Шырав

Шырав ĕçĕ:

сывласа (тĕпĕ: сывла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Мирониха кӑмака шӑтӑкӗнчен кирпӗч туртса кӑларчӗ те унтан пичет илсе, хут татки ҫине пусрӗ, йывӑррӑн сывласа илчӗ:
Мирониха со вздохом подняла на припечке кирпич, вынула круглую печатку, приложила ее к бумажке и тяжело вздохнула:

45 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Эпӗ пӗрмаях хамӑр шкул ҫинчен шутлатӑп: кам каять-ши унта, пирӗн парта хушшине кам ларса вӗренет-ши ӗнтӗ?.. — тет Синицына ассӑн сывласа.
— А я все думаю: кто-то в нашу школу пойдет, на наши парты сядет… вздыхает Синицына.

44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ялтан тухсанах вӑрман пуҫланать, кунта вара хӗрачасем лӑштах сывласа яраҫҫӗ.
За селом, где начинается лес, девочки вздыхают свободней.

Ивга асанне ассӑн сывласа ячӗ:
Баба Ивга вздохнула:

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Михайло мучи хӑвӑртрах илсе килме хушрӗ… — терӗ вӑл, аран-аран сывласа.
Дед Михайло велел скорей нести!.. — сказал он, с трудом переводя дух.

Степан Ильич вӑл мӗншӗн ун пек пулнине ӑнланчӗ, ассӑн сывласа, тепӗр еннелле ҫаврӑнса ларчӗ.
Степан Ильич понял, глубоко вздохнул, отвернулся.

42 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Каҫхи апат хыҫҫӑн Валя чашӑк-тирӗке пуҫтарчӗ, Мирониха, ассӑн сывласа, кантӑкран пӑхса илчӗ.
После ужина Валя убрала посуду, Мирониха вздохнула, поглядела в окно:

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унтан йӗпе питҫӑмартийӗсене тутӑр вӗҫӗпе шӑлса илчӗ те лӑштах сывласа ячӗ, ҫырӑва пакета чиксе, чӑлана кӗчӗ.
Потом, вытерев кончиком платка мокрые щеки, облегченно вздохнула, положила в пакет письмо и вышла за перегородку.

Хӗрачасем ассӑн сывласа ячӗҫ.
Девочки вздохнули.

Пуху хыҫҫӑн стариксем Ефим старик патне пуҫтарӑнчӗҫ, нумайччен ассӑн сывласа пуҫӗсене сулкаласа ларчӗҫ:
После схода старики собрались у деда Ефима; вздыхали, качая головами:

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ачасем ассӑн сывласа илчӗҫ, кӗскен хӑйсен шухӑшӗсене каласа пачӗҫ:
Ребята вздыхали, обменивались короткими замечаниями:

Ваҫҫук тинех ҫӑмӑллӑн сывласа ярать: ют ҫын мар иккен.
Васек облегченно вздыхает: свои.

35 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук ассӑн сывласа ячӗ.
Васек вздохнул.

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Оксана ассӑн сывласа илчӗ.
Оксана вздохнула.

Игнат ассӑн сывласа илчӗ:
Игнат вздохнул:

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Гузь ун хӑлхи патӗнчех сывласа илчӗ, анчах айккинелле пӑрӑнмарӗ.
Гузь громко задышал ему в ухо, но не отстранился.

Петька, ассӑн сывласа илсе, ура ҫине тӑчӗ.
Петька со вздохом поднялся.

Сашӑсен асламӑшӗ, кинӗ патне пырсан, йывӑррӑн сывласа ҫапла каларӗ:
Бабушка, заходя к снохе, вздыхая, говорила:

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Надежда Самойловна та, ҫав портрет ҫине пӑхса, йывӑррӑн сывласа илчӗ:
Глядя на портрет, Надежда Самойловна тоже вздыхает:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Эпӗ те спектакльсем лартнӑ ҫӗре хутшӑнӑп-ха, — сасӑпах ӗмӗтленчӗ Саша; хӑй ҫавӑнтах йывӑррӑн сывласа илчӗ:
— Я тоже буду участвовать в постановках спектаклей, — вслух мечтал Саша; и тут же тяжко вздохнул:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика