Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫурт сăмах пирĕн базăра пур.
ҫурт (тĕпĕ: ҫурт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тьфу, тьфу, ҫав вӗре ҫӗлен Атӑл хӑйӑрӗнчен ҫурт тутӑр, ҫурт умне хӑйӑртан юпа ларттӑр, ун чухне тин Урасмет ман килӗме пырса кӗтӗр…

Куҫарса пулӑш

19. Юмӑҫпа алманчӑ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ҫурт хыҫҫӑн ҫурт лартать те арӑм хыҫҫӑн арӑм туянать.

Куҫарса пулӑш

16. Вӑрманти тӗлпулу // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Икӗ ҫул каялла Урасметӑн улӑм витнӗ хӑлтӑр-халтӑр ҫурт кӑначчӗ, халӗ ав темиҫе пӳлӗмлӗ, ҫӳллӗ пусмаллӑ, тӗренче ҫивиттиллӗ ҫурт туса лартрӗ.

Куҫарса пулӑш

8. Каҫхи калаҫу // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Час-часах ку ҫурт патӗнчен урам тепӗр енӗпе иртсе кайма та тивнӗ ӑна, нумай хӑрушӑ сӑмахсем те илтнӗ чекистсен ӗҫӗ ҫинчен, анчах Чека ҫуртне хӑй пырса лекесси пуҫра та пулман.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Пытанма урӑх ҫурт тупайман ҫав ӑҫтиҫук юнкерсем — чи лайӑх ҫуртсене кӗрсе вырнаҫнӑ.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Йывӑҫ ҫурт мар — икӗ хутлӑ чул ҫурт пултӑр!

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ирхине Лега ҫитрӗмӗр те пирӗн ҫурт патне станцирен лашасемпе кайрӑмӑр; Дэзие эпӗ кунта икӗ кунлӑх чарӑнассине пӗлтертӗм; ҫурт вара вырӑнти судьян — манӑн тахҫанхи пӗлӗшӗмӗн имӗш.

Утром мы были в Леге и от станции проехали на лошадях к нашему дому, о котором я сказал ей, что здесь мы остановимся на два дня, так как этот дом принадлежит местному судье, моему знакомому.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫурт шӑпи тӗлӗшпе пӗтӗмӗшпе акӑ мӗн паллӑ: Гануверӑн еткерҫӗсем пулман, вӑл халал хучӗ те хӑварман, ҫавна кура унти пурлӑх пирки иккӗленӳллӗ ҫынсем судра нумай-нумай процесс ирттернӗ, юлашкинчен ҫурта эпидеми пуҫланичченех яланлӑхах питӗрсе илнӗ, чир хӑрушла сарӑлнӑ хыҫҫӑн вара, айккинче уйрӑммӑн тӑнӑ май, вӑл улӑпла сыватмӑш тӗллевӗсене туллин тивӗҫтернине шута хунӑ.

Относительно судьбы дома в общем известно было лишь, что Ганувер, не имея прямых наследников и не оставив завещания, подверг тем все имущество длительному процессу со стороны сомнительных претендентов, и дом был заперт все время до эпидемии, когда, по его уединенности, найдено было, что он отвечает всем идеальным требованиям гигантского лазарета.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Енчен те ҫакӑнччен эпӗ Дюрока, Ганувер ҫурчӗпе Моллие юратни ҫав тери ҫирӗп кӑшкарта пулнӑ тӑк, ҫапнӑ пӑтасем халӗ пурте хӑйпӑнса тухса ӳкрӗҫ, манӑн туйӑмсем ҫурт тулашӗнчен илтӗннӗ евӗр инҫетре янӑракан оркестрпа пӗрле выляма пуҫларӗҫ.

Если до этого моя влюбленность в Дюрока, дом Ганувера, Молли была еще накрепко заколочена, то теперь все гвозди выскочили, и чувства мои заиграли вместе с отдаленным оркестром, слышимым как бы снаружи дома.

XV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫул йӑлмакӗ пӑрӑннӑ ҫӗрте, хыҫӗпе ҫыр хысакӗ ҫумнех тӗршӗнсе, якатман чулран купаланӑ пӗр хутлӑ ҫурт — хӑна ҫурчӗ — ларать; картишӗ тӑватӑ кӗтеслӗ, унта харӑс виҫӗ экипажран ытла вырнаҫаймасть.

Над сгибом петли дороги, примыкая к тылу береговой скалы, стояла гостиница — одноэтажное здание из дикого камня с односкатной аспидной крышей и четырехугольным двориком, где не могло поместиться сразу более трех экипажей.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Сольников урамӗнче, духовнӑй училищӗн пысӑк ҫурчӗпе юнашар, йӗри-тавра пахча ӑшне путнӑ пӗр пӗчӗкҫӗ ҫурт ларатчӗ.

На Сальниковой улице, рядом с огромным зданием духовного училища, стоял маленький, окруженный садиком домик.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вун пӗр сехет ҫитейменччӗ-ха, анчах вӑл Футроз ҫуртне шыраса тупрӗ ӗнтӗ; ку — сӑрӑ чулран купаланӑ ӗлӗкхи ҫурт, чӳречисем пысӑк, алӑк — фасад варринче.

Не было еще одиннадцати часов, но он уже разыскал дом Футроза — старинное здание из серого камня, с большими окнами и входом посредине фасада.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хӑна ҫуртне кӑтартма килӗшнине асра тытса вӑл мана тӗлӗнмелле ҫутӑпа ялкӑшакан ҫурт патне ертсе ҫитерчӗ, унтан ыран кӑнтӑрла тӗлне укҫапа килетӗп тесе сыв пуллашрӗ.

Сдержав обещание указать гостиницу, он подвел меня к чудесно освещенному дому и попрощался, сказав, что принесет деньги завтра к полудню.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Вӑл хӑйӗн урмӑш ҫул ҫӳревӗпе хӗрсех кайрӗ, ҫавӑнпа та хӑйне чӑннипех йӗрлесси пирки хӑй васкакан ҫурт мӗлки витӗр кӑна шухӑшлать; ҫав ҫурт алӑкне ҫур сехет каяллахи васкаварлӑхран та хӑвӑртрах уҫма хыпаланать, мӗншӗн тесен пӑрахут пӗрремӗш хут кӑшкӑртни илтӗнчӗ.

Он был разгорячен, заверчен своим бешеным путешествием, а потому думал о неизбежном преследовании лишь сквозь видение дома, дверь которого торопился открыть еще больше, чем полчаса назад, так как услышал первый гудок парохода.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Пирӗн вӑхӑтра та, ятарлӑ шкул ҫурчӗ тунӑ пулсан та, ачасем йышлине кура, пӗрер класӗ Егор Максимович Максимов (хӑй вӑрҫӑра вилнӗ, арӑмӗ — Клавдия Леонтьева — халӗ ывӑлӗ Владимир Егоров ҫав вырӑна кирпӗч ҫурт лартрӗ) килӗнче вӗренетчӗ.

И в наше время, несмотря на наличие специального школьного здания, из-за большой численности детей, некоторые классы учились в доме Егора Максимовича Максимова (погиб на войне, жена — Клавдия Леонтьева — теперь сын Владимир Егоров построил кирпичный дом).

Илтни, хам пӗлни... // Ӑсан Уҫӑпӗ. Алексеев, О. А. Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси. — Кӳкеҫ: издательство ҫурчӗ, 1999. — 26 с.

— Авӑ ҫав, урам леш енчи, кунтан чалӑшларахра ларакан ҫурт патне утӑр, — вӑл Степан Гора ҫурчӗ.

— Ступайте, — сказала, — вон — до хаты, наискосок, — то хата Степана Горы.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Тепӗр ҫулҫӳревҫи, ҫыннисем вилсе пӗтнӗ чухнехи пек пушанса юлнӑ ҫуртсем тавра ҫаврӑнкаласа ҫӳрет-ҫӳрет те, пӗр ҫурт алӑкне карташӗ енчен пырса шаккать.

Другой пешеход, поколесив глубокими тропинками мимо вымерших особняков, постучался на черном ходу в одну из дверей.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Текех ҫурт ҫинче ларма хӑрушӑ пулчӗ, вара эпир, ҫара урасемпе ҫурт тӑрринчи вӗри тимӗре кӗмсӗртеттерсе, килхушшине антӑмӑр.

Было опасно оставаться наверху, и мы, громыхая по листовому железу, перебегали с крыши на крышу, а потом спустились в чей-то двор.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Куҫсем унталла та кунталла сиккелерӗҫ: рабочисемпе хресчен депутачӗсен Совечӗ пулнӑ, халь ҫунтарса янӑ ҫурт ҫийӗнче, эпир вӗреннӗ шкул ҫийӗнче, Шатохин генералӗн ҫурчӗ ҫийӗиче те пушӑ чӳречесенчен, кӑмака трубисенчен хӗрлӗ ялавсем курӑнчӗҫ.

У меня разбегались глаза: на крыше бывшего Совета рабочих и крестьянских депутатов, на школе, где мы учились, даже на доме генерала Шатохина появлялись красные флаги.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хуҫа ман валли хӑйӗн ҫуртӗнчен ултӑ ярдра унти майлӑ ҫурт лартса пама хушрӗ.

Хозяин велел отделать для меня помещение по тамошнему образцу в шести ярдах от дома.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех