Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳпкелешни (тĕпĕ: ӳпкелеш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн чӗринче ӳпкелешни таврашӗ пулмарӗ; вӑл турӑран: мӗншӗн каҫармарӑн, мӗншӗн хӗрхенмерӗн, ма сыхламарӑн, айӑпӗ пулчӗ пулсан та, мӗншӗн айӑпӗнчен пысӑкрах наказани патӑн? тесе ыйтма хӑяймарӗ.

В ее душе не было упреков; она не дерзала вопрошать бога, зачем не пощадил, не пожалел, не сберег, зачем наказал свыше вины, если и была вина?

XXXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Мӗншӗн тесен, сӑмах Австрали ҫинчен пырать пулсан, мӗне кирлӗ Грант капитана индеецсен усаллӑхӗ пирки ӳпкелешни?

— Потому что, если бы речь шла об Австралии, с чего бы это капитан Грант стал жаловаться на жестокость индейцев?

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫавӑнтанах хресчен арӑмӗсем ҫуйӑхса ӳпкелешни илтӗннӗ: — Ой, шуйттан чунӗсем, ниҫта та ямаҫҫӗ… — тенӗ вӗсем.

Доносились возгласы и причитания этих крестьянок: — Ось, бисови души, никуды не пускають…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Анчах, калас пулать, комдив ӳпкелешни вырӑнлах пулнӑ ӗнтӗ.

Впрочем, упреки комдива были серьезными упреками.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

— Асту, эсӗ ӳпкелешни пурнӑҫӑнта чӑн пулса ан тӑтӑр, — терӗ Штольц, тӗшмӗшле шикленсе: — шӑпа сана хур ан тутӑрччӗ!

— Смотри, чтоб судьба не подслушала твоего ропота, — заключил он суеверным замечанием, внушенным нежною предусмотрительностью, — и не сочла за неблагодарность!

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ун вырӑнне Обломов ӗҫре тӗрӗс пулнӑ: пӗр хура пӑнчӑ та, сивлӗх те, чунсӑр намӑссӑрлӑхшӑн ӳпкелешни те юратусӑр тата кӗрешӳсӗр унӑн совеҫне вырнаҫман.

Зато Обломов был прав на деле: ни одного пятна, упрека в холодном, бездушном цинизме, без увлечения и без борьбы, не лежало на его совести.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хусан патшалӑх университетӗнче аслӑ пӗлӳ илнӗ, малтанхи тапхӑрта Тутарстанри чӑваш шкулӗнче ачасене вырӑс чӗлхипе литературине вӗрентнӗ Юрий Григорьевич Григорьев (Айташ) «Эс лӑпкӑн кулнӑ чух тӗнче ҫап-ҫутӑ» сӑввинче: «Чӑн вилӗмсӗрлӗх ҫук та ҫав этемӗн», — тесе ӳпкелешни ӑнсӑртран-ши?

Куҫарса пулӑш

Виличчен ма ыйтса юлмарӑн? // Римма Прокопьева. Хыпар, 2014.12.27

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех