Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шухӑшлать (тĕпĕ: шухӑшла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ҫав кирлӗ-ха сире, ытларах тархаслӑр» тесе шухӑшлать.

«Так вам и надо, помучайтесь теперь вы!» — злорадствует молодой Яндул.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тен, эп ҫуралнӑ ял ҫакӑ? — шухӑшлать вӑл кашни яла пырса кӗмессерен.

«Может, вот это и есть моя родина?» — думал он всякий раз, вступая в очередную деревню.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Юрать Енчӗпек хӑлхине пырса кӗмен-ха вӑл сӑмах тесе шухӑшлать Янтул.

Хорошо еще Ендебек не слышала его речей.

Ят шырани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Халь шухӑшлать те йӗкӗт — вӑтанать.

Теперь думает парень — ему становится стыдно.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Мӗншӗн тӑмаллине ыйтать те ак вӑл, эп ӑна лаша ҫинчен каласа паратӑп», — шухӑшлать пысӑк вӑрттӑнлӑха хӑй ҫеҫ пӗлнипе ывӑннӑ Ваҫук.

проговорился он с перепугу и тут же опомнился: а вдруг дядя спросит, куда это он рано-то собрался, а? Ну что ж, расскажу ему про лошадь, решает Вазюк.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Неушлӗ паҫӑрхи хутах?» — шухӑшлать Янтул сӗтел хушшинче чакаланса ларакан этем, кӗлетки ҫине кураймасӑр пӑхса.

«Неужели та самая давешняя бумага?» — думает Яндул, с ненавистью наблюдая за бездельником — помощником дьяка.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ун пирки ӗмет тытмалла маррине пӗле тӑркачах хӗр ҫинчен тӗмсӗлсе шухӑшлать.

Хотя знает, что на этот счет ему не стоит себя тешить даже в мыслях.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑй каюра пек ҫеҫ пулсан та пурнӑҫ ҫинченех шухӑшлать иккен ҫын.

Сам невелик и невзрачен, как крот, однако радеет о будущем.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Атте ҫав ют сурӑха хӑваласа ярасшӑн, шухӑшлать кӑмака ҫинчи пӗчӗк ача.

«Наверно, он хочет прогнать ту лохматую овцу», — думает на печи Яндул.

Янтул несӗлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кун чухлӗ ҫын ҫинче такам та тупӑнӗ тесе шухӑшлать.

В таком людском море непременно найдется кто-нибудь, кто признает его.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑл пуринчен ытла хӑйне хушнӑ ӗҫ ҫинчен (ӑна Ивук ӑҫта кайнине пӗлме, май килсен унӑн хутне илсе таврӑнма хушнӑ), каяллахи ҫул ҫинчен шухӑшлать.

Все его мысли теперь о порученном деле и об обратной дороге.

Трактирти хӗр // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Унӑн орден та пур, теҫҫӗ, Пур, тет, ум тулли медаль. Ҫывӑхран ӑна курасчӗ», — Шухӑшлать хӗр пӑхнӑ май.

Куҫарса пулӑш

Тимӗрҫӗ хӗрӗ // Анатолий Анат. «Ялав», 1948, 11№ — 13 с.

Вилесси ҫинчен шухӑшлать пулин те Ухтивана темскер ҫынсем патнеллех туртать…

Парню уже все было безразлично, свои там или чужие — он тянулся к людям.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пуп хӑратма шухӑшлать:

Поп пытается запугать народ:

Салакайӑк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑвалаканни чееленме шухӑшлать: малтан вӑл алли-урисене хӑнӑхтарать, вӑйне упрать, васкамасть, ҫав вӑхӑтрах Ухтивана та куҫран ҫухатмасть.

Он решил перехитрить убегающего: поначалу он побежал тихо, разминая ноги и приберегая силы, в то же время не упуская Ухтивана из виду.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Анчах вӑл хӗр ҫинчен мар, унӑн ашшӗ ҫинчен шухӑшлать.

Правда, думал он в это время не о Марись, а о ее отце.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мариҫ ташланине пӑхса кашни каччӑ ку хӗр маншӑн ташлать тесе шухӑшлать.

И каждому парню кажется, что Марись пляшет только для него, именно для него.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Те ашшӗ ҫинчен шухӑшлать вӑл ун пек чухне, те пӗр шухӑшсӑрах выртать — ниепле те пӗлеймест кӑрчӑк.

То ли его гложет дума об отце, то ли он вовсе не думает ни о чем — не поймет бедная старушка.

Ультӳҫ инке // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Арӑм, — шухӑшлать Яриле минтер ҫинче ҫывӑрнӑ чухyехи пек аллине пуҫ айне хӗстерсе.

«Жена… — вновь нащупал главную мысль Яриле, подложив под голову руку.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тӗл пултӑмӑр — уйрӑлса каятпӑр тесе шухӑшлать вӑл.

Встретились — разошлись, эка важность, — говорил весь его вид.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех