Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

турӗ (тĕпĕ: тура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тухтар, йӑл-йӑл кулкаласа, сӗннӗ япаласене йышӑнчӗ, тав турӗ.

Тухтар, усмехаясь, принял свою «долю», поблагодарил.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫакӑн пек ӳпӗнсе ҫӳренӗ чух Касим Имете ямпашла ывӑтса яма пулмӗ-ши тесе те шухӑшларӗ, анчах ку шухӑшне ҫавӑнтах калле турӗ: мӗн каласан та, Имет печӗк кӗлеткеллӗ ҫын мар, ӑна ҫӑмӑлах ыткӑнтарма ҫук…

И тут хотел было сделать попытку Касим сбросить Имета через себя, но тут же отмел эту мысль прочь: Имет немалого роста, легко его не подбросишь…

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сайте Тухтара тав турӗ.

Сайде горячо поблагодарила Тухтара.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫавӑнпа та Мишка ҫакӑн пек шут турӗ: старике тарӑхтарас та вӑл вара ӑна милицие илсе каять…

Выход был один: рассердить старика, чтобы тот отвел его в милицию.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӑл сӗтел хушшинчен тӑрса хуҫа арӑмне йӗркеллӗн тав турӗ те, тулалла тухмалла алӑк патнелле утрӗ.

Он встал из-за стола, чинно поблагодарил хозяйку и пошел к выходной двери.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Мишка хӑйӗн икӗ тусӗпе пӗрле ҫурт тӑррине хӑма тата темиҫе кирпӗч илсе хӑпартрӗ те труба патӗнче тенкел турӗ.

На крышу дома Мишка с двумя приятелями притащил доску, несколько кирпичей и устроил около трубы скамейку.

3. Зажигалкӑсем // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӑл пирӗн паталла темиҫе утӑм турӗ те Антикайнен аллине тытрӗ, унтан савӑнсах ман алла тытса чӑмӑртарӗ.

Он сделал к нам шага два навстречу, ухватил руку Антикайнена, потом радостно стал пожимать мне руку.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Пурте пӗр шухӑшлӑ пулнине курсан, начальник пире тав турӗ те — асӑннӑ ӗҫе валли кирлӗ икӗ ҫӗр ҫынна шкул врачӗ суйласа илет терӗ.

Видя такое единодушие, начальник поблагодарил нас и сказал, что двести нужных для дела ребят отберет врач школы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

— Команда парасса та пӗрлех тӑватӑр-и апла? — шӳт турӗ ашшӗ.

— Вместе и командовать будете, конечно? — пошутил отец.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма та ҫаплах турӗ.

То же самое проделал и Тёма.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Даниловӑн ашшӗ ку ӗҫе хапӑл турӗ, вӗсене йывӑҫ пачӗ, мӗнле тумаллине кӑтартса пыракансене тупса пачӗ те хайхискерсем ӗҫе тытӑнчӗҫ.

Отец Данилова отозвался сочувственно, дал им лесу, руководителей, и компания приступила к работе.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Аттисене тӑхӑнчӗ вӑл, питне ҫума пычӗ, пит-куҫне пӗр-икӗ хут шывпа сӑтӑркаласа илчӗ те, кӑшт шӑлӑнкаласа, тура тытрӗ, ҫӑра ҫӳҫне пӗр енчен кукӑртса тураса, тикӗс мар йӗр турӗ, унтан ӗҫне пӗтермесӗрех тӳсӗмсӗр аллисемпе пуҫне якаткаларӗ те, вара тумланса, утнӑ май сюртукне тӳммелесе, столовӑйне тухрӗ.

Надев сапоги, он подошел к умывальнику, раза два плеснул себе в лицо водой, кое-как обтерся, схватил гребешок, сделал небрежный раздел сбоку — кривой и неровный, несколько раз чеснул свои густые волосы; не докончив, пригладил их нетерпеливо руками, и одевшись, застегивая сюртук на ходу, вошел в столовую.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ак халь ӗнтӗ вӑл та хӑйӗн ӗҫне турӗ, вӑл та ҫакӑ ҫутӑ тӗнчере хӑйӗн кун-ҫулне ним усӑсӑрах пурӑнса ирттермен, кун ҫинчен ӑна ҫак залра ларакан халӑх ушкӑнӗ ҫийӗн кӗрлесе тӑракан вӑйлӑ та ҫав тери хӑватлӑ сасӑсем хӑйсемех калаҫҫӗ…

Вот и он сделал свое дело, и он недаром прожил на свете, ему говорили об этом полные силы властные звуки, стоявшие в зале, царившие над толпой…

Эпилог // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Суккӑр тӗнчине ку таранччен хупласа тӑнӑ хӳмере Макҫӑм, хӑйӗн ним шеллевсӗр аллипе хӑй пӗлсех ҫапса, пуҫламӑш шӑтӑк турӗ.

Максим сознательно беспощадною рукой пробил первую брешь в стене, окружавшей до сих пор мир слепого.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ӗлӗк пиллесе хӑварнӑ урок ахаль ҫухалман: ытти ҫулсем евӗрлӗ мар ҫак тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫула турӗ вӑл.

Нам пришлось лепить из старой глины: отсюда этот необычайный девяносто третий год.

V. Тӗрмере // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл аллипе паллӑ турӗ.

Симурдэн махнул рукой.

III. Сасӑлани // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Старик ачасене хӑтарса аван ӗҫ турӗ; эсир те старике хӑтарса аван ӗҫ турӑр; ҫынсене лайӑх ӗҫшӗн асаплантарса вӗлерме пуҫлаҫҫӗ пулсан, пурте шуйттан шӑтӑкне кайтӑр!

Старик хорошо сделал, что спас детей, вы хорошо сделали, что спасли старика, и если посылать людей на гильотину за то, что они делают хорошие дела, — так пусть все идет к чертовой матери.

III. Сасӑлани // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫак юн мана ырӑ ҫын, сире вара путсӗр ҫын турӗ.

И именно эта кровь сделала меня человеком чести, а вас негодяем.

I. Ман асатте // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Мӗншӗн турӗ вӑл ҫакна?

Почему он пошел на это?

II. Говэнӑн иккӗленуллӗ шухӑшӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫакӑн пек вӑрҫӑсенче вӑл чи йывӑр, чи тӗлӗнмелле маневр турӗ: вӑл тарчӗ.

Он совершил побег, то есть сделал то, что требует высшего искусства в такой войне.

II. Говэнӑн иккӗленуллӗ шухӑшӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех