Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл хӗре палӑрми капашлӑ тум тӑхӑнтартнӑ — кунашкалли сӑнарлавра тухса тӑрать, — пусма пурри сисӗнмест; пусма хуҫланчӑкӗсене витӗр курӑнми ӗренкеленӗ, вӗсем хускалнӑн туйӑнаҫҫӗ.

Он дал ей одежду незамечаемой формы, подобной возникающей в воображении, — без ощущения ткани; сделал ее складки прозрачными и пошевелил их.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ халиччен тӗшмӗртменни кашни утӑмрах: акӑ тӗспе ҫутӑ пӗрлешсе ӗренкеленӗ йӗрсем йӑл кулӑпа ҫиҫеҫҫӗ, чарӑнса тӑраҫҫӗ те сывлама пӑрахаҫҫӗ, кӑмӑл-туйӑмне улӑштараҫҫӗ, вӗсем тимлӗхе мӑкатаҫҫӗ, кӗлеткен мӗн пур пайне хускалми туса ытараймилӗхӗпе илӗртеҫҫӗ.

Я не подозревал, что линии, в соединении с цветом и светом, могут улыбаться, останавливать, задержать вздох, изменить настроение, что они могут произвести помрачение внимания и странную неуверенность членов.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.