Шырав

Шырав ĕçĕ:

катанпир сăмах пирĕн базăра пур.

катанпир (тĕпĕ: катанпир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Участок пуслӑхӗсем ӑна шур катанпир ҫинчи ҫип тӗвви пек ытлашши япала пулнӑн туяҫҫӗ, тӗрлӗ канашлура ун пирки тиркешсе калаҫаҫҫӗ, тӑрӑхласа илме те хатӗр.
Куҫарса пулӑш

Кайӑксем вӗҫекен тӳперен… // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 5–54 с.

Таврара малтанхиллех ӗҫ вӗрет, аялта автомашинӑсем кӑшкӑртаҫҫӗ, пӗр-пӗринчен иртсе таҫта васкаҫҫӗ, сывлӑш вӑйӗпе ӗҫлекен мӑлатук бетон юпана тӳнклеттерет-кӗрлет, Иринӑран вунӑ-вун икӗ метрта ларакан ҫӗклекен кранӑн кантӑк кабининче шурӑ катанпир ҫинче кӑвак чечеклӗ блузкӑллӑ хӗр рычаксене куҫаркалать, кран стрелин мӗлки таҫта васканӑн колонна ҫинчен колонна ҫине кусать.
Куҫарса пулӑш

Халиччен вӑл лавкка тумтирӗ мар, хӑй валли ятарласа ҫӗлетнӗ катанпир йӗм те тӑхӑнса курманччӗ, ҫын юлашкисене кӑна ҫакса ҫӳретчӗ.
Куҫарса пулӑш

XI // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

«Хӑвалӑн тинӗс — хӑямат, Пире ҫитӗ Атӑл та; Хусан хули касамат, Пирӗншӗн мар, тутарта», «Атте ҫилли — вут ҫиҫӗм, Анне кӑмӑлӗ катанпир, Сухатӳне килнӗҫем Илес ярас пурҫӑн пир».
Куҫарса пулӑш

VII. Сухатӳ // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

— Ара, лайӑх ҫын ҫилли катанпир типиччен ҫаврӑнать, теҫҫӗ те-ха.
Куҫарса пулӑш

Мӑнтӑрккапа Вӑрӑмкка (е Турӑ пӳрни) // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 8–35 с.

Хӑй, тулли кӗлетке-тултармӑш, кӳнчӗк тыттарнӑ, хӑма тӗрриллӗ шурӑ катанпир кӗпепе, хӑмӑр саппунпа, пуҫне вӗтӗ-вӗтӗ кӑвак тӗрӗллӗ шурӑ сатин тутӑр ҫыхнӑ.
Куҫарса пулӑш

Шӑпах ҫак вӑхӑтра катанпир ҫинче вӑрӑммӑн ҫырнӑ сӑмахсем курӑнчӗҫ.
В это время па полотне появилась длинная надпись.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Шурӑ катанпир ҫине вӗсем, тухатнӑ пекех, куҫ илмесӗр пӑхса ларчӗҫ.
Они смотрели на белое полотно как зачарованные.

— Мӗнле шухӑшлатӑр эсир, капла лайӑх пулать-и? — ыйтрӗ вӑл катанпир ҫинелле кӑтартса.
— Как вел думаете, хорошо так будет? — советовался оп, показывая на полотно.

Ҫав вӑхӑтра служащисем залӑн пӗр вӗҫӗнчи стена ҫумне анлӑ катанпир ҫакса хучӗҫ, пукансене майласа лартрӗҫ.
Он отдавал распоряжения служащим, которые натягивали на стене в конце зала большое полотно и устанавливали стулья.

Маюк аванмарланнӑ пек пулчӗ, тӑрса катанпир ҫирӗплетнӗ «майра пуҫне» илчӗ те килнелле уттарчӗ.
Куҫарса пулӑш

Хурт уйӑрнӑ // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Алӑ ӗҫӗ тӑваҫҫӗ вӗсем: хӗрсем шурӑ катанпир ҫипе тӗрӗ тӗрлеҫҫӗ, амӑшӗсем алса-чӑлха ҫыхаҫҫӗ е каҫхине ҫӗр каҫа ялта кам патӗнче мӗн пулса иртнине сӳтсе яваҫҫӗ, пуҫ пӑхаҫҫӗ…
Куҫарса пулӑш

Ҫав виҫӗ ҫын хӑйсем патне пырасса ял ҫыннисем малтанах кӗтсе тӑраҫҫӗ: пуяннисем пурҫӑн тутӑрсем, хӗрсем хитре тӗрленӗ катанпир пит шӑллисем, сӑмса тутӑрӗсем, енчӗксем, кил хуҫи хӗрарӑмӗсем теҫетки-теҫеткипе ҫӑмарта тата тем-тепӗр парса яраҫҫӗ вӗсене.
Куҫарса пулӑш

Акатуй // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Ҫав вӑхӑтра пӗр вунтӑватӑ ҫулалла ҫитнӗ хӗрача, арҫынсем тӑхӑнакан, килте тӗртнӗ тӑларан ҫӗлетнӗ хӗрлӗ пальтопа, карчӑксем пек ҫыхнӑ катанпир тутӑр ӑшӗнчен хӗвел ҫине пӑхнӑ евӗр, пӳрнисем айӗн пӗрре Ҫемен ҫине, тепре йӗри-тавра сапаланса выртакан япаласем ҫине пӑхса тӑрать.
Между тем девочка лет четырнадцати, повязанная коленкоровым платком, откуда ее лицо выглядывало, как из фунтика, в теплом мужском пиджаке рыжего домотканого сукна и громадных чеботах, уже давно с дерзким любопытством смотрела из-под руки, как на солнце, то на Семена Федоровича, то на раскиданные повсюду солдатские вещи.

II сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Темиҫе ярд катанпир е мӗнле те пулин хаклӑрах пусма — ӗҫ укҫи — илнӗ хыҫҫӑн вӗсем тара кӗрӗшмелли урӑх караван шырама пуҫлаҫҫӗ.
Получив плату — несколько ярдов коленкора или другой ткани чуть подороже, — они отправятся искать другой караван, нуждающийся в их услугах.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Тата Бабенчикова чӗнсе кил! — кӑшкӑрчӗ ӑна Семенов, унтан Сергее катанпир пиншакӗпе чӗркерӗ, ҫав вӑхӑтрах аллаппипе унӑн ҫурӑмне сӑтӑрчӗ, унӑн ҫирӗплӗхӗ ҫинчен темӗн калаҫрӗ.
— И Бабенчикова позови! — крикнул вслед ей Семенов и стал закутывать Сергея в свой полотняный пиджачок, одновременно растирая ему ладонью спину и что-то приговаривая о Сережиной стойкости.

4 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Унтан Сӑйтене вырттарнӑ тупӑка ҫӑвӑрса тытса картишне илсе тӳхрӗ, ҫуни ҫине вырттарчӗ, вилле катанпир карса витрӗ.
— И, подхватив гроб с телом Сайде, вынес его во двор, уложил на сани, покрыл холстиной.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Паян вӑл шурӑ пир кӗпепе, симӗс ярапаллӑ шурӑ пиҫиххипе, ҫӳхе чӑлхи ҫийӗн ҫиччӗ ҫӑпати сырса янӑ, катанпир шӑлаварне чӑлхи ҫийӗн кӑларнӑ.
Сегодня он, как и все, одет в белую рубаху, схваченную зеленым, в белую рябинку поясом; на ногах его тонкие фабричные носки и новые лапти, брюки навыпуск.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аялта, йӗри-тавра, икшер вӗрлӗкпӗ лутра карта тытса, сурпан вӗҫӗсем, питшӑллисемпе сӗлкӗсем карнӑ, чечеклӗ чаршавсемпе катанпир тӑрӑхӗсем ҫака-ҫака тухнӑ.
Внизу, вокруг шеста, невысокий, в две жердины, забор, на котором развешаны сурбаны, полотенца, дорожки, цветастые занавески, отрезы материи, холста…

Ҫакна курсанах, Салли аппа катанпир пек шуралса кайрӗ.
Тетя Салли как увидела, побелела вся, точно простыня:

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика