Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утса (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл труба хӗррипе утса ҫӳреме тытӑнсан, хӑранипе чӗре тапма чарӑнатчӗ.

Сердце заходилось от страха, когда он, расставив руки для равновесия, принимался ходить по краю трубы.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Чӳрече патне эпир асӑрханса, чӗрне вӗҫҫӗн утса пытӑмӑр та шалалла пӑхрӑмӑр.

Осторожно, на цыпочках мы подкрались к окну и заглянули внутрь.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Йытӑсем вара ӑна хӑрах уринчен кӑна ҫыртма ӗлкӗрчӗҫ пулин те, вӑй-халне самай чакарчӗҫ, ҫавӑнпа вӑл алкум патне те хӑюсӑр йӑпшӑнса ҫеҫ утса пычӗ.

И хотя собаки только за одну ногу успели его укусить, однако ж это очень уменьшило его бодрость и он с некоторого рода робостью подступал к крыльцу.

VI сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Иван Никифоровича чее ӑсӗпе мӗнле ӳкӗте кӗртес тесе, тӗрлӗ майсем тупса, хӑюллӑн малалла утса пынӑ вӑхӑтра, Антон Прокофьевича кӗтмен ҫӗртен кӑштах пӗр сӑкӑлтӑк пӑшӑрхантарчӗ.

В то время как изобретательный ум его выдумывал средство, как убедить Ивана Никифоровича, и уже он храбро шел навстречу всего, одно неожиданное обстоятельство несколько смутило его.

VI сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Нимӗн те палӑртас мар тесе, вӗсем малтан ерипен ҫеҫ утса пычӗҫ.

Чтобы не выдать себя, сначала они шли медленно.

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Префикӑсем хыҫҫӑн музыкантсен ҫӗнӗ ушкӑнӗ сывлӑша хурлӑхлӑ кӗвӗсемпе тултарса утса пырать, музыкантсем хыҫҫӑн Сулла енче ҫапӑҫнӑ легионсем пыраҫҫӗ, вӗсем ылттӑн веноксем йӑтнӑ, веноксен шучӗ икӗ пинрен те иртет.

Новая группа музыкантов шла за плакальщицами и наполняла воздух печальными мелодиями, а за музыкантами несли более двух тысяч спешно изготовленных золотых венков и дары от городов и легионов, сражавшихся за Суллу.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Теприсем вӗсене йӗкӗлтесе кулаҫҫӗ, Форумпа урамсенче Сулла вилнӗшӗн савӑнса, кулкаласа утса ҫӳреҫҫӗ.

Их осыпали упреками, насмешками и издевательствами враги Суллы, которые весело прохаживались по Форуму и по улицам, радуясь его смерти.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Часах привратник утса килни илтӗнчӗ, вӑл йыттине вӗрме чарчӗ те васкасах алӑкне уҫрӗ.

Через несколько минут всадник услышал шаги привратника; тот торопился открыть двери и громко приказывал собаке замолчать.

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вара вӗсем, тӑкӑрлӑк тӑрӑх утса, ҫынсем ҫӳрекен урама тухрӗҫ.

А потом все они вышли через пустынный переулок на более оживленные улицы.

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫапах, вӗсем те пирӗн пекех, темиҫе пин ҫухрӑм утса пыраҫҫӗ, вӑрҫӑ патне ҫитеҫҫӗ, вӑрҫасса та пирӗн пекех, хӑшӗ лайӑхрах та, вӑрҫаҫҫӗ.

Однако они идут так же, как и мы, «сознательные», проходят тысячи верст и дерутся так же, как и мы, или даже лучше.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Чӑнах та, ҫак ҫынна вӗлересшӗнех килнӗ-ши эпӗ ҫакӑнта — ҫуралнӑ ҫӗршыва, савнӑ кил-йышсене пӑрахса, пин ҫухрӑм ҫуран утса, выҫса, шӑнса, шӑрӑхран аптӑраса?

Неужели я бросил все милое, дорогое, шел сюда тысячеверстным походом, голодал, холодал, мучился от зноя.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Эпӗ вӑл кун урам тӑрӑх хамран хам савӑнса утса пыраттӑм; савӑнмалли те нумаччӗ-ҫке ун чухне!

Я шел в каком-то опьянении, да и было отчего.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Эпӗ урам тӑрӑх утса пыратӑп.

Я шел по улице.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Уласа-вӗрсе тӑракан сывлӑша хирӗҫ аран-аран утса, Костя алӑкне хупать, чӳречи патне чупса пырать.

С трудом преодолевая воющий напор воздуха, Костя закрывает дверь, подбегает к окну.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лешӗ уҫланкӑ тавра утса ҫаврӑнчӗ, пӗр тӗм айӗнче темӗнле шӑтӑк тупса, унта пӑхма тӑрӑшса хырӑмӗ ҫине выртрӗ.

Тот, обойдя поляну, нашел под кустом какую-то норку, лег на живот и старается в нее заглянуть.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Тимахви хыҫҫӑн, ун-кун пӑхкаласа, иккӗмӗш пӗчӗк Тимахви — пилӗк ҫулхи мӑнтӑркка ача васкамасӑр мӑкӑлтатса утса пырать.

Следом за Тимофеем, оглядываясь по сторонам, неторопливо ковыляет второй, маленький Тимофей — толстый мальчуган лет пяти.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Анчах хӑйсем бакенщик пӳрчӗ патне пымаҫҫӗ, пӗр вӑхӑтлӑха ҫыран айне пытанаҫҫӗ те унтан каллех тухаҫҫӗ, халӗ вӗсен аллинче нимӗн те ҫук ӗнтӗ, — уҫӑлма тухнӑ пек, ҫыран хӗррипе утса пыраҫҫӗ вӗсем.

Но они не подходят к домику бакенщика, а скрываются на некоторое время за уступом берега, потом появляются снова, но уже с пустыми руками, и идут по берегу, словно прогуливаясь.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Анчах вӑл ишме те хӑйне майлӑ — вӑй сахалтарах пӗтермелле ишет: шыва хирӗҫ ҫыран хӗррипе утса каять, унтан шыва кӗрсе ҫурӑмӗ ҫине выртать те, унӑн хускалман кӳлепине вара шыв хӑех ҫӗклесе пырать.

Однако и плавает он по-своему, так, чтобы поменьше затрачивать усилий: идет по берегу навстречу течению, забредает в реку и ложится на спину, предоставляя воде нести его неподвижное тело.

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя Нюра хыҫҫӑн тухать, анчах ун хыҫҫӑн утса пыма ҫук, чупма ҫеҫ пулать.

Костя выходит вслед за Нюрой, но за ней нельзя идти, а можно только бежать.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ак тин кӑна тротуарпа утса пыраттӑн, ҫул урлӑ каҫан та — ҫук вӑл.

Куҫарса пулӑш

Вӑрнара кайса килни: курни-илтни // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/content/5669-%D0%92% ... D0%B8.html

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех