Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫывӑрнӑ (тĕпĕ: ҫывӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нэф — вӑрансан — ҫывӑрнӑ вырӑнтан каялла каякан ура тупанӗн йӗрӗсене кӑтартрӗ.

Проснувшись, Нэф показал Пеку следы, обращенные к ночлегу пятками.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Хӑй вӑхӑтӗнче хӑш-пӗр сыпӑка ҫывӑрнӑ ҫӗртен тӑратса лартсан та пӑхмасӑр калаяттӑмччӗ ахӑр.

Должно быть, в свое время, если бы меня разбудили ото сна, я мог наизусть рассказать некоторые части.

Александр Грин тата паянхи ӑру // Арсений Тарасов. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 5–9 с.

Вӗсем ҫывӑрнӑ хушӑра хӗвел ту хушӑкӗн тепӗр енне куҫрӗ, чакӑл тӑвӑн чӑнкӑ пичӗ ҫине — ҫӳлех — вырнаҫнӑ ылтӑн муклашкине ҫутатрӗ; вӑл кварцран тухса тӑракан ылтӑн тымарсен тӗввине аса илтерет.

Пока они спали, солнце перешло на другой край ущелья и осветило вкрапленный высоко в отвесную поверхность скалы золотой самородок, напоминающий узел золотых корней, выступивший из кварца.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Эсир ҫывӑрнӑ чухне… эпӗ малтан ҫав ҫын эсир хӑвӑр тесе тӗтреллӗн ҫеҫ уйлантӑм.

Пока вы спали, у меня вначале было смутное подозрение.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Эпӗ ҫӗрӗпех ҫывӑрнӑ.

 — Всю ночь я спала.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫывӑрнӑ чухне хӗрарӑм сиенлӗ мар.

 — Когда женщина спит, она не вредит.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Усал та хӑрушӑ вӗлерӳҫӗ ентешӗсене наркӑмӑшлантарнӑ вӑхӑтра ачасем, паллах, ҫывӑрнӑ ахӑр.

Дети, разумеется, могли спать в то время, когда свирепый убийца отравлял земляков.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Чипер халӑх ним туйми ҫывӑрнӑ вӑхӑтра вӗсем ӑна ыррӑн ӗҫлесе пурӑнма кансӗрлекен юнӗменсенчен чылай тасатса тухрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Темччен ҫывӑрнӑ ҫапла, тахӑш самантра вӑл тӗлӗк курма тытӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тӗттӗм ҫӗрле кӑна, пурте ҫывӑрнӑ вӑхӑтра, вутӑ ҫутинче вӗсем хӑйсен ӗҫне туса пӗтернӗ.

Поздно ночью, когда все уже спали, они заканчивали работу при свете костра.

Синопа тата унӑн юлташӗсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Вигвамра пурӑнакансем пурте ун патне пынӑ, анчах вӑл пуринчен ытла пӗчӗк ачана юратнӑ, каҫхине те яланах унӑн патӗнче кӑлтӑрмач пек выртса ҫывӑрнӑ.

Все обитатели вигвама к нему привязались, но он больше всех любил маленького мальчика и ночью всегда спал подле него, свернувшись в комочек.

Икӗ Синопа // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Каҫхине, вутӑ сӳнсен, вӗсем ҫемҫе те ӑшӑ тирсемпе чӗркенсе тутлӑ ыйӑхпа ҫывӑрнӑ.

Ночью, когда угасал костер, они кутались в мягкие теплые шкуры и спали сладким сном.

Ачана ят параҫҫӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Сашук ҫывӑрнӑ вӑхӑтра хуралнӑ япалисене чӳхесе ҫакас тесе ваннӑйнелле утрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Вӑл алӑка ҫине тӑрсах шаккаман пулсан кӑнтӑрлачченех ҫывӑрнӑ пулӗччӗ хӗр.

Она бы проспала до полудня, если бы не настойчивый стук в дверь.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Вырӑнне те сармасӑрах ҫывӑрнӑ.

Даже спать он лег не расстелив постель.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Нарсем ҫинче, таса мар ҫӗрте, пыйтлӑ ҫӗтӗк-ҫурӑкпа чӗркенсе ҫывӑрнӑ.

Спал на нарах, в грязи, во вшивом тряпье.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑхӑт ытлашши нумаях та мар-ха, анчах хула ҫывӑрнӑ чухнехи пекех лӑпкӑ.

Час был не слишком поздний, но город, казалось, спал.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Мачча ҫинче, труба хыҫӗнче, Митя тете выртса ҫывӑрнӑ ванчӑк улӑм халӗ те выртать-ха.

На пустом чердаке, за трубой, еще лежала примятая солома, на которой когда-то спал дядя Митяй.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Мана сывлӑх суннӑ хыҫҫӑн, хуҫа манран ҫийӗнчех ҫывӑрнӑ чухне эпӗ мӗншӗн ахаль чухнехинчен урӑхла курӑнни ҫинчен, ҫакӑ вара мӗне пӗлтерни ҫинчен ыйтса пӗлчӗ.

Поздоровавшись со мной, хозяин тотчас спросил меня, что означает рассказ слуги, будто во время сна я совсем не тот, каким бываю всегда.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Вӑл ман пата кӗнӗ вӑхӑтра эпӗ хам ҫине витӗннӗ тумтире сирсе пӑрахса ҫав тери хытӑ ҫывӑрнӑ пулнӑ.

Когда он вошел ко мне, я еще спал, сбросив с себя платье.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех