Чӑваш чӗлхи корпусӗ

16. Тӳпене тытӑнтарса тӑмашкӑн, ҫӗре ҫирӗплетмешкӗн, Сиона: «эсӗ Манӑн халӑхӑм» тесе каламашкӑн Хамӑн сӑмахӑмсене санӑн чӗлхӳ-ҫӑварна хывӑп, сана Хамӑн аллӑм хӳттипе витсе тӑрӑп.

16. И Я вложу слова Мои в уста твои, и тенью руки Моей покрою тебя, чтобы устроить небеса и утвердить землю и сказать Сиону:«ты Мой народ».

Ис 51 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

7. Давидӑн аслӑ пуканне, унӑн патшалӑхне паян кунран пуҫласа ӗмӗрлӗхе тӳрӗ сутпа, тӗрӗслӗхпе тӗреклӗлетмешкӗн, ҫирӗплетмешкӗн Унӑн хӑватлӑхӗн, Унӑн тӑнӑҫлӑхӗн чикки те пулас ҫук.

7. Умножению владычества Его и мира нет предела на престоле Давида и в царстве его, чтобы Ему утвердить его и укрепить его судом и правдою отныне и до века.

Ис 9 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

7. Ӗлӗк Израиль халӑхӗ хушшинче ҫакӑн пек тӳлесе илнӗ чухне е улӑштарнӑ чухне ӗҫе татса панине ҫирӗплетмешкӗн ҫакӑн пек йӑла пулнӑ: пӗри тепӗрне, [хурӑнташӗн тивӗҫлӗхне хӑй ҫине илекенскерне,] хӑйӗн аттине хывса тыттарнӑ, ҫакӑ вара ӗҫе пӗтӗм Израиль халӑхӗ умӗнче татса панӑ пек шутланнӑ.

7. Прежде такой был обычай у Израиля при выкупе и при мене для подтверждения какого-либо дела: один снимал сапог свой и давал другому, [который принимал право родственника,] и это было свидетельством у Израиля.

Руфь 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.