Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилсе (тĕпĕ: вил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапла иккӗленсе, вилсе те чӗрӗлсе, хӑй ӑшӗнче тархасласа та кӗтсе тата тепӗр эрне иртсе кайрӗ.

В подобных сомнениях, погибая и воскресая, ругая себя и все же теша надеждой, прожил Яндул еще неделю.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫак ӳт-пӳпе, ҫак сывлӑхпа вилсе выртмалла-и унӑн?

Неужто он, сильный здоровый мужик бесславно погибнет в какой-то яме?

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫапла, пӗр каҫ хушшинчех вӑл ватӑлчӗ те, вилсе те пӑхрӗ.

Казалось, за одну ночь он состарился и несколько раз умирал.

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эп сана пӗрре-пӗрре… ҫывӑрнӑ чух пуртӑпа касатӑп, — терӗ вӑл, ҫак хушӑра вилсе чӗрӗлнӗскер, хӑйсен тарҫи ҫине сехӗрленсе те кураймасӑр пӑхса, — е тыттарса яратӑп.

— Я т-тебя когда-нибудь т-топором зарублю… спящего… — Глаза дьяка пылали неподдельной ненавистью, — или властям выдам.

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сасартӑк вилсе кайрӗ».

В одночасье она померла.

Салакайӑк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Кам вилсе?

— Кто умер-то?

Салакайӑк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ун темӗнле хаклӑ йышши кушакӗ вилсе кайнӑ тетчӗҫ.

Кошка у него какая-то породистая подохла.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ультӳҫ инке кӳренмен: пурнӑҫ сакки хӑй ҫапла сарӑннӑ: пӗрисем пурӑннӑ, ватӑлнӑ, вилсе кайнӑ, вӗсен вырӑнне ҫӗннисем ҫуралнӑ…

Но тетушка Ульдусь не обижалась на судьбу: на то она и жизнь, чтоб расставлять все по-своему: старились и умирали одни, их место занимали вновь народившиеся…

Ультӳҫ инке // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пурӑна киле йыш саланса пӗтнӗ: упӑшкине сунарта упа тытса лӳчӗркенӗ, ачисем вилсе пӗтнӗ.

Но вдруг жизнь повернулась к Ульдусь недоброй стороной: задрал медведь на охоте мужа, один за другим поумирали детишки.

Ультӳҫ инке // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Пыл ту…танса к-курасчӗ…» — терӗ те Яриле вилсе кайрӗ.

— Меду… меду бы по… попробовать… — прохрипел Яриле, вытянулся и затих.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Унтан куҫсӑр пулса ларнӑ, вилсе выртнӑ.

Ослепла от недоедания, от каторжного труда в землю слегла…

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тен, хальччен вилсе те выртрӗ пуль, мескӗ-ӗ-ӗн.

Может, уж по сию пору его в живых-то больше нет, бедняжки…

Ҫын ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Сасартӑк пурте вилсе пӗтнӗ пек, ял шӑпланса ларнӑ.

А деревня будто мгновенно вымерла.

Кантуртисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Элеҫ старикӗ вилсе ҫӗре кӗнӗ…

Дедушка Элесь вскоре умер…

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Вилсе пӗтнӗ-и-мӗн кӑсем?»

«Они что, вымерли все?

Тепӗр кун ирхине // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Эппин, пурте выҫӑ вилсе пӗтер-и?

— Выходит, подыхай все с голоду?

Ирхи калаҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Выҫӑ вилсе пӗтетпӗр, — терӗ Яка Илле лӑпкӑн, — Тырӑсем ӗнсе ларчӗҫ.

— С голоду, говорю, пропадем, — уже спокойнее заговорил Илле, — Хлеба вон погорели.

Ирхи калаҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӗсем каланӑ тӑрӑх, пӗркун илсе кайнӑ сурӑхсенчен чылайӑшӗ кантур картинче выҫӑ вилсе пӗтнӗ иккен, ыттисене кантуртисем пусса ҫинӗ.

Из их слов шургасинцы узнали, что большинство увезенных конторщиками овец подохли во дворе управы.

Мулкач Терушӗ, Някуҫ тата ыттисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Нумай чухне пӗр айӑпсӑр ҫынсемех вилсе пӗтеҫҫӗ-ҫке, мӗншӗн пӗрре ун пек пуянӑн сасартӑк пӗтмелле мар?

Бывает же, погибают невинные люди, почему бы богатеев не трахнуть грому-батюшке?

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тӑваттӑмӗшӗ «сӗрӗм тивнипе» вилсе кайнӑ.

Четвертый вскоре умер «от угару».

Яка Илле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех