Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Нимпе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нимпе те чарма ҫук кимме, вӑл хӑвӑрт-хӑвӑрт кӳлӗ хӗрринелле ҫывхарса пырать.

Между тем лодка довольно быстро приближалась к берегу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Селектор аппарачӗсем патӗнче тӑракан ҫынсем Алексейӗн куҫӗ умне тухса тӑчӗҫ: кӑшт ывӑннӑ, анчах сывӑ Батманов чавсаланса ларать, ҫӳҫ пайӑркийӗсем ҫамки ҫине усӑннӑ; Залкинд ҫӑварӗнчен пӑрахман пирусӗпе ҫемҫе кресла ҫинче таянса ларнӑ; Филимонов — унӑн шӑртланнӑ питҫӑмартийӗсем путса кӗнӗ, куҫӗсем хӗрелнӗ; унпа юнашар — Беридзе, вӑл нимпе те интересленмен пек сухалне якаткаласа ларать; сарлака питлӗ Рогов тата ун таврашӗнчи ҫынсем, — вӑл селекторӑн рычагне пускаласа, вӗсемпе шӳт тукаласа илет.

Алексей мысленно представлял себе у селекторных аппаратов: немного усталого, но бодрого Батманова — он облокотился на руку, прядь волос упала на лоб; Залкинда — полулежащего в мягком кресле с неизменной папиросой; Филимонова — у него опавшие щетинистые щеки и красные глаза; рядом с ним Беридзе, с рассеянным видом поглаживающего бороду; широколицего Рогова и группу людей вокруг него, с которыми он перебрасывается шутками, предварительно отпустив рычажок селектора.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Апла пулсан та ыттисенчен нимпе те уйрӑлса тӑман пӗр турат ҫинче ача ӳсме пуҫланӑ.

Тем не менее, на одной ветке, ничем не отличавшейся от других, начал расти ребенок.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Уксах Бауакас тумтирӗнчен ярса тытрӗ тет те, нимпе те ямасть, тет.

Но калека уцепился ему за платье.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах Кирук пит хӑранипе пиччӗшне аллисемпе ярса тытнӑ та нимпе те яман.

Но мальчик (он очень испугался) ухватился ручонками и не пускал их.

Вут тухни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Геркулес, ӑна нимпе пулӑшайманнипе аптӑраса, ун еннелле аллисене тӑсрӗ.

Геркулес в бессильном отчаянии простирал к нему руки.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӗсем шыв ҫулӗн икӗ енӗпе нимпе танлаштарма ҫук хитре йӑрӑм пулса тӑнӑ.

Они создавали по сторонам их пути несравненной красоты бордюр.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ушкӑн кӑмӑлӗ тӑруках тепӗр майлӑ ҫаврӑнчӗ, ҫӗнӗ мганнга ҫине пурте юнавлӑн пӑхса илчӗҫ — вӑл та ыттисенчен нимпе те уйрӑлса тӑмасть.

В настроении толпы сразу произошел перелом, все с угрозой посмотрели на нового мганнгу, который оказался не лучше прежних.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Нимпе те ҫирӗплетсе памасан, ман мӑшӑр сире ӗненмӗ.

— Мой муж не поверит вам, если вы не представите доказательства.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӗсене чӑнлӑха ҫавӑрма урӑхларах, нимпе танлашайми пысӑкрах ӗҫ-пуҫ сиксе тухмалла.

Чтобы вывести их из заблуждения, необходимы были другие, несравненно более важные события.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

«Ҫапла, — шутларӗ вӑл, — карап ҫинче пӗр компас ҫеҫ юлнӑччӗ, вӑл кӑтартнине нимпе танлаштарма та пулмарӗ.

«Да, — думал он, — на корабле остался только один компас, и мне не с чем было сверить его показания.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ытти ачасенчен нимпе те уйрӑлса тӑман йӗкӗт.

Парень ничем не отличался от других ребят.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Нимпе чарма ҫук.

Никак не остановишь.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫапла, ку Кӑнтӑр Америкӑри Анд тӑвӗсемпе океан ҫыранӗ хушшинче вырнаҫнӑ тарават ҫӗршыв мар, унта вырӑнти халӑх та, тискер кайӑксем те, ҫутҫанталӑк та ҫулҫӳревҫӗсене нимпе те хӑратман пулӗччӗҫ, унта пур ҫӗрте те ҫын пурӑнать, кашни ҫулҫӳревҫӗ миссионерсем ӑшӑ кӑмӑлпа йышӑнаҫҫӗ.

Да, это была Африка, а не Южная Америка, где ни туземцы, ни звери, ни климат ничем не угрожали путникам, где между хребтом Андов и океанским побережьем протянулась приветливая страна, где разбросано множество поселений, в которых миссионеры гостеприимно предоставляют приют каждому путешественнику.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапах та лаша ҫаплах хӑй тунсӑхланӑ витене туймарӗ, пӗтӗмӗшле илсен, тавралӑхра та Сан-Фелисе асьенда пек пысӑк плантаци ҫывӑхра пулни нимпе те палӑрмарӗ.

Однако лошадь все еще не учуяла конюшни, по которой должна была очень соскучиться, да и вообще ничто вокруг не выдавало близости такой большой плантации, как асьенда Сан-Фелисе.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл сӑмсипе сывлӑша туртмасть, уттине хӑвӑртлатмасть, кӗҫӗнмест — пӗр сӑмахпа, инҫе ҫул хыҫҫӑн канасса туйса, нимпе те чӑтӑмсӑрлӑхне палӑртмасть.

Лошадь не втягивала ноздрями воздуха, не ускоряла шага, не ржала — словом, ничем не проявляла нетерпения, свойственного лошадям, когда в конце долгого путешествия они чуют приближение отдыха.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кӑна нимпе те ӑнлантарма май ҫук!

Это было совершенно необъяснимо!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хастар хӗрарӑм хӑй куляннине нимпе те кӑтартасшӑн пулмарӗ, анчах та мӗнле хӗссе ыратрӗ-ши амӑшӗн чӗри ҫак вӑрттӑн тӑкӑскӑ хуйхӑран!

Мужественная женщина старалась ничем не проявлять своего беспокойства, но как щемило материнское сердце от тайной тоски!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эпӗ нимпе те пулӑшаймӑп-и хамӑн Дик тусӑма?

 — Разве я ничем не могу помочь моему другу Дику?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Халл капитан калашле, пингвинсен кӗске ҫуначӗсем шывра чӑн-чӑн ишкӗч пулса тӑраҫҫӗ, ҫак кайӑксем чи хытӑ ишекен пулӑсенчен нимпе те кая мар, ҫавӑнпа хӑш-пӗр чух моряксем вӗсене тунецсемпе пӑтраштараҫҫӗ.

Однако как отметил капитан Халл, короткие крылья служат пингвинам настоящими плавниками, и в воде птицы эти могут состязаться с самыми быстрыми рыбами, так что моряки иногда принимают их за тунцов.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех