воскликнул:

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ваҫилей тӗлне страшниксем тата кахалтарах иккен.

Видать, стражники еще ленивее Шысьмака.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ун тӗлне страшниксем те кантурта пулмарӗҫ, вӗсем те вӑрман касакансене тытма тухса кайнӑ иккен.

Но, на его счастье, здесь тоже никого не оказалось: все стражники выехали ловить самовольных лесокрадов.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каллех ҫав ҫын тӗлне пулас марччӗ тесе, Ваҫилей кушак пек сыхланса утрӗ.

Не дай бог еще раз его повстречать… и Васьлей крадется осторожно, как кошка.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗнерсенче кам та пулин вӑрмана кайни-килни курӑнмарӗ-и тесе, вӑл урамра хӑй тӗлне килнӗ ҫынсемпе калаҫрӗ, атьсене чара-чара тӗпчерӗ — вӑл-ку илтӗнмерӗ.

Он останавливал взрослых и детей, спрашивал, не ездил ли кто вчера или позавчера за лесом, — ничего никто не слыхал.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Теҫетниксем-мӗнсем куҫ тӗлне ан пулччӑр тесе, лавҫӑсем хӑйсем ҫӳреме хӑнӑхнӑ ҫулпа мар, тавра ҫулпа ҫаврӑнса, ик-виҫӗ ҫухрӑм ытла иртсе, шывсӑр вашмӑк ҫырма урлӑ каҫса ҫӳрерӗҫ.

Чтобы избежать встречи с десятниками, возчики ехали одним им известными дорогами, кружным путем, не считаясь с двумя-тремя лишними километрами.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑваласа каясшӑн кӑлараҫҫ те ӑна, ун тӗлне шӑпах куҫкӗски пулать.

Вот мужики его выпустили, чтоб согнать со двора, а там, перед ним — зеркало.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей те текех хӑй вырӑненче ларса тӑраймарӗ, пуканӗ кӗтессинчен тӗренкелесе, йывӑррӑн ҫӗкленчӗ, хӑй сисмесӗрех аллисем чӑмӑртанчӗҫ, темшӗн чӗри тӗлне тытса пӑхрӗ, унтан Тухтара тӑрӑнчӗ: — Тухса кай сӗ-сӗтел хушшинчен, и-илтетне? Ту-тухса кай сӗтел хушшинчен! — шӑл витӗр хӗссе кӑларчӗ вӑл сӑмахӗсене.

Шерккей тоже не усидел больше на месте, опираясь о спинку стула, он тяжело поднялся, кулаки его сжались сами собой, он готов был пробуравить Тухтара взглядом: — Сейчас же выйди из-за стола, слышишь? Выметайся сию же минуту! — процедил он сквозь зубы.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кунта унӑн ачалӑх вӑхӑчӗ иртнӗ, яш чухнехи кунсем ҫакӑнта пурӑнса сисӗнмесӗр иртнӗ, унӑн куҫ тӗлне килмен кӗтес те пытанса юлман пуль, ура пусман вырӑн юлман пуль, ҫапах та вӑл, хӑй пуҫӑн ҫӗнӗ йӗр хывас пек хӗпӗртесе, ҫӗкленнӗ кӑмӑлпа утать.

Здесь прошло его детство, на этой улице он стал взрослым; пожалуй, тут не найдется уголка, где бы не ступала его нога, нет местечка, куда не заглянул бы его глаз; и тем не менее, сейчас идет он по ней, радостно возбужденный, как в первый раз, словно старается оставить новый след.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ халь эсир, кӗтмен ҫӗртен инкек тӗлне пула, иксӗр те хӑвӑр юратман какай ҫирӗмӗр тетӗр-ха.

Вот вы сейчас нечаянно нарушили этот обычай — съели мясо, которое вы не любите или вернее, которое вам не полагается есть.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑй тӗлне шӑпах кулачӑ пулнӑшӑн вӑл калама ҫук хӗпӗртерӗ.

Он очень обрадовался, что именно калачи попались ему.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫак вӑхӑтра кӑна та мар, вӑл иртерех, шӑпах кӑнтӑрла тӗлне ҫакӑнта ҫитсе тӑрӗ.

Он, конечно, придет раньше, ровно в полдень уже будет здесь.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кулленхи кунра хамӑр куҫ тӗлне пулакан арӑш-пирӗш япала ҫеҫ иккен, — ҫӗрри те суя куҫ лартса янӑ куҫлӑ, каптӑрми те ҫутатнӑ пралука Капкай лаҫҫинче таткаласа тунӑскер кӑна, шӑрҫи те ахаль кӑвак кӗленчерен ҫеҫ.

Повседневные вещи, которые глаз видит изо дня в день, и заколки да булавки сделаны из блестящей проволоки, какой в кузнице Капкая завались, а бусы из обыкновенного синего стекла.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лайӑх ҫын тӗлне пултӑм пуль тесе шутланӑччӗ Шерккей пирки, ҫавӑнпа кӑна килӗшрӗ те кунта ӗҫлеме.

Он ведь посчитал Шерккея порядочным человеком, только поэтому и согласился на него работать.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халиччен пулмана, ҫын тивӗҫне хӑртасси шӑпам тӗлне ан килтӗрех.

До сего дня не доводилось мне людям худого слова в глаза бросать.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ачаш та ҫемҫе какай шӑмми, ҫивӗч шӑл тӗлне лексен кӑмӑрчак пек, тӗпренчӗк юлми ванать.

Нежное мясо, его острые зубы нипочем хрумкают и нежные прожаренные косточки, все-все съедает Шерккей, без остатка.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех