Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫавӑнпа (тĕпĕ: ҫав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Такам ӑна тилхепе тыттарса хӑварнине вӑл хӑй те асӑрхамарӗ, ҫавӑнпа унӑн ирӗксӗрех вӑрман хӗрринче тӑма тиврӗ.

Он и сам не заметил, как кто-то сунул ему вожжи в руки, этим самым заставив его остаться на опушке.

Тревога // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫавӑнпа манӑн ӑна пулӑшмалла, унсӑрӑн ман производствӑра брак пулать.

Вот я и должна ей помочь, иначе на моем производстве будет брак.

Леночкӑн хуйхипе чӑрмавӗсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫӗр ҫинче пурӑнма юратакан Сашӑна тинӗспе интересленни тахҫанах йӑлӑхтарчӗ, ҫавӑнпа вӑл ҫӗнӗ шухӑш пачӗ:

И тут Саша, который больше всего любил сушу, подал интересную мысль:

Вӑйӑран ӗҫ пуҫланчӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫавӑнпа Власьевна иртен пуҫласа каҫчен кӑмака умӗнче тӑрмашать, пӗрмаях крыльца ҫине чупса тухса, янӑравлӑ сассипе: — Ывӑлӑмсем, Митенька, Андрюшенька, сӑмавар вӗрет, улма пӳремеҫӗсем сивӗнеҫҫӗ, — тесе кӑшкӑрать.

И Власьевна с самого утра и до позднего вечера хлопотала у печки, то и дело выскакивала на крыльцо и кричала зычным голосом: — Сынки, Митенька, Андрюшенька, самоварчик кипит, шаньги остынут!

Моряксем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫавӑнпа ӑна ачасем ҫине пӑхма йывӑр.

— Вот и на ребят ей смотреть тяжело.

Марья Дмитриевнӑн вӑрттӑнлӑхӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Ҫапли ҫапла та-ха вӑл, — уҫӑмсӑр пуҫне пӑркаларӗ Власьевна, — ҫамрӑкки, паллах, ҫамрӑкки патнех туртӑнать, анчах выльӑха ҫынна усӑ курма панӑ, ҫавӑнпа унӑн выльӑхла, витере пурӑнас пулать, директоршӑсене кансӗрлемелле мар.

— Так-то оно так, — неопределенно показала головой Власьевна,молодость, конечно, к молодости льнет, но вот скотина человеку на пользу дана и должна жить по-скотьему, в хлеву, а не в комнатах.

Юмаxсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫавӑнпа эпир сирӗнпе уйрӑлӑпӑр.

Поэтому мы с вами расстаемся.

Юмаxсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӑл гектар, центнер, суперфосфат мӗнне начар ӑнланать, пуринчен ытла, — сӑввине манса каясран хӑрать, ҫавӑнпа хӑлхисене хупларӗ те тепӗр хут пӑшӑлтатса калама тытӑнчӗ.

Во-первых, она еще плохо разбиралась в нектарах, центнерах, суперфосфатах, а главное, — очень боялась, что забудет стихотворение, и, зажав уши, повторяла его громким шепотом.

Ноябрӗн улттӑмӗшӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Лена кӗнӗ чух Марья Дмитриевна пӳлӗмӗн алӑкӗ те уҫӑлса хупӑнчӗ, ҫавӑнпа Чижик аппӑшӗнчен нимӗн те ыйтмарӗ.

Одновременно стукнула дверь в комнату Марьи Дмитриевны, поэтому Чижик не решилась задавать сестре никаких вопросов.

Йывӑр кунсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Анчах ку хутра класа Миша улталарӗ, ҫавӑнпа Валя хура кӑранташа хурланса шӗвӗртрӗ.

Но на этот раз класс подвел Миша, и Валя грустно оттачивала черный карандаш.

Миша такӑнчӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Анчах Чижик Ленӑна хӗрхенет, ҫавӑнпа пӗрремӗш класра вӗренекен пек, ҫӑмӑл ыйту парать.

Но тут Чижику делается Лену жалко, и она задает совсем простой вопрос, как будто она первоклассница.

Ленӑна ҫав тери йывӑр // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӑл ассӑн сывласа, тарӑхса, Чижика: — Сахал пӗлетӗп эпӗ, Чижик, опыт сахал ман, ҫавӑнпа асапланатӑп, — тет.

Она вздыхала, нервничала, говорила Чижику: — Мало я знаю, Чижик, мало у меня опыта, вот я и мучаюсь.

Ленӑна ҫав тери йывӑр // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Чижикӑн Ленӑна ҫав тери савӑнтарас килчӗ, ҫавӑнпа вӑл ҫыру илсе, учительсен пӳлӗмне вӗҫтерчӗ.

Чижик так хотела обрадовать Лену, что помчалась с письмом в учительскую.

Нумайччен кӗтнӗ хыпарсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Расписани тӑрӑх халӗ рисовани пулмалла, анчах пирӗн тетрадьсем те ҫук, кӑранташсем те ҫитмеҫҫӗ, ҫавӑнпа эпӗ сире вуласа парӑп.

— По расписанию у нас должно быть сейчас рисование, но так как у нас еще нет тетрадей и не хватает карандашей, я буду вам читать.

Сентябрӗн пӗрремӗшӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Эпир пӗр-пӗрне пӗлетпӗр ӗнтӗ, — терӗ учительница, — ҫавӑнпа та эпир тӳрех заняти пуҫлама пултаратпӑр.

— Мы с вами уже знакомы, — продолжает учительница, — так что можем прямо приступить к занятиям.

Сентябрӗн пӗрремӗшӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Веселов хӗрӗсем пӗр пек сенкер саппун ҫакнӑ, ҫавӑнпа вӗсем тата ытларах пӗрешкел курӑнаҫҫӗ.

Сестры Веселовы в одинаковых голубых передничках и от этого еще больше похожи одна на другую.

Сентябрӗн пӗрремӗшӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вунҫичӗ ҫул каярах ялта молотилка сайра пулнӑ, ҫавӑнпа ачасем, ҫӗлен пулӑсем пек, ун тавра явкаланнӑ.

Ребята вертелись около нее вьюнами, потому что семнадцать лет назад молотилки встречались редко.

Дуня инкепе Тимка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Анчах Леночка икӗ ҫыншӑн ӗҫлет: кӗлте те ҫыхать, сурат та тӑвать, ҫавӑнпа вӑл ҫулакансенчен таҫта кая юлса пырать.

Но Леночка работала за двоих: вязала снопы и складывала и сильно отстала от косцов.

Алӑ ҫинчи пирвайхи хӑмпӑсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫавӑнпа хӑш-пӗр учебникӗсене капӑр теме те пулать.

Некоторые учебники получались даже нарядными.

Йӑрӑ Манька тӗнчене урӑхлатни // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Ҫапла ҫав, ҫавӑнпа кӑшт та пулин пулӑшас терӗмӗр.

— Ну, вот мы хоть немного, да поможем.

Ӗнесене киле илсе кайма хатӗрленеҫҫӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех