Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫапнине (тĕпĕ: ҫап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Куҫҫуль юхнипе аптранӑран вӑл хӑйне кам ҫапнине палласа юлма пултараймарӗ.

Куҫарса пулӑш

6. Тукай мӑрса // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Шуралнӑ пит-куҫ кӑна хӑрушӑ хуйхӑ пырса ҫапнине пӗлтерчӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Стена ҫумӗнчи сехет ҫиччӗ ҫапнине иккӗш те тимлӗн итлесе тӑчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вара тинех кӗлеткине ҫирӗплетрӗ, ыратмаллах темиҫе хут тарӑннӑн сывласа чӗри шанӑҫ пӗтнӗн тапнине тамалтарчӗ, кирек мӗнле ҫапнине йышӑнма хатӗрскер — аялалла анать.

Тогда только, крепко зажмурясь и с болью вздохнув несколько раз так глубоко, что смирила отчаянное сердцебиение, она пошла вниз, готовая принять всякий удар.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Нетти тухрӗ, Моргиана вара, хӑйӗн чеелӗхӗпе кӑмӑллӑскер, ҫапларах шухӑшларӗ: «Енчен те ҫав апрашкасем ман пирки сӳпӗлтетнӗ тӗк — халӗ ҫак вунӑ гине вӗсем ҫурӑмран чулпа ҫапнине ниепле те ҫыхӑнтараймӗҫ. Ахӑртнех, вӗсем халӗ ырӑ ватӑ хӗрпе, укҫана хӗрхенменскерпе тата ҫынна шеллекенскерпе, ҫапла чӑртмаххӑн хӑтланнӑшӑн ӳкӗнеҫҫӗ».

Нетти ушла, а Моргиана, довольная своей хитростью, подумала: «Если эти дуры начали фантазировать на мой счет, то десять гиней никак им не согласовать с камнем в спину. Наверное, теперь они будут сокрушаться, что обошлись дерзко с доброй старой девой, щедрой и жалостливой».

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ҫурӑма сивӗ пырса ҫапнине туйрӑм та — хам сисмесӗрех яштах сиксе тӑтӑм, Филатр та хӑйне ман пекех туять пулас, — мӗншӗн тесен арӑмӑн сасси ҫав тери тӗлӗнмелле янӑраса кайрӗ.

Невольно я встал с холодом в спине, что сделал тотчас же и Филатр, — так изумительно зазвенел голос моей жены.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ботвельпе пӗрле кайнӑ чух вӑл ҫаврӑнчӗ те унӑн сӑнне, — эпӗ ӑна айккӑн куратӑп, — канӑҫсӑрлӑхпа аптӑравлӑх ҫапнине асӑрхарӑм.

Когда она отвернулась, уходя с Ботвелем, ее лицо, — как я видел его профиль, — стало озабоченным и недоумевающим.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Енчен те тӗттӗм рейда пырса кӗрсен, унта виҫӗ склянка ҫапнине илтсен — ӑнланмалла: васкама кирлӗ мар, анчах ҫакнашкал ӗҫре урасемпе эпе те выляятӑп.

Если приходишь на темный рейд и слышишь, что бьет три склянки, ясно — торопиться некуда, но в таком деле и я играю ногами.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Пӗкӗрӗлсе, ҫапла сывлӑш ҫапнине ҫемҫетсе урамра пӗр енчен тепӗр еннелле ыткӑнать, каретӑсен, юпасен, омнибуссен, хаҫат киоскӗсен хушшинче явӑнать, тытма пуҫлакан алла-пӳрнене хӑй ҫинче туйсанах авӑнса-шуса ҫӑлӑнать, хӑвалаканскер ҫавӑн чух чикӗл-мекӗл тӑсӑлса ӳкет.

Согнувшись, чем уменьшал сопротивление воздуха, бросался он с одной стороны улицы на другую, вился вокруг карет, столбов, омнибусов, газетных киосков, распластывался, когда чувствовал на себе хватающую руку, и преследователь летел через него кувырком.

I. Тарни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 287–291 с.

Рен йывӑҫа аҫа ҫапнине ас тумасть, ас тӑваймасть те — вӑл йывӑҫпа пӗр харӑсах ҫӗрелле ывӑтӑнса ӳкнӗ-мӗн.

Рен не запомнил и не мог запомнить тот удар молнии в дерево, после которого дерево и он свалились на небольшом расстоянии друг от друга.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 282–286 с.

Вара вӑл, пӗлетӗр-и… параппан ҫапнине илтрӗ: тӑкӑрлӑкран салтаксем тухрӗҫ те ун ҫумӗнчен утса иртрӗҫ: «Пӗрре-иккӗ… Пӗрре-иккӗ…» — малта вара кӗре сӑнлӑ параппанҫӑ пырать.

И он услышал, знаете… стук барабана: солдаты вышли из переулка и прошли мимо него: «Раз-два… Раз-два…», — а впереди шел барабанщик с темным лицом.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Гадаутовӑн сӑмах тӗрткелӗвӗ пушӑпа ҫапнине аса илтерет; унӑн кӑшкӑрӑвӗсен тӗшши-пӗлтерӗшӗ асаплансах ҫитнӗ чӗресенче вӑрттӑн сӑмаха куҫса янӑрать: акӑ-акӑ, кунта-кунта, халӗ-халӗ, унта-унта…

Словесные толчки Гадаутова напоминали удар кнута; смысл его восклицаний отзывался в измученных сердцах таинственным словом: вот-вот, здесь-здесь, сейчас-сейчас, там-там.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Чунӗнче пӗтӗмпех ҫунса сӗвӗрӗлчӗ, вӑл намӑса та туймасть, тилӗрмест те; ӗмӗчӗ татӑлнӑскер — хӑйне кам мӗнле хӗненине, хӑшӗ хаяртарах ҫапнине, хӑшӗн сасси хытӑрах янӑранине ҫеҫ асра хӑварма тӑрӑшать.

Все перегорело в его душе, он не чувствовал ни стыда, ни бешенства; опустошенный, он припоминал лишь, кто и как бил его, чья речь была злее, чей голос громче.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 339–344 с.

Эсборн тепрер сехет уҫӑлса ҫӳресшӗнччӗ; анчах та ҫакӑн ҫинчен хӑвӑрттӑн уйласа, ҫавӑнпах хыпаланса утса ҫур ҫӗр иртсе пӗрре ҫапнине тӗлӗнерех итлерӗ, урамра ҫынсем сахаллансах пынине асӑрхарӗ.

Он намеревался побродить час, но, думая быстро обо всем этом, а потому и быстро идя, он с удивлением услышал, что пробило уже час ночи и на улицах становится все меньше народа.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

Лешӗ (ун патне кӗрсе тухар) чан ҫапнине илтсен картах сикрӗ, анчах лӑпланчӗ те юратнӑ ӗҫне малалла тӑсрӗ.

Тот (заглянем к нему) вздрогнул, заслышав набат, но, оправившись, продолжал любимое занятие.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 15–21 с.

Пуҫӗ шик-хӑрав ҫине-ҫинех хыттӑн пырса ҫапнине чӑтаять-ха, — анчах кӗҫех шавпа тулса ларчӗ; хӗпӗртекен океан халӗ ирсӗррӗн, йӗрӗнчӗклӗн курӑнать.

Голова его выдержала ряд звонких ударов страха и наполнилась шумом; ликующий океан стал мерзким и отвратительным.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вӑл тӗшмӗртет, асӑрхаттарать, хӑй ҫине-ҫинех ҫапать, хӑйне ҫапнине сире-сире ярать; ставкине пӑрахать те каялла илет; вӑйӑра хальлӗхе никам та ҫӗнтереймест.

Он угадывал, предупреждал, наносил удары и отражал их; бросал ставки и брал назад, игра шла вничью.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Анаткасалла утнӑ май хӗр чылай пӳрт чӳречине хӑмапа ҫапнине асӑрхарӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Шупашкартан Элӗке ҫӳрекен юлашки автобуспа яла таврӑнакан Тамара таврана каҫхи сӗм ҫапнине сӑнаса пынӑ май самаях пӑшӑрханчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Вероника аллипе ун пуҫне ҫӗклерӗ те ӑшӑ ҫапнине туйрӗ.

Куҫарса пулӑш

Вероника // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех