Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑхӑннӑ (тĕпĕ: тӑхӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Шурӑ комбинезон тӑхӑннӑ, темӗншӗн парашютистка пек туйӑнакан Саида ҫаврӑнса тӑракан барабансемлӗ сӗтел умӗнче тӑрать.
Саида в белом комбинезоне, почему-то похожая на парашютистку, стояла возле стола с вращающимися барабанами.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫӗре шӑтармалли станок тавра шурӑ халат тӑхӑннӑ ҫынсем ҫӳреҫҫӗ — вӗсем нефть кӑларакансем мар, хими лабораторинчи лаборантсем пек туйӑнаҫҫӗ…
Вокруг бурового станка ходили люди в белых халатах будто это были не нефтяники, а лаборанты из химической лаборатории…

Ӑна вӑл «зеркалка» текен фотоаппарата тӑхӑннӑ пекех тӑхӑнса лартрӗ.
Он надел его, как фотоаппарат-«зеркалку».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Каллех шлепке тӑхӑннӑ йӗкӗт килет пулас.
— Кажется, опять появляется парень в шляпе.

Ҫурт алӑкӗнчен рабочи комбинезонӗ тӑхӑннӑ Нури тухрӗ.
Из двери вышел Нури в рабочем комбинезоне.

Эстрада ҫине авалхи тум тӑхӑннӑ хӗрача тухрӗ.
На эстраду вышла девушка в старинном национальном костюме.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ташлакансем кашниех аллисене турилкке евӗрлӗ икшер ывӑс тытнӑ, ҫав ывӑссем ҫине вӗсем пӳрнеске тӑхӑннӑ пӳрнесемпе кӗвӗллӗн шакӑртаттараҫҫӗ.
Танцовщицы держали в руках по два блюдца и ритмично постукивали по ним пальцами в наперстках.

Эстрада ҫине пӗр шавсӑр тӗнӗ пек тӗрлӗ халӑх костюмӗсем тӑхӑннӑ ҫӳлӗ те илемлӗ хӗрсем тухрӗҫ.
На эстраду бесшумно выплыли стройные, высокие девушки в национальных костюмах.

Зала кӑвак сӑрӑрах тӗслӗ костюм тӑхӑннӑ ҫын кӗчӗ.
В зал вошел человек в костюме голубовато-серого цвета.

Каларӑм вӗт сана эпӗ, Степунов, — терӗ вӑл шурӑ костюм тӑхӑннӑ юлташне, — сӑнавсем умӗн мотора тӗрӗслемелле, терӗм…
Я тебе говорил, Степунов, — он обратился к товарищу в белом парусиновом костюме, — мотор надо было проверить перед испытаниями…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

«Ишсе ҫӳрекен лабораторин» ытти сотрудникӗсем те ҫакӑн евӗрлех тӑхӑннӑ.
Другие сотрудники «плавучей лаборатории» были одеты примерно так же.

Хӑйӗн ҫине вӑл аркине чӗркуҫҫисем таранах тӑсса янӑ кӑвак майка тӑхӑннӑ, пилӗкне хӗвел пек йӑлтӑртатакан пуличченех тасатнӑ бляхӑллӑ чӗн пиҫиххи ҫыхнӑ.
Весь его костюм состоял из голубой майки, закатанных до колен штанов и ремня с пряжкой, надраенной до солнечного блеска.

Вӗсем праҫник чухнехи шап-шурӑ костюмсем тӑхӑннӑ, пӗчӗк кӗперсемпе скважина урайӗсем тӑрӑх ҫӳреҫҫӗ, конструкцине тимлӗн сӑнаса тӗрӗслеҫҫӗ, кӑмӑллӑ пулса йӑл кулаҫҫӗ, блокночӗсем ҫине темскер ҫыраҫҫӗ.
В праздничных белоснежных костюмах ходили они по мосткам и настилу, внимательно осматривая конструкцию, и, удовлетворенно улыбаясь, что-то записывали себе в блокноты.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хура комбинезонсем тӑхӑннӑ ҫынсем халӗ ҫӳлтен хӑйсене тек кирлӗ мар трубасене аялалла антараҫҫӗ.
Люди в черных комбинезонах спускали сверху ненужные уже теперь трубы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Али Гусейнович Рустамов, яланхи пекех, ансат тӑхӑннӑ: уринче Кавказра тӑхӑнакан ҫӑмӑл атӑ, вӗҫӗсене атӑ кунчисем ӑшне майлӑн хутлатса чикнӗ сарлака шӑлавар, ҫанӑ вӗҫӗсене хутлатса ҫӗленӗ хулпуҫҫисем ҫинче хӑпарса тӑракан шурӑ гимнастерка.
Али Гусейнович Рустамов, как всегда, был одет просто: легкие кавказские сапоги, широкие брюки, аккуратно заправленные в голенища, белая длинная гимнастерка с пузыристыми рукавами, спадающими на обшлага.

Канмалли пӳлӗм чӳречинчен вӑл хурҫӑ утрав патне кимӗ ишсе ҫитнине, кимӗ ҫинчен институт парторгӗ Рустамов тата кӑвак костюмпа шлепке тӑхӑннӑ хӑй палламан шукӑль ҫамрӑк тухнине курчӗ.
Из окна комнаты отдыха она увидела, как к стальному острову подъехала лодка и из нее вышли парторг института Рустамов и незнакомый Мариам юноша в щегольском сером костюме и шляпе.

Техник шлепке тӑхӑннӑ йӗкӗт ҫине хӑюллӑн пӑхса илчӗ те каллех носильщиксем патне пычӗ:
Техник победоносно взглянул на парня в шляпе и снова подошел к носильщикам:

Иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Креслӑсем хушшипе йӑлтӑртатакан ҫут тӳмесемлӗ тӗксӗм китель тӑхӑннӑ хӗр иртсе пырать.
Между креслами проходила девушка в темном кителе с блестящими пуговицами.

Пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Лӑпланнӑ Синицкий пуҫне ҫӗклерӗ те кабинӑра хӑйне хирӗҫ ларакан тӑваткал кӗленчеллӗ куҫлӑх тӑхӑннӑ ҫынна асӑрхарӗ.
Успокоившись, Синицкий поднял голову и встретился взглядом с человеком в квадратных очках, сидевшим на противоположной стороне кабины.

Эпир пурте ҫара уран, Алёнка кӑна ҫӑмӑл тапочка тӑхӑннӑ.
Мы все были босиком, лишь Аленка в легких тапочках на босу ногу.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика