Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫывхарнӑ (тĕпĕ: ҫывхар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр чухне, аялта пулса иртӳ варринелле ҫывхарнӑ тӗлте, — унта ӑнсӑртран пыра-пыра лекетӗп, — музыка хыттӑнрах илтӗнет, кӗввӗн капламла уҫӑмлӑхӗпе йӗкӗлтет, йӗкӗлтет…

Иногда, по близости к центру происходящего внизу, на который попадал случайно, музыка была слышна громче, дразня нарастающей явственностью мелодии.

XV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ хыҫалтине нимӗн те илтмесӗр сӑрт тӳпемӗнчен анаталла вирхӗнтӗм, анчах тепӗр сӑрт патнелле ҫывхарнӑ чух кӑшкӑрни илтӗнчӗ:

Я полетел вниз с холма, ничего не слыша, что сзади, но, когда спустился к новому подъему, раздались крики:

XI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Хӑрав мар, анчах шанӑҫ пачах пӗтнӗлӗх туйӑмӗ, мӗн пурри тӗлӗшпе виҫесӗр сӳрӗклӗх, — халӗ мана кунта ярса тытасси пачах та аптӑратмасть, — хушӗрлерӗ те мана — пур енчен те йӑпшӑнса ҫывхарнӑ тертлӗ ӗшенӳпе кайса ӳкмех хатӗрскер тупик умӗнче чарӑнса тӑтӑм.

Не страх, но совершенное отчаяние, полное бесконечного равнодушия к тому, что меня здесь накроют, владело мной, когда, почти падая от изнурения, подкравшегося всесильно, я остановился у тупика.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпир пӗр пӗчӗкҫӗ хутар патне ҫывхарнӑ вӑхӑтра тул ҫутӑлчӗ.

Уже рассветало, когда мы подъехали к маленькому хутору.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Хӗвел тухиччен ҫӑмӑлрахчӗ, ирхи тӑхӑр сехет хыҫҫӑн сывлама кансӗрленсех ҫитрӗ — Тергенс йӗп-йӗпе тара ӳкрӗ, вӑл тӗрме стени патнелле ҫывхарнӑ май сывлӑш ҫитменни хытӑрах туйӑнать.

Пока не взошло солнце, дышать было легко, но после девяти утра духота стала так сильна, что Тергенс обливался потом, а чем дальше углублялся он к тюремной стене, тем труднее было дышать.

ХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Аллӑ ҫулалла ҫывхарнӑ май унӑн шухӑш-кӑмӑлӗ хӑйне майлӑ антитоксинпа хӳтӗленнӗ, вӑл ӑна ыттисемпе нейтраль вырӑнсенче ҫеҫ тӗл пултарать, ҫавсем — урам, кафе, клуб.

К пятидесяти годам его натура выработала своеобразный антитоксин, мешающий приближаться к нему иначе, как только в нейтральных местах, каковы — улица, кафе, клуб.

VIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Эсборн, сквералла ҫывхарнӑ май, кӑштах хӑранӑ Алиса упӑшки таврӑнсан еплерех савӑнасси пирки шухӑшларӗ.

Отойдя к скверу, Эсборн подумал, как обрадуется после короткого испуга Алиса, когда он вернется.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

— Ҫапкаланчӑксем, ӑҫта ҫӗмӗрсе кӗресшӗн эсир? — ҫывхарнӑ май кӑшкӑрса вӑл хунарӗн хӗрлӗ ҫутине пирӗн пуҫсем ҫине сапаларӗ.

— Куда вы ломитесь, бродяги? — закричал он, подходя ближе и направляя красный свет фонаря на наши головы.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

— Асту, ан ҫывхарнӑ пул ман пата.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫил кӑнтӑр-хӗвеланӑҫ енчен вӗрме тытӑнчӗ те, Хура ҫырма патнелле ҫывхарнӑ тӗлелле тӳпе тӗксӗм пӗлӗтсенчен тасалса та ҫитрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Телегин хӑйне мӗнле тыткалать? — ыйтрӗ вӑл аслӑ надзирательрен, Ванькка ларакан камера патне ҫывхарнӑ май.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗсен тӗксӗм-симӗс сарлака ҫулҫисем вулӑ патне ҫывхарнӑ май ҫуталаҫҫӗ, шупкаланаҫҫӗ, янкӑр тасан ылтӑнланаҫҫӗ те шалта-шалта шупка хӗрлӗ хӗрӳлӗхпе ҫунаҫҫӗ — пӗчӗк шуҫӑмла ҫӳхе те шупка хӗрлӗскерсем.

Темно-зеленые широкие листья их светлели, приближаясь к стволу, бледнели, прозрачно золотились и в самой глубине горели розовым жаром, тоненькие и розовые, как маленькая заря.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Вигвам патне ҫывхарнӑ май вӗсем кӑшкӑрнӑ:

Подходя к вигваму, они кричали:

Ту арӑсланӗн йӗррипе // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Йытӑсене чӗлпӗрӗсенчен ҫавӑтса вӗсем вӑрманалла кӗнӗ, унтан часах ачасем вылянӑ вырӑн патне ҫывхарнӑ.

Ведя собак на поводу, они вошли в лес и вскоре приблизились к тому месту, где играли дети.

Синопа тата унӑн юлташӗсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Ҫак хушӑра Хура Урасем лагерь патнелле ҫывхарнӑ, ҫӗнтерӳ юрри тата уҫҫӑн янтӑранӑ.

Между тем черноногие подъезжали к лагерю, и все громче звучала победная песня.

Икӗ Синопа // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Ҫуллахи сесси ҫывхарнӑ май вӗренмелли те нумай.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Ӗнер ман ачасем хирте пӗр казака тӗл пулнӑ, ҫывхарнӑ та пӗр-пӗрин патне, лешӗ: «Айтӑр, пирӗн пата куҫӑр, лайӑхрах пулать, пирӗн командир — есаул, а сирӗн — Парамошка-сапожник ҫеҫ», — тенӗ.

Вчера мои ребята встретили в поле одного казачишку, съехались, он и говорит: «Идите лучше к нам, у нас командир — есаул, а у вас — Парамошка-сапожник».

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Эшелонсем ӗнтӗ Белая Калитваран, — Донец урлӑ каҫмалли кӗпере юсаса эрне яхӑн тӑнӑ вырӑнтан, иртнӗ те, Морозовская станици патнелле ҫывхарнӑ.

Эшелоны уже миновали Белую Калитву, — где задержались с неделю с починкой моста через Донец, — и приближались к станице Морозовской.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Анчах фронтри ӗҫсем ҫав тери хӑвӑрт пулса пынӑ: нимӗҫсем пысӑк вӑйсемпе Харьков патне ҫывхарнӑ.

Но события разворачивались слишком стремительно: немцы крупными силами уже подходили к Харькову.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Пулеметсем, шуса ҫывхарнӑ пек, — сылтӑмран та, сулахай енчен те хаяртан хаяррӑн, ҫине тӑрсах переҫҫӗ…

Пулемёты стучали все настойчивее, грознее, будто подползая, — справа, слева…

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех