Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳснӗскер (тĕпĕ: ӳс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ачаранах вӑр-вар та ҫивӗч ӳснӗскер, халӗ те пур ӗҫе ӗлкӗрет вӑл.

Куҫарса пулӑш

Ҫемьерен хаклӑ пуянлӑх ҫук // Ирина ЯКОВЛЕВА. http://putpobedy.ru/publikatsii/11796-ce ... anl-kh-cuk

Ачаранах ял хуҫалӑх ӗҫӗнче ӗҫлесе ӳснӗскер, аслӑ пӗлӳ илнӗ хыҫҫӑн тӗрлӗ ҫӗрте вӑй хунӑ.

Куҫарса пулӑш

Ҫуралнӑ кӗтесре сывлӑш таса та сиплӗ, пурӑнма аван // А.НИКОЛАЕВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/9588-curaln- ... r-nma-avan

Мӗн ачаран ӗҫпе пиҫӗхсе ӳснӗскер паянхи кун та ӗҫсӗр лараймасть.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗр ҫул тултарнӑ Анастасия Никитична утса ҫӳрекен Чӑваш энциклопедийӗ вырӑнӗнче // Людмила Иванова. http://kanashen.ru/2022/01/28/ce%d1%80-c ... %82%d1%81/

Тутаркас вулӑсӗнчи чӑвашсем хушшинче ӳснӗскер, хӑй вырӑс пулин те, чӑвашсен нушине витӗр курать.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Тӑлӑхра ӳснӗскер, кукашшӗне итлесшӗнех пулман — ҫамрӑклах килтен тухса кайнӑ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Мӗн ачаранах Уҫӑп пичче патӗнче пурӑнса ӳснӗскер, Хӗветӗр хӑйне тарҫӑ шутӗнче мар, хуҫин тӑванӗ пекех шутланӑ.

С малых лет Хведер жил в доме Осипа Тимофеевича, не считая себя батраком семьи Эльгеевых, а скорее членом их семьи.

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Хӑй чухӑн ҫемьере ӳснӗскер, килтисене пулӑшас шутпа ача чухнех ялтан ӗҫлеме кайса нуша курнӑскер, тӳрӗ кӑмӑлпа пурӑнма юратман ҫынсене ахаль те кураймасть вӑл.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Олег Беспалов — Шупашкар хулинче ҫуралса ӳснӗскер, вӑл Хӗрлӗ Ҫӑлтӑр орденӗн кавалерӗ (вилнӗ хыҫҫӑн чысланӑ).

Олег Беспалов — уроженец города Чебоксары, кавалер ордена Красной Звезды (награжден посмертно).

«Ровесник» культура керменӗнче салтак юррин фестивалӗ иртӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/30876.html

Нумай ачаллӑ ҫемьере ҫуралса ӳснӗскер мӗн пӗчӗкрен ӗҫе кӳлӗннӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Хулара ҫуралса ӳснӗскер, Зиновий час-часах яла, кукамӑшӗ патне, хӑнана ҫӳретчӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Бургундире ҫуралса ӳснӗскер, Даву пултаруллӑ, тимӗр пек ҫирӗп, нимӗнрен хӑраман полководец пулнӑ, вӑл ҫар шкулӗнче Наполеонпа пӗрле вӗренсе 1804 ҫултах маршал пулса тӑнӑ.

Суровый бургундец, способный, железной воли, Неустрашимый полководец, он учился вместе с Наполеоном в военной школе и в 1804 году стал уже маршалом.

I сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Вӑл, ачаранпах ҫакӑнта ӳснӗскер, кам мӗнле майпа пуйнине тата кам мӗншӗн чухӑнланса юлнине веҫех пӗлнӗ.

Он был местным старожилом и помнил, кто и как нажил себе богатство, кто и почему обеднел.

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Тепри пулсан ҫак тин пуҫланӑ наркӑмӑш куркин пӗрремӗш тумламӗ ҫине ытахаллӗн ҫеҫ пӑхатчӗ, анчах Фома апла пулман, вӑл, пурнӑҫ ачашлӑхӗпе йӑпанса ӳснӗскер, ҫул тӑрӑшшӗпе, пӗр чӗлӗм ыйхӑ тумасӑр, старик сӑмахӗ ҫинчен шухӑшласа пынӑ, хӑйӗн кӳренӗвне ачашланӑ.

Он был слишком избалован жизнью для того, чтобы проще отнестись к первой капле яда в только что початом кубке, и все сутки дороги провел без сна, думая о словах старика и лелея свою обиду.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсем епле калаҫни пурте мана кӑмӑла каймастчӗ; кукамайпа кукаҫейӗн хитре чӗлхине итлесе вӗренсе ӳснӗскер, эпӗ малтанах пӗрлештерме май ҫук сӑмахсене пӗрлештерсе хунисене ӑнланса илейместӗм, сӑмахран, «хӑрушӑ кулӑшла», «вилес пекех ҫиес килет», «хӑрушӑ савӑнмалла» тенисем мана ҫакӑн пек туйӑнатчӗҫ: кулӑшли вӑл хӑрушӑ пулма пултараймасть, савӑнӑҫли — хӑрушӑ мар, ҫынсем пурте виличченех ҫинӗ пек туйӑнатчӗ.

Мне не нравилось, как все они говорят; воспитанный на красивом языке бабушки и деда, я вначале не понимал такие соединения несоединимых слов, как «ужасно смешно», «до смерти хочу есть», «страшно весело»; мне казалось, что смешное не может быть ужасным, весёлое — не страшно и все люди едят вплоть до дня смерти.

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Илья Алексеев Елчӗк районӗнчи Уразмаметово ялӗнче ҫуралса ӳснӗскер, малтан бухгалтер курсӗнчен вӗренсе тухнӑ, вӑрҫӑччен Йӗпреҫри пӗр предприятинче ӗҫленӗ.

Куҫарса пулӑш

Аттесен ҫулӗпе… аттесен йӗрӗпе… // Надежда Кириллова. https://chuvash.org/blogs/comments/5620.html

Петроградра ҫуралса ӳснӗскер, Владимир Михайлович тӑван хулана хӑйӗн килне пӗлнӗ пекех пӗлнӗ.

Коренной питерец, Владимир Михайлович знал родной город, как собственный дом.

34 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ашшӗ-амӑшӗ ҫав тери юратнӑскер, дворня каланӑ пек каласан — алхасса, ачашланса ӳснӗскер, вӑл пӗрмаях ялта, амӑшӗн хӳттинче пурӑннӑ.

Любимец родителей, баловень и «неженка», как выражалась дворня, он постоянно оставался в деревне под крылом материнским.

III // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Ватӑ чура Хуан Мареро, Наваррӑра ҫуралса ӳснӗскер, ирех тӑрса кун каҫах ӗҫленӗ.

Хуан Мореро, старый раб из Наварры, вставал спозаранку и работал весь день.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Вӑл, Ленинградра ҫуралса ӳснӗскер, Мускавра хӑйне пӗр-пӗччен юлнӑ пек туйнӑ.

Она была коренная ленинградка и в Москве еще чувствовала себя одинокой.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Ҫитменнине Шура, пӗчӗккӗренех ҫирӗп ӳснӗскер, вӑйлӑрахчӗ, Зоя вара яланах ҫинҫешке те ҫиелтен пӑхсан начар пек курӑнатчӗ.

При этом Шура был сильнее: он рос настоящим крепышом, а Зоя так и оставалась тоненькой и с виду хрупкой.

Аслипе кӗҫӗнни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех