Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Иртен-ҫӳрен сӑваплӑ йывӑҫ умӗнче чарӑнса тӑрса калпакне хывса кӗлтунӑ:

Куҫарса пулӑш

Уйрӑлу шӑпи // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Кунта терӗҫ, — пирӗн ҫинелле хӑяккӑнрах пӑхрӗ хӗрарӑм, путӑк пит ҫӑмартийӗсене хупласа тӑракан вӑрӑм йӗпе ҫӳҫӗпе ҫӑм кӗпи тӗслӗ калпакне пӳрни вӗҫӗпе тӗрткелесе илчӗ.

Куҫарса пулӑш

XXX // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Ҫакна асӑрхасан, Вова ашшӗ патне чупса пычӗ, вӑрттӑн: — Атте, мӗншӗн вӑл сӗтел хушшинче калпакне хывмастъ? — тесе ыйтрӗ.

Куҫарса пулӑш

Муллапа Сахар // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Малтанах ҫекӗлпе калпакне ҫыхатӑп.

Куҫарса пулӑш

Тухйисем пӗри тепринчен илемлӗрех // Елена ЛУКИНА. http://putpobedy.ru/publikatsii/11431-tu ... ileml-rekh

Хӑйне паллаттарас мар тесе вӑл антӑрлӑхлӑ калпакне куҫӗ ҫинех антарса лартнӑ.

Ее лицо по самые глаза закрывала шляпа с тесемками — видимо, девушка не хотела, чтобы ее узнали.

Трактирти хӗр // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Чӗрчун ним туйми ҫывӑрнине кӑтартас тесе, профессор кӗленче калпакне уҫса хучӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

— Ҫук-ҫке, сана туйӑнчӗ пулӗ: ав, тӑман туха пуҫларӗ, уйӑх та пӗлӗт айнелле пытанчӗ, — терӗ Трихвӑн, мулкач тирӗнчен ҫӗлетнӗ калпакне пусарах лартса.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Калпакне сӑрӑ путек тирӗнчен ҫӗлетнӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Тухса каяс умӗн, каялла ҫаврӑнса: — Килессе шанатӑп. Сывӑ пулӑр! — терӗ те калпакне аллинче тытсах тухса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Унӑн шоферӗ те — шурӑ салтак — тарӑхнипе ним тума аптӑрарӗ: инҫетри шӑв-шава илтсенех, калпакне хывса темиҫе хутчен хӗрес хыврӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Калпакне юртан силлесе алӑк патӗнчи ҫекӗлтен ҫакрӗ те, хӗрарӑмсене саламларӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Вӑхӑт-вӑхӑтпа ҫынсен хушшине велосипедҫӑ сике-сике тухать: пӗрре упалла тумланса, тепре манахла, унтан упӑтелле е Пьеролла, — унӑн калпакне тӗл персе ҫавӑнтах ҫыпҫӑнчӑк йӗплӗ шариксем чӑпарлатаҫҫӗ.

Время от времени среди толпы появлялся велосипедист, одетый медведем, монахом, обезьяной или Пьеро, на жабо которого тотчас приклеивались эти метко бросаемые цепкие колючие шарики.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Сунарҫӑ калпакне хыврӗ, алӑк урати ҫинче чарӑнчӗ, мана тата пӳлӗме тишкерет.

Охотник, сняв шапку, остановился на пороге, осматривая меня и мое помещение.

IV. Астарот // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Штуцерне вӗҫертсен, тӑратса хурсан паллӑ мар ҫын калпакне хыврӗ те кӗске хусканупа пуҫ тайрӗ.

Сняв и поставив штуцер, неизвестный обнажил голову и поклонился свободным коротким движением.

II. Стэнлипе Гент // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тиррей ҫӗкленчӗ те ашшӗне унӑн калпакне пачӗ, аллине алӑк еннелле тӑсрӗ:

Тиррей встал, протянул отцу его шапку и тихо сказал:

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Хулара? — Энох хӑйӗнчех хӑй темӗскер вӑрланӑн калпакне васкамасӑр хыврӗ, унтан кулма чарӑнса ывӑлӗ ҫине йывӑр пӑшӑрханупа тулнӑ куҫӗсемпе тирӗнчӗ.

— В город? — Энох медленно, точно воруя ее сам у себя, снял шапку и, перестав улыбаться, устремил на сына взгляд, полный тяжелого беспокойства.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Льюз сивлеккӗн кулса кӑвайт ҫумне айккӑн ларчӗ, Паск катара вырнаҫрӗ, Энди темшӗн калпакне хыврӗ те ҫӳлелле ывӑтрӗ.

Льюз мрачно улыбнулся, присев боком к огню; Паск остановился в отдалении; Энди для чего-то снял шапку и подбросил ее вверх.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Кӗҫех кирпӗч вучах ҫулӑмпа сывлама пуҫлать те — старик маги ӳкерчӗкӗсемпе капӑрлатнӑ шӗвӗр вӗҫлӗ калпакне тӑхӑнать, хӑйӗн асамлӑ соусӗсене пӗҫерет, унӑн сӑмси вӗҫӗнче ҫак самантсенче тар тумламӗ йӑлтӑртатса чӗтрет.

Вскорости начинал пламенно дышать кирпичный очаг, старичок варил свои волшебные соусы, надев остроконечную шапку, украшенную магическими рисунками, и на кончике его носа дрожала капелька пота.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Битт-Бой калпакне тӑхӑнчӗ те алӑк патнелле хыпаланса утса кайрӗ.

Встав, Битт-Бой махнул шапкой и быстро пошел к выходу.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ҫак сасӑ ӑна, вуннӑри хӗр ачана асламӑшӗн калпакне тӑхӑнтартнӑн, кӑштах ватӑ сӗм кӗртет.

Голос немного старил ее, как бабушкин чепчик, надетый десятилетней девочкой.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.