Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Анчах эпӗ Мария-Терезия вӗҫӗ-хӗррисӗр сарӑлса выртакан океанри пӗчӗк ҫӗр татӑкӗ кӑна пулнишӗн, вӑл ҫимӗҫсемлӗ пысӑк утрав пулманнишӗн, юханшыв вырӑнне шырлан ҫеҫ, порт вырӑнне пӗчӗк бухта ҫеҫ пулнишӗн шеллетӗп.

Но я жалею, что Мария-Терезия — только крохотный клочок земли, затерянный в безбрежном океане, а не большой плодородный остров с рекою вместо ручья и с портом вместо жалкой, крохотной бухточки.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.