Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хома Хаецкий хӑйӗн шухӑ ӑйӑрӗ ҫинче малалла вӗҫтерет, мӑйӑхне хӑвӑрт-хӑвӑрт чӗтрентерет, Прага ҫине тӗлӗнсе пӑхать.
XXX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Эпӗ агитацилетӗп-им вара? — хирӗҫлет Хаецкий.
XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Вихвиль яр война? — ыйтрӗ Хаецкий тыткӑна лекнӗ ҫара ураллӑ гитлеровецран.Вихвиль яр война? — обратился Хаецкий к своему босоногому пленнику, топавшему в толпе.
XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Ан пӑлхан, Тимофеич, — лӑплантарать телефониста Хаецкий.
XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Пӗтме килеҫҫӗ вӗсем, — сӑмах хушать Хаецкий, тӑшман колонни пӗр пемесӗр килнине тимлӗн сӑнаса.— На погибель их несет, — заметил Хаецкий, внимательно следя за молчаливым движением колонны.
XXVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хаецкий шик! шӑхӑрса илчӗ те лашине шпорӑпа тапса илчӗ.
XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
«Хурансенче хӗрхӳленсе каять ӗнтӗ, — хӗрхенет Хаецкий, кашни хурантах мӗнле апат пуррине шӑршӑ тӑрӑх пӗлсе.
XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хаецкий хӑйӗн шухӑшӗсемпе пӗчченех тӑрса юлчӗ.
XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Тен, ларчӗҫ те пулӗ, Хаецкий юлташ…
XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Пирӗн унта улӑм ҫук, Хаецкий юлташ, — йӑл кулчӗ Воронцов, ҫырӑва тирпейлӗн хуҫлатса.— У нас там соломы нет, товарищ Хаецкий, — улыбнулся Воронцов, аккуратно складывая письмо.
XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
«Хӑш вӑхӑтра вӗсем кун пек тустарса хӑварма ӗлкӗрнӗ?» — ҫилӗллӗн шухӑшлать Хаецкий, заводӑн сывлӑш хумӗ пырса ҫапнипе чалӑшса кайнӑ бетон хӳми патнелле ҫывхарнӑ май.
XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Пур ӗнтӗ! — тет Хаецкий, мӑйӑхне шӑлса, хӑйне вӑл халӗ ҫав Чехословенска хӑйпе калаҫакансен аллине панӑ пек тытать.
XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хома Хаецкий ҫав кӑмӑллӑ хапхасем витӗр малта пыракансемпе пӗрле вӗҫтерсе тухать.Хома Хаецкий пролетал под этими радужными арками одним из первых.
XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Ав санӑн «сӑмавар» хуҫисем килеҫҫӗ, — тӗкрӗ аякӗнчен Шурӑна пӗр хӗр; хӑй вӑхӑтӗнче ӑна Хаецкий «якӑлти» тесе ят панӑччӗ.
XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
«Апла пулсан, инҫе ҫула тухса кайрӑмӑр», — шухӑшларӗ Хаецкий, Воронцов ҫине пӑхса.«Значит, дорога предстоит далекая», подумал Хаецкий, взглянув на майора.
XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
«Ҫапла ҫав, ку шӳтле япала мар, — шухӑшлать Хаецкий, пысӑк ишӗлчӗксене пӑхкаласа.«Да, не шутка это, — думал Хаецкий, оглядывая огромные развалины.
XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Йӗнер ҫинче ларакан Хаецкий огневойӗнче вӑхӑтлӑха юлакан Ионӑна, Бессараби ҫыннине, юлашки кӑтартусем парать.
XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Пӗр самантлӑха та пулин чарӑнса тӑрсанах, моторсене шыв илет, — шиклӗн ӑнлантарса парать Хаецкий хӑйӗн юлташӗсене.
XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Ку аван, — мухтать ӑна Хаецкий.
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хаецкий ҫинчен те илтмен-и?
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.