Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Чунӗн ҫӗрӗшӗвӗ хурлӑхлӑ та ертӳллӗ ҫутӑ ярӑмӗ сарса хунӑ, ҫавна май хӑйне хӑй тытса тӑраслӑхӗ ӑна сутмасть, тата — ҫакна вӑл тӗп-тӗрӗс пӗлет — сутма-улталама пултараймасть.

Гниение души образовало печальный, но руководящий отсвет, благодаря которому самообладание ей не изменяло и — она знала это — уже не могло изменить.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.