Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗнерме (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗлӗхсене ӗнерме пӗлет, калама чаплӑ калаймасть.

Куҫарса пулӑш

8. Мӗн ҫинчен юрлатӑн, Какшан? // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ҫтаппан Кирукран кӗслине ӗнерме вӗреннӗ.

Куҫарса пулӑш

Кӗслеҫӗ // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Хваттере таврӑнсан, нумайранпа тытман сӗрме купӑсне ӗнерме хӑтланса пӑхрӗ Павӑл.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Хорь ӑна итлет-итлет те, пуҫне сасартӑк чалӑштара пӑрса хурса, хурлӑхлӑ сасӑпа ӗнерме тытӑнать.

Хорь слушал, слушал его, загибал вдруг голову набок и начинал подтягивать жалобным голосом.

Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.

Серёжик — «тарӑн шухӑшлӑ философ», пӗчӗк ҫеҫ Серёжик, хӑйӗн ачаш та кӑткӑс механизмне тин ҫеҫ ӗнерме пуҫлаканскер, ҫав механизмӑн хӗлӗхӗсене тин ҫеҫ сӗртӗнсе пӑхса, вӗсен ҫинҫе те вӑрахчен янӑракан сассине хӑлхипе ҫивӗччӗн итлекенскер, ирӗксӗрех чуна хӑй патнелле туртать.

Сережик — «глубокий философ», маленький Сережик, только что начинающий настраивать свой сложный маленький механизм, только что пробующий трогать его струны и чутко прислушивающийся к этим тонким, протяжным отзвучьям, — невольно манит к себе.

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Пӗррехинче, каҫ пулас умӗн, сывалса тӑнӑ хыҫҫӑн пуҫламӑш хут фортепиано умне ларсан, Петр яланхи пекех пуҫа мӗн килнӗ ҫавна ӗнерме пуҫларӗ.

Однажды в сумерки, подойдя в первый раз после болезни к фортепиано, Петр стал по обыкновению фантазировать.

IX // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Суккӑр ватӑ хӑйӗн юррине вӗҫлерӗ ӗнтӗ; каллех хӗлӗхсене ӗнерме пуҫларӗ; халь ӗнтӗ вӑл Хомапа Ерёма ҫинчен, Столяр Стокоза ҫинчен кулӑшла такмаксем каласа юрлама тытӑнчӗ… анчах ваттисем те ҫамрӑккисем те хускалма шухӑшламарӗҫ, чылайччен пуҫӗсене чиксе, ӗлӗк-авалах пулса иртнӗ хӑрушла ӗҫ ҫинчен шухӑшлакаласа тӑчӗҫ вӗсем.

Уже слепец кончил свою песню; уже снова стал перебирать струны; уже стал петь смешные присказки про Хому и Ерему, про Сткляра Стокозу… но старые и малые все еще не думали очнуться и долго стояли, потупив головы, раздумывая о страшном, в старину случившемся деле.

XVI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех