Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫтаппан (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юлашкинчен Никантӑр Йӑванӗпе Энтри Унеҫӗмӗ таҫтан килнӗ ҫынсене тӗрӗслеме Ҫтаппан Ехвинӗ патне тухса утрӗҫ-утрӗҫех.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тӑрантаспа ҫӳрекенӗсем Йӳҫпӑхана, чӑнах та, пӗрремӗш хут килнӗ, ҫапах Ҫтаппан Ехвинӗ вӗсенчен пӗринпе паллашни чылай пулать ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах тӑрантасӗ ял витӗр малалла ытти ҫӗре ҫул тытман-мӗн, Ҫтаппан Ехвинӗн хапхи умне пырса чарӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кукам, Агафия Ефремова — Ҫӗрпӳ районӗнчи Тутарла Кӑнаш таврашӗнче пурӑнакан, ҫав яла пуҫласа яракан тутар патӗнче кӗтӳҫре ӗҫлеме пуҫласа, каярах самаях мул пухнӑ Ҫтаппан Ехремӗн хӗрӗ.

Бабушка, Агафия Ефремова — дочь Степана Ехрема, который позже собрал значительные богатства, работал вначале у татарина, живущего в окрестностях Татарских Кунаш Цивильского района, который и основал эту деревню.

Илтни, хам пӗлни... // Ӑсан Уҫӑпӗ. Алексеев, О. А. Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси. — Кӳкеҫ: издательство ҫурчӗ, 1999. — 26 с.

«Ял самаях пысӑкчӗ, халӗ, авӑ, кил-ҫурт шучӗ чаксах пырать», — тетчӗ Ҫтаппан мучи.

«Деревня была довольно большая, а теперь, вон, домов все меньше и меньше», — говорил дед Степан.

Илтни, хам пӗлни... // Ӑсан Уҫӑпӗ. Алексеев, О. А. Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси. — Кӳкеҫ: издательство ҫурчӗ, 1999. — 26 с.

Ҫтаппан мучинчен илтнӗ сӑмах.

Это со слов, сказанных дедом Степаном.

Илтни, хам пӗлни... // Ӑсан Уҫӑпӗ. Алексеев, О. А. Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси. — Кӳкеҫ: издательство ҫурчӗ, 1999. — 26 с.

Степан Кириллович Кириллов — Ҫтаппан мучи — эпир ача чухне чи хисеплӗ ватӑсенчен пӗриччӗ.

Степан Кириллович Кириллов — дед Степан — в время нашего детства был одним из самых уважаемых стариков.

Илтни, хам пӗлни... // Ӑсан Уҫӑпӗ. Алексеев, О. А. Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси. — Кӳкеҫ: издательство ҫурчӗ, 1999. — 26 с.

— Шӑп та шаях ача-пӑчасен кӗнекинчи Ҫтаппан пичче пек! — кулать Стехов.

— Вылитый дядя Степа из детской книжки! — смеется Самедов.

Чăн чăннисенчен те лайăхрах // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

«Пирӗн стариксен пуҫӗсене тӑшман ҫирӗ! — кӑшкӑрчӗ Ҫтаппан арӑмӗ Хветуҫҫа. — Халь эсир, фашистсем пек, пуҫсене касӑр пирӗнне!..»

— Головы наших стариков враг поверг! — крикнула Степанова жена Феодосия. — Теперь же вы, как фашисты, отрубите наши головы!..

Манӑҫӑнмасть самана саламачӗ // Е. АРСЕНТЬЕВ. «Тӑван Ен», 2008.11.26, 137(9580)№, 2 с.

Ҫтаппан… — айӑплӑн кулкаласа ответленӗ мужик.

— Степан… — виновато улыбаясь, ответил мужик.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫтаппан — кӗпер патӗнче.

Степан — у моста.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Кӗркурипе Ҫтаппан ӑҫта пулаҫҫӗ?

— Где будет Григорий и Степан?

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫтаппан пичче!

— Дядя Степан!

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫтаппан хӑй лашапа ларса килнӗ.

Степан-то на лошади попутной добрался.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫтаппан, ҫынсене чӗнтерсе кӑлар-ха ҫавантан, — терӗ сарлака хул-ҫурӑмли.

— Стяппан, кликни-ка остальных, пусть поднимутся сюда, — велел широкоплечий.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

(Ҫтаппан пичче — пӗччен пурӑнакан чирлӗ ҫынччӗ.

(Степаныч был старик-бобыль, неухоженный и хворый.

Кукамӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Айӑп ан ту ӗнтӗ, ашшӗ, эпӗ ӑна Ҫтаппан пиччене парса ятӑм, — терӗ анне.

— Не сердись, отец, — смущенно ответила мама, — я ее Степанычу отдала.

Кукамӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫӗртен сиксе тӑнӑ Ҫтаппан, хулпуҫҫине хӑюсӑр ҫӗклеткелесе, каллех Мишша патне пырать, «тӗрӗс мар кӗрешрӗмӗр, кӑтӑш пулчӗ» тенӗ майлӑ пуҫне сулкалать вӑл.

Поднявшись с земли, Степан болезненно передернул плечами и подошел к Мишке, поминутно мотая головой, будто говоря: «Неправильно мы с тобой боролись, ошибка вышла».

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сасартӑк Мишша ӑна хӑй ҫинелле туртса илет те, Ҫтаппан тинех ун урлӑ пуҫхӗрлӗн сирпенсе ӳкет — Мишша ура ҫинче!

И вдруг Мишка со всей силой дернул его на себя, и Степан вверх тормашками перелетел через Мишку, а Мишка снова на ногах, как ванька-встанька!

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫтаппан ӑна халь-халь лапчӑтса пӑрахассӑн хӗсет.

Степан налег на него, того и гляди сейчас раздавит.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех