Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑт ҫавӑнтан хӑраса ӳкнӗ нимӗҫсем, юн ӗҫенсем, вара аллисене кашӑлах ҫӗкленӗ тет.

Куҫарса пулӑш

Вучах ҫути // Виталий Енӗш. Енӗш В.Г. Чи пӗчӗк патшалӑх: Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2009. — 287 с. — 80–180 с.

Ҫав ҫамрӑк хӗрӗн пурӑнас тенӗ кӑмӑлӗ хӗрсе вӗркесе илчӗ те ытти пур туйӑмне те хупӑрласа илчӗ, текех ӑна вилӗм те кирлӗ мар пулса тӑчӗ, вӑл ҫӑлӑнасшӑн пулчӗ, иртӗхнӗ юн ӗҫенсем хӑйне мӑшкӑл кӑтартасран сыхланса вӑл тарма шут тытрӗ.

Любовь к жизни с непреодолимой силой проснулась в этой молодой девушке, заглушила в ней все другие чувства, сломила всю ее решимость умереть, порожденную отчаянием, Рада бросилась бежать, чтобы спастись от смерти или от той позорной жизни, которую могли бы подарить ей кровожадные сластолюбцы…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юн ӗҫенсем!

Кровопийцы!

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унсӑрӑн ҫак юн ӗҫенсем чӗррӗн кӑларса ямаҫҫех сана…

Не то эти кровопийцы не выпустят тебя живым из своих когтей…

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.