Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Маюкӑн «Шефер» станокӗ те — капрон ҫип ҫӗррисем валли.

Куҫарса пулӑш

Маюк // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 45–55 с.

Маюк кӗҫех виҫӗ тӗрлӗ ҫип ҫӗррисем, тулли бабинӑсем — кӑшкарсем ӗнтӗ — илсе килсе хатӗрлерӗ.

Куҫарса пулӑш

Маюк // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 45–55 с.

— Двадцатка ҫӗррисем сахал паян.

Куҫарса пулӑш

Маюк // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 45–55 с.

Ҫӗррисем (ҫип номерне кура тӗрлӗрен-ха вӗсем) ытларах тӗртекен цехра тытӑнса тӑраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Маюк // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 45–55 с.

Сахаллансах пыракан килен-каяна саланкӑрлӑн сӑнанӑ май Давенант пӗр ҫынна курать: вӑл вараланчӑк парусин пальтопа, улӑм шлепкепе; айванах мар, тӗпчевлӗ куҫӗсем, кӑнттам сӑн-пичӗ, хулӑн ылтӑн ҫӗррисем сутуҫа сӑнлаҫҫӗ.

Рассеянно наблюдая за посетителями, которых оставалось все меньше, Давенант увидел человека в грязном парусиновом пальто и соломенной шляпе; пытливый, себе на уме взгляд, грубое лицо и толстые золотые кольца выдавали торговца.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл ҫиҫет, унӑн ҫӗррисем ҫиҫеҫҫӗ, ҫӳллӗ стаканра оранжад ҫиҫет.

Сиял он, сияли его перстни, сиял оранжад в высоком стакане.

IV. Сысна. Икӗ «арӑслан» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Венчет ҫӗррисем.

Обручальные кольца.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Каччӑ ЗАГС сотрудникне малтанах венчет ҫӗррисем парса хунӑ пулсан, ҫӗрре малтан хӗр пӳрнине, унтан каччӑ пӳрнине тӑхӑнтараҫҫӗ.

Если жених заранее дал обручальные кольца сотруднику ЗАГСа, то кольцо сначала надевают невесте, затем жениху.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

«Ытарма ҫук» йӑлтӑр ҫутӑ суллисем ҫут уйӑха кулянтарӗҫ, сар хӗвеле вӑтантарӗҫ, вӗсене ӗлӗк Кӗтерне патшан пӑхӑр нӳхрепӗнче чӑлт-шурӑ кӗмӗлтен шӑратса тунӑ имӗш (кӑвакарса пӑнтӑхнӑ суллисем хӑҫан та тесен кӗмелпе юнашар выртса курнӑ пулӗҫинччӗ, иҫмасса), чӗр ахах куҫлӑ ҫӗррисем ҫав ӑҫтиҫук усламҫӑсен асамлӑ арчисенче кӑна пытанса юлнӑ имӗш, урӑх ҫӗрте шырани те тарам.

А сверкающие золотом браслеты могут поспорить с самим месяцем, затмят само солнце, их отлили еще в погребах Екатерины из чистого серебра (по виду эти позеленевшие медные браслеты вряд ли лежали когда-нибудь рядом с настоящим серебром!), а колечки с глазастым жемчугом чудом сохранились в волшебном сундуке этого лихого купца-завиралы, больше их днем с огнем нигде не сыскать.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.