Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилнӗ (тĕпĕ: вил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн святейшестви чухне, вилнӗ папа вӑхӑтӗнче, вӑл хӑйне йӑваш тытатчӗ, халӗ, куратӑр ӗнтӗ, епле пысӑк пуҫлӑх пулса тӑчӗ.

Он еще и при его святейшестве, покойном Папе, достаточно пробрался вперед, а теперь стал самой что ни на есть первой фигурой.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Пӑван, вилнӗ пекех, пӗртте хускалман сивӗ куҫӗпе пӑхрӗ.

Овод глядел перед собой холодным, остановившимся взглядом, как будто был уже мертв.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Эпӗ сирӗн тусӑр вырӑнӗнче пулсан, вилнӗ халлӗнех юлӑттӑм.

И будь я на месте вашего мертвого друга, я продолжал бы ос-с-ставаться мертвым.

IX // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Эпӗ ҫапла шухӑшлатӑп, — терӗ майӗпен Пӑван, — вилнӗ ҫынсем вилнӗ халлӗнех юлсан аван пулӗ.

— Я думаю, — сказал медленно Овод, — что мертвым лучше оставаться мертвыми.

IX // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Ҫавӑн, эпӗ вӗлернийӗн… вӑл чӑнах вилнӗ пулсан?

— Да, того, кого я убила… если он действительно умер.

IX // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Вӑл хӑйӗн чӗрине ҫук япаласемпе кӑлӑхах ыраттарать — Артур вилнӗ!

Она расстроила себя праздными выдумками — Артур мертв!

IX // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Турӑсем юратнӑ пулмалла ӑна, ҫавӑнпа вӑл ҫамрӑкла вилнӗ.

Боги, должно быть, любили его, поэтому он умер молодым.

IX // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Тирпейлӗ тута-ҫӑварлӑ, пысӑк, ӑслӑ куҫлӑ, пур енӗпе те таса сӑн-питлӗ — ҫаксем пурте унӑн асӗнче пулнӑ, вӑл ӗнер кӑна вилнӗ пек туйӑннӑ ӑна.

Тонкие, нервные губы, большие серьезные глаза, ангельская чистота выражения — все это так запечатлелось в ее памяти, как будто он умер вчера.

IX // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Акӑ вӗсем — Джиованнин малтанхи ҫырӑвӗ, вилсен унӑн аллинче пулнӑ чечек, вилнӗ ачин ҫӳҫ пайӑрки, ашшӗ тӑпри ҫинчи шаннӑ йывӑҫ ҫулҫи.

Она стала вынимать их из ящика одну за другой: первое письмо Джованни к ней, цветы, которые лежали в его мертвой руке, локон волос ее ребенка, увядший лист с могилы ее отца.

IX // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Анчах ӳтне тинӗсе илсе кайнӑ, вилнӗ Артур сӑнӗ куллен-кун, ҫултан-ҫул ун хыҫҫӑн йӗрлесе ҫӳренӗ, чӗринче хаяррӑн: «Артур вилчӗ! Эпӗ вӗлертӗм ӑна!» текен сасӑ илтӗннӗ.

Но изо дня в день, из года в год преследовал ее образ утопленника, уносимого морским приливом, и неутомимо поднимался в сердце ее крик: «Артур погиб! Я убила его!»

IX // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Чи йывӑр вӑхӑт иртнӗ пулӗ тесе шухӑшлатӑп эпӗ: халӗ сирӗн сӑн-питӗр те улшӑннӑ, ун чухне вилнӗ ҫын пекехчӗ.

Я думаю, что кризис миновал: вы уже не так напоминаете теперь призрак смерти, явившийся на пир.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Вилнӗ пекех шуралса кайнӑ Пӑван ун ҫине пӑхрӗ те ним чӗнмесӗр пуҫне сулчӗ.

Овод, бледный как смерть, взглянул на него на минуту и молча покачал головой.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Джемма умӗнче Пӑван вилнӗ ҫын пекех тӑрать, унтан унӑн тутисем темле тӗлӗнмелле сиккелесе илчӗҫ.

На одно мгновение Джемме показалось, что перед ней лицо мертвеца; потом губы его как-то страшно зашевелились.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Джеммӑн шлепке хӗррипе хупланӑ сӑн-пичӗ вилнӗ ҫын пичӗ пекех шуралса кайнӑ; мӑйӗ ҫине ҫыхнӑ лента чӗри тапнипе хускалкаласа илет.

Лицо Джеммы было так бледно, что казалось почти мертвым в тени, которую отбрасывали на него поля ее шляпы, и по тому, как прыгали ленты у нее на груди, было видно, как сильно бьется ее сердце.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Артур вилнӗ хыҫҫӑн икӗ кун иртсен.

— Через два дня после смерти Артура.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Вӑл вилес умӗн арӑмӗ хӑйӗн пӗртен-пӗр ывӑлне те ҫухатнӑ: ывӑлӗ скарлатинӑпа вилнӗ.

А перед самой его смертью она лишилась и сына, своего единственного ребенка: он умер от скарлатины.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Англире вилнӗ терӗр-и эсир?

— Умер в Англии, вы говорите?

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Англире вилнӗ… — тепӗр хут каларӗ арҫын сасси.

— Умер в Англии… — повторил мужской голос.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Вӑл мӗскӗн Джиованни Боллӑн тӑлӑха юлнӑ арӑмӗ — астӑватӑр-и, вӑл тӑватӑ ҫул каярах Англире вилнӗ.

Она вдова несчастного Джованни Боллы, который умер в Англии года четыре тому назад, — может быть, вы помните?

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Пуринчен ытла Мартини миссис патне Девоншира чи йывӑр вӑхӑтра: унӑн ачи вилнӗ тата упӑшки вилес пекех чирлӗ выртнӑ кунсенче килнӗ.

А главное — Мартини приезжал в Девоншир, чтобы поддержать ее хозяйку в самое тяжелое для нее время, когда у нее умер ребенок и умирал муж.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех