Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.

ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Мускаври аэродромра вара ҫаплах вӗҫӗмсӗр ҫумӑр лӳшкесе тӑнӑ.
А над московским аэродромом назойливо шумел осенний дождь.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Витререн юхтарнӑ пек ҫумӑр ҫунӑ.
Шел проливной дождь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Ҫанталӑк вӗҫме пачах та юрӑхсӑр пулнӑ: ҫӳлте те мар тачка хура пӗлӗтсем шунӑ, ҫумӑр ҫунӑ.
Погода была совсем не летная: низкие темные облака и густая сетка дождя.

Яланах ҫумӑр ҫунӑ, аэродром ҫийӗпе тачка пӗлӗтсем шунӑ.
Шли дожди, тяжелые облака плыли над аэродромом.

Ун патне каллех чирлӗ ҫынсене иле-иле килчӗҫ, вӑрҫӑпа мир ҫинчен канашларӗҫ, ҫумӑр вӑхӑтӗнче вӑйлӑ ҫумӑрсене чарма ыйтрӗҫ, хӑй ҫакна тума пултарайманни ҫинчен пӗлтерсен — ӗненмерӗҫ.
К нему опять приводили больных, с ним советовались относительно войны и мира, во время дождей его просили прекратить ливни и отказывались верить, когда он говорил, что не может сделать этого.

Вӗҫӗ // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ҫумӑр чарӑнма пуҫланӑ.
Дождь начинает стихать.

Вӑрҫӑ // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ҫумӑр пӗр чарӑнмасӑр Маклай минтерӗ ҫине юхать, хутсемпе кӗнекесем ҫине сирпӗнет.
Дождь льет непрерывной струей на подушку Маклая, брызжет на бумаги и книги.

Кунсерен ҫумӑр ҫӑвать, ку пачах савӑнӑҫ кӳмест.
Идут дожди, и это совсем не весело.

Ҫине вӑл шыв витмен кӑвак пальто тӑхӑннӑ, сӑран картузпа, ирпе ҫанталӑк ҫумӑр ҫӑвас пек тӑнӑран тӑхӑннӑччӗ вӑл вӗсене.
На нем кожаная фуражка, синее непромокаемое пальто, которое он надел, так как с утра собирался дождь.

Юлашкинчен калани // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Инҫетри тӑвӑллӑ ҫумӑр пӗлӗчӗсем хушшинчен хӗвел тухрӗ.
Солнце поднималось среди туч уходящей грозы.

XXVI сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Анчах ҫумӑр ҫумастчӗ ӗнтӗ.
Но дождя уже не было.

Ҫемен кӗпи ҫине Софья ҫӳҫӗнчен ҫумӑр тумламӗ юхса анчӗ.
С ее волос на его рубаху текла вода.

Хирӗҫле ҫумӑр кантӑка шакка пуҫларӗ.
Ливень плющился о стекла.

XXV сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Пӳртре йӗри-тавра япаласем темӗн чухлех, тӗрлӗрен инструментсем, хӗлле те ҫулла тӑхӑнмалли гимнастеркӑсем, ҫумӑр е тусан вӑхӑтӗнче тӑхӑнмалли нимӗҫ плащӗсем, акӑлчан пушмакӗсем, шӑлаварсем, Цейсс биноклӗ, атӑ путушисем, ҫыхса тунӑ кӗпесем, ваткӑллӑ фуфайка тата темӗн те пӗр, пӗр сӑмахпа каласан, кунта Ҫеменӗн ҫапӑҫу хирӗнче тупнӑ тӗрлӗ трофейсем ӗнтӗ.
Кругом по всей хате — и в жилой ее половине и в парадной — лежали разложенные напоказ: шанцевый инструмент, почти новая попона, летние и зимние гимнастерки, немецкие дождевики и пыльники, палатки, английские башмаки, шаровары, бинокль Цейса, кожа на подметки, бязевые рубахи, ватные кацавейки, пачки румынского тютюна, кожаная австрийская амуниция и многое другое, поместившееся в ранец и вещевой мешок, — словом, самые разнообразные трофеи, подхваченные хозяйственным Семеном на полях сражений.

XXII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Картишӗнче кӗҫ-вӗҫ ҫумӑр ҫӑвас чухнехи пек тусанлӑ, кичем, пӑчӑ сывлӑш тӑрать.
И стоит над пустым двором пыльный, скучный день, такой душный, как будто собирается пойти дождь.

XX сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Ҫурт умӗнче вӑрӑм тенкел пур, алӑк тӑррине, вулӑсри почта кантурӗнни пек, ултӑ пӗчӗк, ҫинҫе юпасем ҫинче, ҫумӑр каясран хӑмапа витнӗ хӳтлӗх пур.
Вместо призбы стояла длинная скамейка; над дверью имелся навес, подпертый шестью тонкими столбиками, как в волостной почтовой конторе.

XV сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Хура тӳпере ҫумӑр пӗлӗчӗсем ерипен шума тытӑннӑ.
На черном небе слабо проступала водянистая туча.

XI сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Номерсем ҫавӑнтах землянкӑсенчен сиксе тухса, ҫумӑр айӗнче чӗтресе, тупӑсем патне ыткӑннӑ.
Номера выскочили из землянок и, дрожа под дождем, бросились к орудиям.

Унтан ҫумӑр кӗрет, ку вӑл хумсем айкканнипе ҫапла: тумламсем аялалла вӑйлӑ ҫумӑр чухнехи пекех ӳкеҫҫӗ.
Оттуда шел дождь: это волны метались над шаром, и брызги их ливнем падали вниз.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Экран ҫинче чалӑш йӗрсем курӑнчӗҫ те, ҫумӑр шывӗ тасатнӑ евӗрлех, хӗрӗн сӑнӗ таҫта ҫухалчӗ.
По экрану побежали косые полосы и, как дождем, смыли изображение.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика