Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫулӑмла энерги, илемлӗ сӑрӑсен фейерверкӗ, нихҫан манӑҫми парне… — «Раҫҫей юррисем» фестиваль вӑхӑтӗнче те, ун хыҫҫӑн та чылай хушӑ поселокӑн тӗп площадӗнче хӗрӳллӗ те ҫӗкленӳллӗ сӑмахсем кӑна илтӗнчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Хӑрушсӑрлӑх та ҫӳллӗ шайра // Ирина ЯКОВЛЕВА. http://putpobedy.ru/publikatsii/10874-kh ... -ll-shajra

Эпӗ Фильс шӑпи пирки, пире тӗрлӗ инкек-синкек, синкер-телейсӗрлӗх ан ҫулӑхтӑр тесе вут умӗнче ҫулӑмла, хӗрӳллӗн кӗлӗ туни ҫинчен шухӑшлатӑп, ҫав авӑкрах ҫарран ҫӳрекен икӗ арҫын ачана умӑма уҫӑмлӑн кӑларса тӑрататӑп: лӑпкӑ вӑрманти ӗҫлӗ-шухӑшлӑ ачасем — малашлӑха туйса-сиссе пурнӑҫ шартламинчен вут-кӑвайтӑн вӗри ҫавра ҫилӗ патне лекме хӑтланаканскерсем…

Я думал о судьбе Фильса и наших пламенных молитвах огню об избавлении нас от всяких бед и несчастий, ясно представляя себе двух босоногих, серьезных мальчиков в тихом лесу, пытающихся, предчувствуя будущее, уйти от холода жизни к жарким вихрям костра.

II. Зурбаган // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Ҫулӑмла йӑлкӑшса выляннӑ юмахран ун ҫинче кӗпе-йӗмпе шлепке кӑна юлчӗҫ.

Оставались на нем от так пламенно сверкнувшей сказки лишь белье и шляпа.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Бертольдӑн тар киллинчи хӗлхем евӗр — ҫак туйӑм Грэй чунӗнче темӗн арканнӑ хыҫҫӑнхи ишӗлчӗк айӗнчен ыткӑнса тухакан ҫулӑмла ялкӑшать.

Подобно искре в пороховой ступке Бертольда, — одного из тех душевных обвалов, из-под которых вырывается, сверкая, огонь.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӑл хӗмленет ҫулӑмла ялкӑшса, Тоноша юнӗ ҫулӑмпа ҫунать…

Оно горит и ярко рдеет, — То наша кровь горит огнем…

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кунсӑр пуҫне тата Ксени ахаль те аван-ҫке, яштака та тӑп-тӑп пӳллӗ, цыган пек хураскер, пӗчӗк питлӗ, пысӑк та хура куҫӗсем ҫулӑмла ялкӑшса тӑраҫҫӗ.

Да и помимо всего, Ксения была просто хороша собой — высокая, ладно скроенная, по-цыгански смуглая, с тонким энергичным лицом, на котором горели большие черные, мятежного блеска глаза.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

24. Ҫакна курсассӑн, Маттафия тарӑхса кайнӑ, унӑн пӗтӗм ӑшчикӗ хыпӑнса ӳкнӗ, саккуншӑн пӑшӑрханнипе унӑн ҫилли те ҫулӑмла хыпса илнӗ, вӑл вара чупса пынӑ та ҫав ҫынна чӳк вырӑнӗ умӗнчех вӗлерсе пӑрахнӑ.

24. Увидев это, Маттафия возревновал, и затрепетала внутренность его, и воспламенилась ярость его по законе, и он, подбежав, убил его при жертвеннике.

1 Мак 2 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.