Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ӗлӗкхинчен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Рабочисен шучӗ ӗлӗкхинчен икӗ хут ӳсрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Хӗниччен малтан часрах мӗн тумаллине хушӑр та, ӗҫӗ те пӗтрӗ, — тесе ӗлӗкхинчен те ерипенрех калакан Чубук сасси илтӗнчӗ.

— Чем бить, распорядились бы лучше скорей, да и делу конец, — тише прежнего донесся голос Чубука.

X сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Спичка ҫутнипе хускалакан атӑсем, михӗсем, корзинкӑсем, кепкӑсем, алӑсем, урасем пӗр вӑхӑтлӑха курӑнчӗҫ те, спички сӳнсен ӗлӗкхинчен те тӗттӗмрех пулса тӑчӗ.

Вспыхнула спичка, тускло осветив шевелившуюся груду сапог, мешков, корзин, кепок, рук и ног, погасла, и стало еще темнее.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Доктор ҫуртӗнче те ӗлӗкхинчен лӑпкӑрах, мӗншӗн тесен ҫурҫӗр бюрон мӗнпур членӗсенчен Елена Дмитриевна ҫеҫ, хайхи «Абсолют» теекен ҫеҫ пурччӗ.

И в доме доктора было спокойнее, чем прежде, потому что из всех членов Северного бюро была только Елена Дмитриевна, та самая «Абсолют».

VII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ертсе пырас ӗҫе меньшевиксенчен туртса илнӗ пулсан та, — тӑватӑ сасса хирӗҫ большевиксен ултӑ сасӑ ҫеҫ, — меньшевиксем ҫапах та ӗҫе ӗлӗкхинчен те ытларах чӑрмантарса пыраҫҫӗ.

Хотя отбить руководство у меньшевиков и удалось — у большевиков шесть голосов против четырех,— меньшевики тормозят работу еще злее, чем прежде.

VII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ҫӗнӗрен сӑрланӑскер вӑл темӗнле ют пек пулса тӑнӑ тата ӗлӗкхинчен сахалтарах кӑмӑла каять.

Хотя, заново покрашенный, он стал уже не таким милым.

VII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Унтан ылтӑн кӑкшӑмӗнчен кӗрен чечекне кӑларса, ҫав пӗчӗк сӑрт ҫинех лартасшӑн пулать; чечекӗ вара ылтӑн кӑкшӑмӗнчен хӑех вӗҫсе тухать те туни ҫине сыпӑнса та ларать — вӑл ӗлӗкхинчен те хитререх курӑнать.

И вынула она тот аленький цветочек из кувшина золоченого и хотела посадить на место прежнее; но сам он вылетел из рук ее и прирос к стеблю прежнему и расцвел краше прежнего.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Ҫав вӑхӑтрах унӑн шанчӑклӑ тарҫисем пуян каравансем ҫине ӗлӗкхинчен виҫӗ хут та ытла тӗрлӗ тавар тиесе таврӑнаҫҫӗ.

В ту пору в те же ворота въезжали его караваны богатые с прислугою верною, и привезли они казны и товаров втрое противу прежнего.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Эпӗ ыйха кайма мар, ӗлӗкхинчен те ытларах ҫывӑрайманни пирки калас та мар.

Не стоит говорить о том, что я не мог заснуть, даже больше, чем раньше.

«Кӗрен чечек» ҫинчен хунӑ юмах пирки // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 3–4 с.

Ахӑрнех… халӗ ӗлӗкхинчен те ытларах пулас…

Кажется… что теперь больше, чем прежде…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ывӑлӗ ҫине ыр кӑмӑллӑн кулӑшласа тата хавасланса пӑхассине хальчченех упраса, Игнат ҫав вӑхӑтрах Фомана ӗлӗкхинчен хытӑрах тытма пуҫланӑ, кашни вак-тӗвекшӗнех асӑрхаттарнӑ, хальччен ирӗклӗн, хӗстермесӗр, хӗнемесӗр ӳстернине ӑна астутарсах тӑма пуҫланӑ.

Сохранив по отношению к сыну тон добродушно насмешливый и поощрительный, отец в общем стал относиться к нему строже, ставя ему на вид каждую мелочь и всё чаще напоминая, что он воспитывал его свободно, ни в чем не стеснял, никогда не бил.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вара Фома ҫав кунтанпа команда ун ҫине йӑлтах урӑхла пӑхма пуҫланине сиснӗ: пӗрисем ӗлӗкхинчен те ытларах йӑпӑлтатнӑ, ачашланӑ, теприсем калаҫасшӑн та пулман, калаҫсассӑн та — ҫиллессӗн кӑна, пӗрре те ӗлӗкхи пек вылятса калаҫман.

С этого дня Фома заметил, что команда относится к нему как-то иначе, чем относилась раньше: одни стали еще более угодливы и ласковы, другие не хотели говорить с ним, а если и говорили, то сердито и совсем не забавно, как раньше бывало.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах тутисем кулни халӗ ун ӗлӗкхинчен уҫӑрах пулнӑ, куҫӗсенче те, темӗнле, ҫӗнӗ сӑн, йӑваш та именчӗкскер, ирхи шуҫӑмӑн малтанхи ҫути евӗр, хутран-ситрен уҫӑла-уҫӑла кайнӑ.

Но улыбка ее губ стала яснее, и в глазах порой вспыхивало что-то, новое, слабое и робкое, как первый проблеск утренней зари.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тулашӗнчен пӑхмашкӑн вӑл ӗлӗкхи пекех илемлӗ: ҫав-ҫавах тӳп-тӳрӗ те сарлака урамсем тӑсӑлса выртаҫҫӗ, ҫав-ҫавах палланӑ ҫуртсем, пахчасем, садсем, ҫав-ҫавах хӗл ыйхинчен вӑранса чечек ҫурать сирень — ӗлӗкхинчен нимӗнпе те уйрӑм мар; Сейм ҫине пӑхсан та, ӗлӗкхи пекех ирӗккӗн те мӑнаҫлӑн сарӑлса выртаҫҫӗ аслӑ улӑхсем, ҫапах та Путивль ӗлӗкхинчен улшӑннӑ.

Но вот город по виду такой же, те же прямые широкие улицы, все в зелени, те же дома, сады, так же пышно цветёт сирень в Городке, как всегда в это время, и вид отсюда на Сейм, на его пойму такой же, как обычно весной, а всё-таки как будто что-то не то.

Клевень шывӗ хӗрринчи лагерь // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ку хутра табель ӗлӗкхинчен урӑхларах пулать пулӗ, тенӗччӗ.

Что табель на этот раз будет не такой, Как всегда.

Ҫуркунне ҫитрӗ, пӗрремӗш класра вӗренекен хӗрачасемшӗн вӑл савӑнӑҫ илсе килчӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Иван Ивановичӑн картишӗнче те ача-пӑчасем ӗлӗкхинчен йышлӑрах чупкалама пуҫларӗҫ (вӗсем ӑҫтан килсе тупӑннине турӑ кӑна пӗлет!).

У Ивана Ивановича бегало по двору больше ребятишек, нежели прежде: откуда они взялись, бог один знает!

VI сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Юлашки кунсенче Сулла хӑйне чӑтмалла мар кӗҫтекен ӳт чирӗпе ӗлӗкхинчен те ытларах асапланнӑ.

В эти дни Сулла страдал от кожной болезни сильнее, чем обычно, она вызвала у него нестерпимый зуд.

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Тар хыпса каймарӗ пулин те, эпӗ ӗннӗ ҫын евӗрлӗ пулса тӑтӑм, ман чеелӗхе никам та пӗлеймерӗ, эпӗ вӗри чӗреллӗ ҫын ҫинчен манма ӗлкӗрнӗ вӑхӑта манӑн чӑнах та ӗлӗкхинчен чылай ҫӑрарах куҫхарши ӳссе ҫитрӗ.

Хотя порох не вспыхнул, я был достаточно похож на опаленного, никто не узнал моей хитрости, и действительно у меня, когда я уже забыл про страстного человека, выросли брови гораздо гуще.

XXX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ют ҫӗршыва кайса килнӗ хыҫҫӑн вӑл хӑйне ӗлӗкхинчен те вашаватлӑрах, кӑмӑллӑрах тата ҫывӑх тӑван пек тытма пуҫлани мана тӗлӗнтерчӗ.

Она, к удивлению моему, после поездки за границу была еще проще, милее и родственнее в обращении, чем прежде.

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫӗнӗ паша, Гассан Ага, ӗлӗкхинчен вунӑ хут ытларах хаяр пулнӑ.

Новый паша, Гассан-Ага, стоил десятка старых.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех