Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑмӑкӑм (тĕпĕ: йӑмӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Манӑн ӑшаланӑ пӗвер ҫиес килет, — терӗ йӑмӑкӑм.

— Я хочу жареной печенки, — сказала сестра.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Йӑмӑкӑм хыттӑн кӑшкӑрса янипе вӑрантӑм.

Я проснулся от звонких криков сестры:

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Парӑссем тетӗн! — терӗ пӗр кулмасӑр йӑмӑкӑм.

— Хорошо паруса! — сказала без улыбки сестренка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Йӑмӑкӑм кивӗ баркас патӗнче пуканелле вылятчӗ.

Сестренка играла в куклы под старым баркасом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анюта йӑмӑкӑм, пуканине хул хушшине хӗстерсе тытнӑ та, каякан баркассем енне икӗ аллипе те сулкалать.

Сестренка Анечка с куклами подмышкой махала обеими руками уходившим баркасам.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Эсӗ мӗн ятлӑ, йӑмӑкӑм? — ыйтрӗ Хома, унӑн паспорчӗ ҫине резолюцие уйрӑммӑнах тӑрӑшса хурса.

— Как тебя звать, сестричка? — спросил Хома, особенно старательно выводя на ее карте свою резолюцию.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

«Ӑҫта эсӗ, Зина, ӑҫта эс, йӑмӑкӑм?

Где ты, Зинка, где ты, сестричка?

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Сывлӑх сунатӑп, йӑмӑкӑм!

— Здорова будь, сестра!

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Тем мар, йӑмӑкӑм, тем мар.

— Ничего, сестричка, ничего.

Каарам-тамо — Уйӑх ҫынни // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Пурччӗ манӑн тӑван кил-йышӑм: тӑлӑх аннем, тӑлӑх йӑмӑкӑм, чунтан-вартан юратса тӑнӑ хӗрӗм пурччӗ.

Было у меня родное семейство: мама-вдова, сестричка-сиротка и дивчина, с которою мы по нерушимой любви заручались.

XXVI сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Ну, мӗн чӗнместӗн-ха, йӑмӑкӑм?

Ну? Чего же ты молчишь, сестричка?

II сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Пӗчӗк йӑмӑкӑм, мӗскӗн.

Бедная, маленькая моя!

Тревога // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пурте иртсе кайрӗ, йӑмӑкӑм.

Все прошло, сестричка.

Йывӑр кунсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пӗлетӗн-и, йӑмӑкӑм, пирӗн ачасен пурне те тума тивет вӗт: хуҫалӑха та юсамалла, ҫӗнӗрен те тумалла, ҫӗнӗ пурнӑҫа та майлаштармалла пулать.

Понимаешь, сестренка, ведь нашим ребятам все придется делать: и восстанавливать, и строить, и новую жизнь налаживать.

Ленӑна ҫав тери йывӑр // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Уэлдон йӑмӑкӑм!

Кузина Уэлдон!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Мӗн тӑвас тетӗн, Уэлдон йӑмӑкӑм, вӗсен пурнӑҫ туйӑмӗ ҫапла.

— Что поделаешь, кузина Уэлдон, таков их инстинкт.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫук, йӑмӑкӑм, ҫыншӑн хӑрушӑ мар вӑл.

— Нет, кузина, человеку она не страшна.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Икӗ ҫунатлӑ шӑна, йӑмӑкӑм, мӗнлерех чаплӑскер тата!..

— Двукрылое насекомое, кузина, и какое замечательное!..

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Тыткӑҫа та-и, йӑмӑкӑм?!

— И сетку, кузина?!

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫапах та, йӑмӑкӑм, — хирӗҫлерӗ кутӑн энтомолог, — эпӗ кӑпшанкӑ курсан…

— Однако, кузина, — возразил несговорчивый энтомолог, — если я увижу насекомое…

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех