Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑлтӑрӗ (тĕпĕ: ҫӑлтӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Калаҫу ӗнтӗ кирлӗ йӗр ҫине ӳкнӗ пек туйӑнчӗ пулас кил хуҫине, йӑл-йӑл кулса, вӑл спорт ҫӑлтӑрӗ ҫумне пырса тӑчӗ:
Должно быть, посчитав, что определенный настрой разговору уже дан, хозяйка с максимально обаятельной улыбкой объявила главный номер сегодняшней программы:

14 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Кӗҫӗрхи каҫӑн мӑн кӑмпи — спорт ҫӑлтӑрӗ, ҫавӑнпа та кил хуҫи, ӑнланмалла ӗнтӗ, халап-юмаха ҫине тӑрсах спорт еннелле сулӑнтарасшӑн.
Главный гвоздь нынешнего вечера — спортивная звезда, и хозяйка, естественно, всячески старалась направить разговор по спортивному руслу.

Мӗнех вӑл Маринкӑпа иксӗмӗр, хамӑрӑн тӗттӗмлӗхе пула, асӑннӑ ҫак ята пуҫласа илтетпӗр иккенни! — кил хуҫи те, ҫӑлтӑрӗ хӑй те хутла вӗреннӗ пӗтӗм этемлӗхшӗн паллӑ е, сахалтан та, паллӑ пулма кирлӗ ҫынна эпир те пӗлетпӗр тесе шутлаҫҫӗ ӗнтӗ.
Мало ли что, я или Маринка по причине своего дремучего невежества первый раз слышим названное имя — и хозяйка дома и сама звезда исходят из того само собой разумеющегося предположения, что это имя знает — во всяком случае должно знать — все просвещенное человечество.

Акӑ манӑн куҫӑмсем умӗнче вут чулӗ пек ялтӑраса тӑракан сенкер шурӑмпуҫ ҫӑлтӑрӗ.
Перед глазами моими голубой сверкающий камень утренней звезды.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Электричество ҫӑлтӑрӗ сывлӑшра ҫакӑнса тӑнӑн туйӑнчӗ мана.
Казалось, электрическая звезда висела в воздухе.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Персе шӑтарнӑскер… — вӑл каскӑна хӑтартрӗ те, пурте ун ҫӑлтӑрӗ ҫинче хура шӑтӑк курчӗҫ.
— Пробитая… — она показала каску, и все увидели черную дырочку в звезде.

4 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Хӗпӗртер: ав, епле савса пӑхать пире Шурӑмпуҫ ҫӑлтӑрӗ, ырӑ та телей сунакан йӑлтӑр ҫӑлтӑр…
Радуйся: вон как милует нас Утренняя звезда, добрая, счастливая звезда…

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Шурӑмпуҫ ҫӑлтӑрӗ, теҫҫӗ ҫавна.
— Ее называют утренней звездой.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫӗлӗкӗ ҫине красноармеец ҫӑлтӑрӗ ҫыпӑҫтарнӑ пӗр партизан пирӗн пата пычӗ.
Один из партизан с красноармейской звездочкой подошел к нам.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Картусӗ ҫинче пысӑк хӗрлӗармеец ҫӑлтӑрӗ.
С большой красноармейской звездой на картузе.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

«Вунпилӗк ҫулхи капитан» романсӑр пуҫне вӑл ку темӑпа тата темиҫе произведени ҫырнӑ: «Сывлӑш шарӗпе пилӗк эрне вӗҫни» (1803), «Виҫӗ вырӑспа виҫӗ акӑлчан Кӑнтӑр Африкӑра» (1872), «Кӑнтӑр ҫӑлтӑрӗ» (1884), «Сывлӑшри ял» (1901).
Куҫарса пулӑш

Автор ҫинчен кӗскен // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Вырӑссем калашле Пысӑк Упа ҫӑлтӑрӗ.
— Если сказать по-русски, то Большая Медведица.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Юр ҫине выртса эпӗ ҫӳлелле пӑхрӑм та, юр витӗннипе аялалла усӑнса тӑракан лапсӑркка туратсем витӗр ҫурҫӗрӗн пысӑк ҫӑлтӑрӗсене, ӳпӗнсе тӑракан атвӑлӑ Алтӑр Ҫӑлтӑра куртӑм, хам шухӑшра Ҫурҫӗр ҫӑлтӑрӗ патнелле йӗр туса хутӑм.
Лежа в снегу, я посмотрел вверх и через тяжелые от снега мохнатые ветки увидел большие северные звезды, опрокинутый ковш Большой Медведицы и мысленно стал проводить линию к Полярной звезде.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Ҫӗр ҫине Алтӑр ҫӑлтӑрпа Ҫурҫӗр ҫӑлтӑрӗ ҫутӑ сӑн сапса тӑраҫҫӗ.
Над землей ярче других звезд пылала Полярная звезда.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Ав ҫавӑнта Ҫурҫӗр ҫӑлтӑрӗ йӑлтӑртатмалла… — терӗ шухӑша кайса Маринкин, аллипе тӳпене тӗллесе кӑтартса.
— Вот там должна гореть Полярная звезда… — задумчиво сказал Маринкин, показывая рукой на небо.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

«Ҫӑлтӑрӗ ҫавнашкал пулӗ ҫав ӗнтӗ ман. Шав хирӗҫсе пырать…»
«Такая уже, видать, у меня планета. Все наперекос идет».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Халӗ ак Шурӑмпуҫ ҫӑлтӑрӗ ҫине каясшӑн.
А теперь на Венеру тебя потянуло.

Астрономсем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Шурӑмпуҫ ҫӑлтӑрӗ ҫине вӗҫесшӗн мар эппин?
— На Венеру, стало быть, не хошь?

Ҫак кунсенчех такам Шурӑмпуҫ ҫӑлтӑрӗ ҫинех вӗҫсе хӑпармалла, тет, — шухӑша кайса пӗлтерчӗ Тумлам.
— А говорят, днями кто-то на саму аж Венеру полетит, — мечтательно объявил Капля.

Шурӑмпуҫ ҫӑлтӑрӗ пулать…
Это Венера…

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика