Шырав
Шырав ĕçĕ:
Пӗрре Марье ирхине шыва кайма тухнӑ та алӑк умӗнче кипкепе чӗркенӗ япала выртнине курнӑ.Маша утром пошла за водой и увидала, что у двери лежит что-то завернутое в тряпки.
Вӑрттӑн пырса пӑрахнӑ ача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Ирхине тӑрсан анне: «Ах, вуттӑм ҫук-ӗҫке манӑн!» — терӗ.
Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Туй пуҫланнӑ кун пурте ирхине ирех тӑчӗҫ.
Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Пӗр ирхине вӑл хӑй арчинчен ниҫта та вӗҫсе каймарӗ.
Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Тепӗр ирхине эпир, арчана пӑхрӑмӑр та, чи пӗчӗкҫӗ ҫерҫи чӗппи вилсе выртнине курах кайрӑмӑр.
Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Пӗрре эпир ҫапла ирхине: ҫерҫисем епле пурӑнаҫҫӗ-ха тесе, чӳрече хуппи хыҫне пӑхрӑмӑр.
Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Ирхине ыйхӑран вӑрансан, ман вырӑна салтака пичче каймалли ҫинчен аса илтӗм те, манӑн чунӑм тӑвӑрланса ҫитрӗ.Поутру, когда я проснулся, как пораздумал, что за меня брат идет, стало мне тошно.
Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Мартӑн 24-мӗшӗнче ирхине 8 сехетре вӑл ӗмӗрлӗхех куҫне хупнӑ.
Автор ҫинчен кӗскен // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Вӑхӑт ирхине вунпӗр сехет тӗлнеллеччӗ.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ирхине пӗр тӑватӑ сехет тӗлнелле Сузи экспедицири пилӗк ҫынпа пӗрле ҫулҫӳревҫӗ хӳшшипе кӗнӗ.Около четырех часов утра Сузи и пять человек из экспедиции вошли в хижину путешественника.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Пӗрре ҫапла ирхине эпӗ кӳкӗртлӗ шывсем патӗнчен киле тавӑрӑнтӑм та кофе ӗҫме пахчана тухса лартӑм.Один раз утром я вернулся домой с вод и сел пить кофей в палисаднике.
Пятигорскра Булькӑна мӗн пулни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Куллен ирхине музыка калаҫҫӗ.
Пятигорскра Булькӑна мӗн пулни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Ирхине епле те пулин иртерех тухса каяс тесе, эпӗ ҫывӑрма та выртмарӑм.Я хотел выехать как можно раньше утром и для этого не ложился спать.
Булькӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Ирхине ҫынсене шутларӗҫ, ҫирӗм чура ҫухалнӑ.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ирхине караванта чылай ҫын ҫукки палӑрать.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ирхине аллӑ ярд сарлакӑш хытӑ юхакан пӗчӗк юханшыв урлӑ каҫрӑмӑр.Утром переправились через быструю речку шириной в сто пятьдесят ярдов.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Караван Кванза хӗрринчен пӗлӗтлӗ ирхине ирех тапранчӗ те тӳрех хӗвелтухӑҫнелле ҫул тытрӗ.Ранним пасмурным утром караван покинул берег Кванзы и направился прямо на восток.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ҫак вӑхӑтра — апрелӗн 19-мӗшӗнче ирхине тӑхӑр сехетре — какӑр тытӑнчӑклӑ кӑшкӑртни, параппан ҫапни илтӗнсе кайрӗ.В этот момент — в 9 часов утра 19 апреля — раздался хриплый звук рога и грохот барабанов.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ирхине виҫӗ сехет.
Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
— Ӗнер, тен, паян ирхине те, ҫак чее, ӑслӑ чӗрчунсем кунта пулнӑ?— Ведь вчера, а может быть, и сегодня утром эти хитроумные насекомые еще жили здесь.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.