Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шалти туйӑм мана пур еннелле те — хӗрарӑмсемпе кӗнекесем патне те, рабочисемпе хаваслӑ студентсем патне те туртатчӗ, анчах эпӗ ниҫта ҫитме те ӗлкӗрейместӗмччӗ те — «ни унта, ни кунта» пулаймасӑр, кӑлтӑрмач пек ҫаврӑнкаласа пурӑнаттӑм, ҫав вӑхӑтрах такамӑн куҫа курӑнман алли мана куҫа курӑнман пушӑпа ҫапса хӑваласа пыратчӗ.

Меня тянуло во все стороны — к женщинам и книгам, к рабочим и весёлому студенчеству, но я никуда не поспевал и жил «ни в тех ни в сех», вертясь, точно кубарь, а чья-то невидимая, но сильная рука жарко подхлёстывала меня невидимой плёткой.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Хам пӗртте ерҫместӗмччӗ те, шухӑшлама та ӗлкӗрейместӗмччӗ ҫав.

Я был занят по горло и думать действительно не успевал.

66 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.