Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗмӗтсӗр сăмах пирĕн базăра пур.
ӗмӗтсӗр (тĕпĕ: ӗмӗтсӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пирӗн алманчӑ ытла ӗмӗтсӗр этем.

Куҫарса пулӑш

16. Вӑрманти тӗлпулу // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ҫӑткӑн та ӗмӗтсӗр пуяна кам хисеплетӗр ӗнтӗ!

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Нок ҫав хӗрарӑм гени хайлавӗлле чаплӑран та чаплӑ тесе суккӑрла шухӑшланӑ, — ятарласа капӑрланман, анчах ӗмӗтсӗр чунӗ савакан хӗрарӑмран мӗн пур япалана ҫийӗнчех, питӗ хӗрӳллӗн те вӑйлӑн илессишӗн хыпса ҫуннӑ.

Нок слепо воображал, что эта женщина совершенна, как произведение гения, — так сильно и пылко хотелось ему сразу обрести все, чем безыскусственные, но ненасытные души наделяют образ любимой.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫавӑнпа, тем тери ӗмӗтсӗр пулин те, ҫын япалине тӗкӗнмӗ, хӑравҫӑ пулсан та, пирӗнпе ҫыхӑнни ҫинчен лягавӑйсене каласа памӗ…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Халӑх хуйхӑпа инкек тӳснӗшӗн вӑл ӗмӗтсӗр патшасене, патша таврашӗнчи пуҫлӑхсемпе выҫӑ куҫлӑ пуянсене, ӗҫ ҫыннисен аллипе тунӑ ырлӑхпа усӑ курса ним ӗҫлемесӗр паразитланса пурӑнаканскерсене, айӑпланӑ.

В народных горестях и несчастьях он обвиняет своекорыстных властителей, царедворцев и алчных богачей, которые ведут паразитическое существование, пожиная плоды, созданные руками трудящихся.

6 // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с. — 335–353 с.

Хӑйӗн мулӗ ҫухалнине пӗлнӗ хыҫҫӑн ӗмӗтсӗр чӗрчун ҫав териех хурланса йынӑшрӗ, ун патне вара пӗр кӗтӳ еху пухӑнчӗ.

Жадное животное, заметив исчезновение своего сокровища, подняло такой вой, что к нему сбежалось целое стадо еху.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Анчах халӗ эпӗ ҫапла шутлатӑп: эсир этем йӑхне ӗмӗтсӗр ҫынсенчен тӑрать тесе ҫирӗплетнӗ пекех, эпӗ те ехусен йӑхӗ ӗмӗтсӗр чӗрчунсенчен тӑрать тесе шутлатӑп.

Но теперь я думаю, что ее источник — в такой же безудержной жадности, какую вы приписываете человеческому роду.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Хӑшпӗр чухне вӑрҫа ӗмӗтсӗр те хӑйсене хисепленине юратакан патшасем пуҫарса яраҫҫӗ, вӗсем нихҫан та хӑйсен аллинче тӑракан ҫӗрсемпе хайсене пӑхӑнакан ҫынсем тӗлӗшӗпе ҫителӗклӗ пулмаҫҫӗ, ҫавӑнпа ялан хӑйсен ҫӗрӗсемпе ҫыннисен хисепне ӳстерессишӗн ҫунаҫҫӗ.

Иногда таким поводом является честолюбие и жадность монархов, которые никогда не бывают довольны и вечно стремятся расширить свои владения и увеличить число своих подданных.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Пуянсем — ӗмӗтсӗр, ҫӑткӑн, туттисем — сисӗмлӗ, ӗҫсӗр киленсе пурӑнакансем — ҫылӑхлӑ.

Богатые — жадны, сытые — чувственны, праздные — порочны.

Мораль хуралҫи // А. Петров. Горький М. Америкӑра. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 76 с. — 62–75 с.

Профессорсем, медицина экспертизи мана ӗнтӗ ӗмӗтсӗр аташакан ҫын вырӑнне шутлаҫҫӗ…

Профессора, медицинская экспертиза, уже признали меня параноиком…

XVIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

— Тьфу, вӑт ӗмӗтсӗр япала! — тесе мӑкӑртатса илчӗ вӑл, шыв ҫине сурса.

— Тьфу ты, пропасть! — пробормотал он, плюнув в воду.

Льгов // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 59–70 с.

Ляхсем ӑна тытса панӑшӑн икӗ пин червонец пама пулнине аса илнӗ май, жид куҫӗ умне тӳрех ҫав икӗ пин курӑнса кайнӑ пек пулчӗ, анчах вӑл хӑй ӗмӗтсӗр пулнинчен вӑтанчӗ те, пуҫри яланах ылттӑна аса илтерсе тӑракан шухӑша, жид чунне ӑман пек кышлакан шухӑша вӑйпах хӑвалама тӑрӑшрӗ.

Так и бросились жиду прежде всего в глаза две тысячи червонных, которые были обещаны за его голову; но он постыдился своей корысти и силился подавить в себе вечную мысль о золоте, которая, как червь, обвивает душу жида.

X // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Тепӗр тесен, ку ӗмӗтсӗр сутуҫсене ырри нимех те кӗтмен.

Впрочем, участь этих корыстолюбивых торгашей была очень жалка.

III // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ҫав тери ӗмӗтсӗр жидсем, армянсем тата тутарсем ҫеҫ Сечь ҫывӑхӗнче пурӑнса суту-илӳ тума хӑйнӑ, мӗншӗн тесен, запорожецсем нихӑҫан та хак пирки тавлашса тӑма юратман, ал кӗсьерен мӗн чухлӗ укҫа кӑларнӑ, ҫавӑн чухлӗ тӳленӗ.

Только побуждаемые сильною корыстию жиды, армяне и татары осмеливались жить и торговать в предместье, потому что запорожцы никогда не любили торговаться, а сколько рука вынула из кармана денег, столько и платили.

III // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ҫапла вара, ӗмӗтсӗр кӳршӗ киле таврӑннӑ.

Итак, жадный сосед вернулся домой с пустыми руками.

Вӑрман касаканпа шыври дэв ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Лешӗ питӗ ҫӑткӑн, ӗмӗтсӗр ҫын пулнӑ.

А тот был жадный, завистливый.

Вӑрман касаканпа шыври дэв ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Сильвер кашни сӑмаха ӗмӗтсӗр итлет.

Сильвер жадно вслушивался в каждое слово.

ХХХIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Магазинра вӑл пурне те — ӗмӗтсӗр те хыткукар хуҫине те, ҫынсене улталакан унӑн тарҫӑ-приказчикӗсене те курайман.

Ему всё было ненавистно в магазине: и жадный хозяин, и плутоватые холопы-приказчики.

Чапаев ҫинчен // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Анчах, «таса халӑх» евӗрех, кусем те укҫа тӗлӗшӗнчен ӗмӗтсӗр пулнӑ, намӑс-симӗсе пӗлмесӗр, Фомана ҫаратнӑ, вӑл, ҫакна кура, вӗсенчен тӳрккессӗн кулнӑ, мӑшкӑлланӑ.

Но, как и «чистая публика», — эти тоже были жадны до денег и нахально обирали его, а он видел это и грубо издевался над ними.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эпӗ-и? — Саша шухӑшласа тӑнӑ та, аллине сулса: — Тен, чӑнах та ӗмӗтсӗр мар пуль — мӗн вара уншӑн? — тенӗ.

— Я-то? — Саша подумала и сказала, махнув рукой: — Может, и не жадная— что в том?

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех