Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳсӗрччӗ (тĕпĕ: ӳсӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗҫни ҫитнӗччӗ ӗнтӗ, ӳсӗрччӗ.

Куҫарса пулӑш

Савӑнӑҫпа хурлӑх юнашарах // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Ӳсӗрччӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

Сулагаев, таҫта эрех тупса ӗҫме ӗлкӗрнӗскер, самаях ӳсӗрччӗ, ури ҫинче аран-аран тӑркалатчӗ, ҫавна май вӑл Таранов хуйхи-суйхине тулӑклӑн ӑнкарса илме ӑс ҫитереймерӗ, унӑн хӑлхине «укҫа-тенкӗрен хӗсӗкрехчӗ» тени кӑна кӑтӑклантарчӗ пулас — хайхискер тата ытларах тулхӑрса кайрӗ:

Куҫарса пулӑш

7 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

Юрать, эрехӗ нумайччӗ, хӑнисем пурте ӳсӗрччӗ — ку илемсӗр япалана часрах манма тӑрӑшрӗҫ, каллех ӗҫме, юрлама, ташлама пикенчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

XVII // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 132–188 с.

— Ман шухӑшпа, ӳсӗрччӗ вӑл, — терӗ Елизавета Ивановна кӑмака кукринчен.

— А по-моему, он был пьян, — опередила Вазюка Елизавета Ивановна.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Иксӗр те ӳсӗрччӗ».

Оба выпившие…

Палламан ҫын // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл та, старик, ӳсӗрччӗ.

Он был тоже пьяный, старик.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Вӑл кӑштах ӳсӗрччӗ.

Он был подвыпивши.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ питӗ… питӗ ӳсӗрччӗ.

Я был очень… очень пьян.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Тахҫанхи ӗҫ: эпир иксӗмӗр те ӳсӗрччӗ, пӗтӗм ҫав ӗҫ-пуҫ «Виҫӗ упа» кӑтартмӑшӗ айӗнче пулса иртрӗ.

Дело прошлое: оба мы были пьяны, и вся эта история произошла под вывеской «Трех медведей».

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Комендант ӳсӗрччӗ, — терӗ Мели.

Комендант пьяненький, — сказала Мели.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Миша ӳсӗрччӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Рити каҫхине ӳсӗрччӗ, каллех тем тунӑ ӗнтӗ.

Рита вечером была пьяна, видимо, снова что-то сделала.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ӳсӗрччӗ вӑл.

Он был пьян.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Деникинецсем ӳсӗрччӗ.

Деникинцы были пьяны.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Ара, пӗр ҫур сехет каялла ҫеҫ вӑл Ҫӳлтикас енчен анатчӗ, хӑй ӳсӗрччӗ, такама вӑрҫатчӗ, — пӗлтерчӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

Сивӗ кӑмӑллӑ Тюфяевсӑр пуҫне пурте ӳсӗрччӗ; каҫ пулас умӗн Ермохин Сидорова пуҫӗнчен вут пуленккипе яра пачӗ, Сидоров ним пӗлми пулса ҫенӗхелле чӑмса ӳкрӗ, хӑраса ӳкнӗ Ермохин ҫырманалла тухса тарчӗ.

Все, кроме строгого Тюфяева, были пьяны; перед вечером Ермохин ударил Сидорова поленом по голове, Сидоров без памяти упал в сенях, испуганный Ермохин убежал в овраг.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хайхи казак стойка патӗнче, кӗтесри кӑмакан стена хушши тӗлӗнче ларатчӗ; унпа пӗрле пӗр патмар хӗрарӑм пурччӗ; кӗлетки казакӑннинчен пӗр икӗ хут тенӗ пек пысӑкрахчӗ, ун ҫаврака пичӗ сафьян пек йӑлкӑшатчӗ, вӑл казака амӑшӗ пӑхнӑ пек кӑмӑллӑ куҫсемпе пӑртак пӑшӑрхансарах пӑхса ларатчӗ; казакӗ ӳсӗрччӗ, тӑсса янӑ урисемпе урай тӑрӑх каштӑртататчӗ, хӗрарӑмӑн урисене тӗртсе ыраттаратчӗ пулас, — хӗрарӑмӗ шартах сиксе, питне пӗркелентерсе илетчӗ.

Казак сидел около стойки, в углу, между печью и стеной; с ним была дородная женщина, почти вдвое больше его телом, её круглое лицо лоснилось, как сафьян, она смотрела на него ласковыми глазами матери, немножко тревожно; он был пьян, шаркал вытянутыми ногами по полу и, должно быть, больно задевал ноги женщины, — она, вздрагивая, морщилась.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хусанта пристаньте эпӗ пилӗк пуса «Пӗр салтак Петр Великие епле ҫӑлни ҫинчен каланӑ халлапа» илтӗм, анчах ҫав тапхӑрта повӑр ӳсӗрччӗ, ҫиленнӗччӗ, эпӗ ӑна парнене пама хӑяймарӑм, малтан «Халлапа» хам вуласа тухрӑм.

В Казани на пристани я купил за пятачок «Предание о том, как солдат спас Петра Великого», но в тот час повар был пьян, сердит, и я не решился отдать ему подарок и сначала сам прочитал «Предание».

VI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл ӳсӗрччӗ.

Он был пьян.

V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех