Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

япалапа (тĕпĕ: япала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫапла ӗнтӗ, эпӗ сан патна тухтӑра апат-ҫимӗҫпе, ытти япалапа пулӑшмашкӑн ыйтма килтӗм, Стэнли караванӗччен… —

— Так вот, я пришел тебя просить доставлять доктору провизию и все, что ему нужно, пока не прибудет Стэнли.

XVII. Араб тараватлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӗсем ларчӗҫ, ку тӑрӑхри арҫын ача Селим — яланах уҫӑ ҫӑварпа ҫӳрекенскер — вӑл е ку япалапа кӗре-кӗре тухать.

Они сели, прислуживал туземец Селим — мальчик с вечно открытым ртом.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Чи ҫывӑхри кӗтесре, тухмалли ҫӗртен сулахайра, тӑрӑхла ҫаврака капашлӑ тӑм савӑтсем лараҫҫӗ, вӗсене хулӑн япалапа витнӗ, ҫиелтен ҫурма ҫӗрӗк сӑран-па хупласа ҫыхса лартнӑ.

В ближайшем углу, слева от входа, стояло несколько глиняных, овальной формы посудин с толстыми закраинами, прикрытых и обвязанных полуистлевшей кожей.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тахӑшӗ шал енчен стенана темӗнле хытӑ япалапа лектерчӗ, те прикладпа, те тенкел кӗтесе тиврӗ.

Кто-то изнутри задел ее чем-то твердым: не то прикладом, не то углом скамейки.

X сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Урайӗнче улӑм таврашӗ, хут татӑкӗсем, ҫӗтӗк-ҫурӑксем сарӑлса выртаҫҫӗ, ҫавӑнтах темиҫе пушӑ ещӗк, ҫӗмӗрӗлнӗ тенкел тата темӗнле мӑка та йывӑр япалапа ҫапса ҫурнӑ алӑклӑ буфет пур.

На полу, усыпанном соломой, обрывками бумаги, тряпками, стояло несколько пустых дощатых ящиков, сломанный стул и буфет с дверцами, расщепленными чем-то тупым и тяжелым.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫул ҫӳревре вӑл малалла каймалли пур япалапа та усӑ курчӗ: кимӗпе, баркпа, пӑрахутпа, парӑслӑ караппа, наҫилккепе, слонпа, тӗвепе, велосипедпа; ҫуран утрӗ.

Все способы передвижения испытал он: ходьбу, лодку, носилки, слонов, верблюдов, велосипед, барки, пароходы, парусные суда.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Мӗн тӑвас манӑн ку япалапа? —

Что же теперь делать мне с этим? —

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

«Пӑрах, — тет, — ун пек япалапа ан ашкӑн. Пӑх-ха ӑна, мӗнле террорист тупӑннӑ», — тесе хӑй кулса ячӗ те мана пуҫран шӑлкаларӗ.

«Брось, говорит, не балуй этакими вещами, ишь какой террорист выискался!» А сам засмеялся и по голове погладил.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Анчах Стильтон хӑй ӑсласа кӑларнӑ япалапа (ҫынран — тетте!) пирвай самаях мӑнаҫланса пычӗ, мӗншӗн тесен вӑл, хӑйӗн шухӑшӗпе, — кӑсӑк япаласем тума пӗлекен, чее фантазиллӗ ҫын.

Но Стильтон очень гордился своей выдумкой, так как имел слабость считать себя человеком большого воображения и хитрой фантазии.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 253–258 с.

— Пирӗн патӑмӑрта — Индире — кунашкал япалапа шӳтлемеҫҫӗ, — терӗ индус.

— У нас, в Индии, такими вещами не шутят, — сказал индус.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Табак пураккине ун йышши ытти урӑх япалапа юнашар хураҫҫӗ, хӑнасене кӑтартаҫҫӗ; анчах хуҫи унпа куллен кирлӗ япала пек сайра усӑ курать.

Табакерку помещают среди иных подходящих вещиц и показывают гостям, но редко случится, что ее собственник воспользуется ею как обиходным предметом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ҫав самантрах Энниока пуҫӗнчен ҫивӗч япалапа туртса ҫапрӗҫ, вӑл ҫӗрелле тӑрӑнчӗ; ӑна хаярлӑх тӑвӑлӗ ҫавӑрса пусӑрӑнтарчӗ: кӗлетки вӗттӗн-вӗттӗн чӗтрерӗ те тӑсӑлса выртрӗ.

В то же время режущий удар по лицу свалил Энниока; взрыв ярости пронесся над ним; тело затрепетало и вытянулось.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Инҫех те мар, шывра, тӗпне кӑтартса шлюпка хуп-хуран выртать; ӑна хумсем силлеҫҫӗ, кимӗ тӗпӗнче тинӗс кӑнттам ҫак япалапа мӗн тумалла-ха тесе шухӑшлӑн чарӑннӑ-ши?

Невдалеке чернела залитая водой, обнажившая киль шлюпка; волнение качало ее, как будто море в раздумье остановилось над лодкой, не зная, что делать с этим неуклюжим предметом.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Сан сехетне сутаймарйм, анчах, ырӑ ҫынсемпе тӗл пулса, пӗр япалапа улӑштартӑм.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах лешӗ, пӗрре алӑ ҫӗклерӗ-тӗк, тепрехинче арӑмне пӗр-пӗр япалапа лектерме те пултарать.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Хисеплӗ капитан, — мӑн кӑмӑллӑн хирӗҫлерӗ Циммер, — эпӗ янӑракан, ҫатӑртатакан пур япалапа та вылятӑп.

— Досточтимый капитан, — самодовольно возразил Циммер, — я играю на всем, что звучит и трещит.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ассоль хӑй ӑнланакан, куракан пур япалапа та калаҫса пырать.

Ассоль говорила с теми, кого понимала и видела.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ассоле палласа илсен нӑйкӑша-нӑйкӑша, кӳлепипе авкаланса-хуҫкаланса, «эпӗ» тата «эсӗ» тенешкел ӑнланмалла япалапа шӑппӑн килӗшсе йытӑ юнашар лӗпӗстетсе пычӗ.

Собака, узнав Ассоль, повизгивая и жеманно виляя туловищем, пошла рядом, молча соглашаясь с девушкой в чем-то понятном, как «я» и «ты».

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Япаласене тимлӗн сӑнанӑ май эпир ҫапла вӗсем темӗнле урӑхлараххине те асӑрхатпӑр, чылай чух вӗсене ҫын сӑн-сӑпачӗпе танлаштарса тишкеретпӗр, ҫавӑн пекех ҫын сӑн-сӑпатне те тӗрлӗ япалапа танлаштаратпӑр.

Так, всматриваясь в предметы, мы замечаем в них нечто не линейно, но впечатлением — определенно человеческое, и — так же, как человеческое — различное.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Хӗрне карап хатӗр-хӗтӗрӗпе парӑссен, тинӗсре усӑ курмалли япаласен ячӗсене каланӑ май Лонгрен майӗпен-майӗпен хавхалансах пырать, ӑнлантаруран тӗрлӗ ӗҫ-пуҫ ҫине куҫать; унта брашпильпе е руль кустӑрмипе, мачтӑпа е мӗнле те пулин кимӗпе, ҫакӑн йышши урӑх япалапа тем те пӗр сике-сике тухать.

Лонгрен, называя девочке имена снастей, парусов, предметов морского обихода, постепенно увлекался, переходя от объяснений к различным эпизодам, в которых играли роль то брашпиль, то рулевое колесо, то мачта или какой-нибудь тип лодки и т. п.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех