Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Иртсе кайрӑн эсӗ, манӑн ҫамрӑклӑхӑм, каялла ҫаврӑнмӑн, — старик ӗсӗклесе ҫапла каларӗ те шӑпланчӗ.

— Прошло ты, мое времечко, не воротишься, — всхлипывая, проговорил он и замолк.

XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.