Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тӗксем лампа ҫутинче ҫын сӑнӗ пушшех шуранка курӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Куратӑн-и, епле вӑл ирхи хӗвел ҫутинче пуринчен малтан вӑранать, хӑй патне илӗртет?

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Каҫхи хӗвел ҫутинче Мокша шывӗ ҫинче шевле вылять, йывӑҫсен тӑррисем те лӑпкӑн кӑна хумханаҫҫӗ, унта-кунта пулӑсем чӑмпӑлт-чӑмпӑлт туни е шапасем кӑваклатни илтӗнет.

Куҫарса пулӑш

9 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Акӑ ватӑ хурама, каҫхи уйӑх ҫутинче ҫулҫисемпе чаштӑртатса чуна ҫӳҫентерет.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Кӑтра хурӑн йывӑҫҫисем каҫхи хӗвел ҫутинче ҫав тери илемлӗн ялкӑшаҫҫӗ пулсан та, Эльгеевӑн чунӗ лӑпланма пӗлмерӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Каҫхи хӗвел ҫутинче вӗсем вучахри кӑвар пек йӗпхӗн хӗрлӗн ҫунаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Уҫланкӑ тискерчӗксемпе сиксе вӗрет; вӗсем кӑвайт тавра пухӑнса тулнӑ; унта арҫынсем, ачасемпе хӗрарӑмсем; вӗсен кӗре кӗлеткисем вут ҫутинче ҫиҫкӗнсе-йӑлтӑртатса мӑй ҫыххи евӗр кумаҫҫӗ.

Лужайка кипела дикарями; они теснились вокруг костра; там были мужчины, дети и женщины; смуглые тела их, лоснящиеся от огня, двигались ожерельем.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Джесси Шенка малтан чышса ячӗ, анчах ыйхӑ урхамахӗ ҫакӑнта тарӑн ту шӑтӑкӗнчен сиксе каҫрӗ те хӗр тӑнне ҫухатрӗ, кӑвайт ҫутинче, вӑрманта, ӳсӗрӗлмеллипех ӳсӗрӗлнӗскер — «Ешӗл флейтӑран» ҫур ҫухрӑмран инҫе мар ыйха путрӗ.

Джесси вначале оттолкнула его, но тут конь сна перелетел пропасть, и Джесси потеряла сознание, уснув при свете костра, в лесу, совершенно охмелевшая, в расстоянии не более полукилометра от «Зеленой флейты».

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑхӑт-вӑхӑтпа симӗс ҫул ҫинчен хӑрав сике-сике тухать те ӑна чӗркенӗ аллинчен шарфпа тунсӑхлӑн яра-яра тытать, унтан каллех — ҫул хӗрринчи оливӑн хунар ҫутинче ывӑтӑнакан мӗлки евӗр — сӑртсен хыҫнелле вӗҫе-вӗҫе ҫухалать.

Иногда с зеленой дороги выбегал страх, хватая ее руки, которые она тоскливо кутала в шарф, и снова отлетая в холмы, подобно тени придорожной оливы, опрокинутой светом фонарей.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Хӗр ҫырӑва ӗненме те аптӑрать, ӑна хирӗҫлемест те; унӑн хӑравӗ чикӗрен каҫрӗ, харпӑр хӑйне тытма пӗлеслӗхе ҫутатнӑшӑн ун умӗнче, — ку вара шанманлӑх пӗлтерӗшӗллӗ, — хӑйне намӑслантарма кая юлман-ха; анчах пушарӑн куҫа шартаракан ҫутинче вӑранса кайнӑ чухнехилле сехӗрленӳ евӗрлӗ туйӑма ниепле те тытса чараймасть.

Ни верить письму, ни опровергнуть его девушка не могла; ее испуг перешел границу, перед которой еще можно стыдить себя за потерю самообладания, имеющую значение подозрения; не в ее власти было сдержать чувства, подобные ужасу при пробуждении в ярком свете пожара.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Аякри сӗтел патӗнче, тӗксӗм калпаклӑ пысӑках мар лампа ҫутинче, ӑна пӑхакан хӗрарӑм кресло ҫинче кӗнеке вуласа ларать.

У отдаленного стола, при свете небольшой, с темным абажуром лампы, расположилась в кресле, читая книгу, сиделка.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Факел ҫутинче, ҫӑлтӑрсемпе мӗлкесен сирпӗнчӗкӗсен айӗнче ташлама пулать-и?

Возможно ли не танцевать при свете факелов, на фоне брызг звезд и теней?

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Хытӑ хумханнӑскер ҫывӑрмӑшне хӑпарчӗ те чӳрече патнелле ыткӑнчӗ: флакона хӗвел ҫутинче пӑхса хакламашкӑн.

Сильно волнуясь, она поднялась в спальню и бросилась к окну — рассматривать флакон на свет солнца.

VIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Эпир ҫурт умӗнче ларатпӑр, акӑ чӳрече ҫутинче Дик, пур ӗҫе те ӑста пирӗн мажордом, курӑнса кайрӗ.

Мы сидели перед домом, когда свет окна озарил Дика, нашего мажордома, человека на все руки.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Хунарӑн хевтесӗр ҫутинче хӗр сӑнӗ шуранка та уҫӑмсӑр.

При слабом свете фонаря ее лицо выглядело бледно и смутно.

ХХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Мана Кук кӗтсе илчӗ, вӑл кӑнтӑр ҫутинче сӳрӗккӗн те мӑраннӑн курӑнать.

Меня встретил Кук, который при дневном свете выглядел теперь вялым.

XXIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Анчах та, кунсӑр пуҫне, ҫак хула хӑйне евӗрлӗ савӑнӑҫ ҫутинче тухса тӑчӗ.

Но, кроме того, он предстал мне в свете неизвестного торжества.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Кварц муклашкисем, тахҫанхи ҫӗр чӗтренӳ паллисем каҫхи шуҫӑм ҫутинче сап-саррӑн курӑнаҫҫӗ, какадусен кӗске мӑкӑртатӑвӗ тарӑхуллӑ киленӳпе тата кутӑнлашнӑн янӑрать.

Обломки кварца, следы бывших землетрясений желтели отраженным светом зари, короткое бормотание какаду звучало сердитым удовлетворением и строптивостью.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Фитилӗн сӳнсе пыракан ҫутинче ханкӑра тӗрӗслесе тата нумайччен ҫӳрерӗм, мӗн юлнине пуҫтартӑм.

Я долго еще ходил, светя по полу тлеющим концом жгута и подбирая, где что осталось.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Электричество хунарӗн ҫути йӑлтӑртатрӗ те — унӑн ҫутинче Бен сӗм тӗттӗм ҫӗртен малалла вирхӗнчӗ.

Блеснул свет электрического фонаря, и Бен при его свете храбро двинулся черным проходом.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.