Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫинелле (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ӗнтӗ пӗлӗт ҫинелле урӑх пӑхмарӗ; ун куҫӗ фургонсем ҫинче чарӑнса тӑчӗ.

Он уже больше не смотрел на небо; взгляд его остановился на фургонах.

IV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Иккӗленмелли ҫук, вӑл кипарис ҫинелле кӑтартать.

— Нет сомнения, что она указывает на кипарис.

III сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хирӗҫ каласа пӗтерсен, хӗр капитана пит ӳпкеленине тата йӗрӗннине палӑртакан куҫпа пӑхса, виҫсе илчӗ те каллех каретӑри минтерсем ҫинелле кайса ларчӗ.

Закончив отповедь, девушка снова откинулась на подушки кареты, смерив капитана взглядом, полным негодования и презрения.

II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унӑн куҫӗ тусанланса пӗтнӗ карета ҫинелле кӑшт ҫеҫ пӑхса илчӗ.

Его взгляд лишь скользнул по запыленной карете.

II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӗвеле пӗлӗт хупламан, анчах вӑл кунта ҫутатасшӑн мар, салхуллӑ ҫӗр ҫинелле хӑмӑррӑн кӑна пӑхать темелле.

Солнце не заслонено облаками, но оно как будто не хочет светить и словно хмурится, глядя на мрачную землю.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ачана виртленӗ пек, вӑл ун ҫинелле тӑсса кӑтартса, питне-куҫне пӗркеленӗ.

Она как будто дразнила мальчика, показывала на него и делала ему рожи.

Шыва сикни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тупӑ перекен ватӑ матрос тӑчӗ те тинӗс ҫинелле пӑхрӗ.

Старый артиллерист открыл лицо, поднялся а посмотрел на море.

Акула // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Геркулес кимме шыв ҫинелле тайӑлнӑ манго йывӑҫҫинчен ҫирӗп кӑкарчӗ те, пур ҫулҫӳревҫӗсем те ҫырана тухрӗҫ.

Геркулес крепко привязал пирогу к стволу склонившегося над водой мангрового дерева, и все путешественники выбрались на берег.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дэвид Ливингстон хӑйӗн койки ҫумӗнче чӗркуҫленсе тӑнӑ, пуҫне аллисем ҫинелле пӗксе, кӗлтунӑ пек курӑннӑ.

Дэвид Ливингстон стоял на коленях около своей койки, уронив голову на руки, и, казалось, молился.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пуҫне темле илемлетнӗ ҫын та пур: кӑпӑшка минтер пек туса тӑватӑ пая уйӑрнӑ кӑтра ҫӳҫсем е тӗвӗлесе ҫыхнӑ ҫивӗтсем; кӑмпа хурӑмлӑ е ҫамка ҫинелле ҫатма аври пек анакан, хӗрлӗ тӗкпе илемлетнисем; кукӑр мӑйрака пек ҫивӗтленӗ, хӗрлӗ тӑмпа якатнӑ, ҫу сӗрнӗ кӑтра ҫӳҫсем.

Шевелюры, разделенные проборами на четыре части, уложенные в виде подушечек или завязанных в узел кос; подхваченные в форме гриба или спускающиеся на лоб в виде ручки сковороды и украшенные султаном из красных перьев; шевелюры, заплетенные в кривые рога, покрытые красной глиной и маслом.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мӗн чухлӗ вӗри куҫҫуль юхтармасть-ши старик хуралҫӑ пушши Бат ҫурӑмӗ ҫинелле шӑхӑра-шӑхӑра ансан!

Сколько раз горькие слезы катились из его глаз, когда бич надсмотрщика опускался на спину Бата!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мария Ильинична тахҫанах амӑшӗ ҫинелле пӑхкалать ӗнтӗ; ӑна мӗнле шухӑшсем канӑҫ паманнине тавҫӑрать вӑл.

Мария Ильинична уже давно поглядывала на мать; она догадывалась, какие мысли ее тревожили.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Пирӗн общество ятне тӳрре кӑларас пулать, — юлташӗсем ҫинелле пӑхрӗ вӑл.

— Надо оправдать название нашего общества, — обратился он к товарищам.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Эпӗ ачаранах «а-ля фуршет» — чее ура ҫинче тӑрса ӗҫме — хӑнӑхнӑ — шӳтлерӗ тухтӑр, куҫ хӳрипе визит сӑнӳкерчӗкӗ ҫине пӑхрӗ, унтан куҫне Григорий Степановичӑн шлепки ҫинелле шутарчӗ.

Я с детства привык к «а-ля фуршет» — пить чай стоя, — пошутил доктор, искоса посмотрел на визитную карточку, перевел взгляд на фетровую шляпу Григория Степановича.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Кӑлӑхах кайрӗ анне, — терӗ Анна Ильинична, куҫран ҫухалса пыракан поезд ҫинелле пӑхса.

— Мамочка совершенно напрасно поехала, — сказала Анна Ильинична, глядя на удаляющийся поезд.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Владимир Ильич кӗсменсене пӑрахрӗ те Пахра ҫыранӗсем ҫинелле пӑхрӗ.

Владимир Ильич опустил весла и загляделся на берег Пахры.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Митенька, — ывӑлӗ ҫинелле пӑхрӗ вӑл, — кайма, тархасшӑн, станцие, мана валли Петербурга кайма виҫҫӗмӗш класа билет илсе кил.

Митенька, — обратилась она к сыну, — сходи, пожалуйста, на станцию, купи мне билет третьего класса до Петербурга.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Хӑй валли Мария Александровна, ытти ҫӗрти пекех, кантӑкӗсем ҫул ҫинелле тухакан кайри пӳлӗме суйласа илчӗ.

Для себя Мария Александровна облюбовала комнату, как и всегда, окном на дорогу, на переднем крае.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Виҫӗ кантӑкӗ ҫул ҫинелле пӑхаҫҫӗ.

Три окна смотрят на дорогу.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Икӗ амӑшӗ те кӑштах тӑчӗҫ, тӗрме ҫинелле, ун стенисем витӗр хӑйсен ачисене курас пек пӑхрӗҫ, унтан Нева хӗрринелле утрӗҫ.

Обе матери постояли, посмотрели на тюремные стены, словно видели сквозь них своих детей, и пошли на набережную Невы.

«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех