Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӑчкӑ тата хаваслӑрах янӑра пуҫларӗ.

Визг стал как будто веселее.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Эсӗ ан янӑра пит, йӗксӗк парӑп сана!

— Ты особенно-то не сволочи!

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫуллахи кӗске каҫ ҫывхарса ҫитнине пӗлтересшӗн пулнӑ пек шӑрчӑксем пӗри те юлмичченех йӗтем патне сиккелесе пынӑ пек туйӑнать, — вӗсен сасси кичемлӗн те пӗр харӑссӑн янӑра пуҫларӗ.

Сверчки, будто вестники приближающийся короткой летней ночи, кажется, все до единого собрались около гумна — их голос зазвучал скучно и одновременно.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Утса килнӗ сасӑ пӳлӗм патнеллех ҫывхарчӗ, темле юрри те уҫҫӑнрах янӑра пуҫларӗ, юрри вара те вилнисене асӑнса кӗл тунӑ майлӑрахчӗ, те хурлӑхлӑн йынӑшниччӗ.

Шаги приближались, и странное пение звучало все отчетливее, напоминая не то заупокойную молитву, не то жалобные стоны.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.