Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Челкаш ун умне тӑчӗ те тӗлӗнмелле кулса ячӗ, пуҫӗнчи тутӑр татӑкӗ, пӗчӗккӗнех хӗрелсе пырса, тӗрӗк фески пек курӑна пуҫларӗ.

Челкаш стоял перед ним и странно улыбался, а тряпка на его голове, понемногу краснея, становилась похожей на турецкую феску.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Карчӑк пуҫӗнчи тутӑр вӗҫӗпе куҫне нумайччен шӑлчӗ, вара, ҫаплах кулма чарӑнаймасӑр, хыттӑн мар кӑна:

Бабка долго терла кончиками головного платка глаза и, все еще не отсмеявшись, глуховато сказала:

XXI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Амӑшӗ чӳречесене хупма чупса пычӗ, анчах ҫил чӳрече хупписене каялла турта-турта илчӗ, пуҫӗнчи тутӑр кӗтессисем пичӗ ҫине хыттӑн пыра-пыра ҫапӑнчӗҫ.

Мать бросилась закрывать окна, но ветер вырывал рамы из рук, хлестал по лицу уголками косынки, покрывавшей ее голову.

II сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Унтан Кӗркури ҫине пӑхрӗ те: — Эх, Кӗркури, Кӗркури! Сана тӑван ывӑл пекех юратса, хӗрхенсе пӑхса ӳстертӗмӗр-ҫке, ҫак ӗҫе тӑвасса пӗлмерӗмӗр… Петӗрне лайӑх пӗлместӗп, тен, ӑна пула туса хутӑн-и вара!? Ах, тур-тур, пӗтертӗр, пӗтертӗр пире, — терӗ, ача пекех хӑйӗн куҫҫулӗпе хӑех чыхӑна-чыхӑна йӗрсе, хӑй ҫав хушӑрах чӗтрекен аллисемпе, пуҫӗнчи тутӑр вӗҫӗсемпе куҫҫульне шӑлчӗ.

Куҫарса пулӑш

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.